Paul Child

Paul Child
Data i miejsce urodzenia	8 grudnia 1952 ; Birmingham
Wzrost	183 cm
Pozycja	napastnik
Kariera juniorska
Lata	Klub
1966–1972	Aston Villa
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
1994–1995	Pittsburgh Stingers (halowy)
1995–1997	Detroit Neon (halowy)
1998–2002	Pittsburgh Riverhounds (asystent)
2005–200?	Pittsburgh Riverhounds (asystent)
	BW United
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;

Paul Child (ur. 8 grudnia 1952 w Birmingham) – amerykański piłkarz pochodzenia angielskiego występujący na pozycji napastnika, reprezentant Stanów Zjednoczonych.

Kariera klubowa

Paul Child karierę piłkarską rozpoczął w 1966 roku w juniorach Aston Villi, z którym w 1972 roku podpisał profesjonalny kontrakt. Jednak nie rozegrał żadnego meczu w barwach tego klubu i jeszcze w tym samym roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych grać w ramach wypożyczenia w występującym w rozgrywkach ligi NASL - Atlanta Chiefs, który w następnym sezonem działający pod nazwą Atlanta Apollos wykupił Childa.

W 1974 roku przeszedł do San Jose Earthquakes, w barwach którego odnosił największe sukcesy w piłkarskiej karierze. W sezonie 1974 został królem strzelców ligi NASL, także dwukrotnie był wybierany do Drużyny Roku NASL (1972, 1974) oraz występował w halowej drużynie San Jose Earthquakes, w barwach którego był królem strzelców i MVP halowego NASL w sezonie 1975. Z klubu odszedł w 1979 roku pozegraniu 149 meczów i strzelając 61 goli w lidze NASL.

Następnymi klubami Childa w lidze NASL były: Memphis Rogues (1980) i Atlanta Chiefs (1980-1981). Łącznie w lidze NASL rozegrał 209 meczów i strzelił 102 gole.

Potem Child występował w rozgrywkach MISL w barwach klubów: Pittsburgh Spirit (1981-1986), Carolina Lightnin' (1982 - ASL), Baltimore Blast (1986-1987) i Los Angeles Lazers, w którym w 1988 roku zakończył profesjonalną karierę. Potem Child grał w amatorskiej drużynie Pittsburgh Beadling^[1].

Kariera reprezentacyjna

Paul Child zadebiutował w reprezentacji Stanów Zjednoczonych dnia 5 sierpnia 1973 roku w wygranym 2:0 meczu towarzyskim z reprezentacją Kanady rozegranym w Windsorze w stanie Ontario. Ostatni mecz w reprezentacji rozegrał dnia 12 sierpnia 1973 roku w New Britainw stanie Connecticut w wygranym 1:0 meczu towarzyskim z reprezentacją Polski, w którym później został zmieniony przez Kyle’a Rote’a Jr. Child łącznie w 1973 roku w reprezentacji Stanów Zjednoczonych rozegrał 2 mecze.

Kariera trenerska

Paul Child po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę trenerską. Pierwszym klubem w karierze trenerskiej Childa był Pittsburgh Stingers, którego prowadził w latach 1994–1995. Następnie w latach 1995–1997 był trenerem występującego w rozgrywkach CISL Detroit Neon.

Dnia 5 października 1998 roku został dyrektorem ds. rozwoju młodzieży w klubie A-League - Pittsburgh Riverhounds, gdzie miesiąc później został asystentem trenera, gdzie do 2002 roku wspierał m.in. Johna Kowalskiego (2001) i Kaiego Haaskiviego. Jednak dnia 15 grudnia 2005 roku ponownie został asystentem trenera w tym klubie.

Obecnie jest trenerem młodzieżowego klubu BW United, znajdującego się na przedmieściach Pittsburghu.

Po zakończeniu kariery

Paul Child oprócz pracy w Pittsburgh Riverhounds jest również kierownikiem projektu w Allegheny Millworks w Pittsburghu.

W 2003 roku Child został wprowadzony do National Soccer Hall of Fame, a w 2013 roku San Jose Earthquakes Hall of Fame^[2].

Sukcesy piłkarskie

Indywidualne

Król strzelców NASL: 1974
Drużyna Roku NASL: 1972, 1974
MVP halowego NASL: 1975
Król strzelców halowego NASL: 1975

Przypisy

↑ Char Valley's Prex to play college soccer at Pit [dostęp:1991-03-21] (ang.)
↑ Child, Mandaric selected to Earthquakes Hall of Fame [dostęp:2012-08-23] (ang.)

Linki zewnętrzne

Statystyki NASL (ang.)
Paul Child w bazie National Football Teams (ang.)

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] Char Valley's Prex to play college soccer at Pit [dostęp:1991-03-21] (ang.)

[3] Child, Mandaric selected to Earthquakes Hall of Fame [dostęp:2012-08-23] (ang.)

[a]

[1]

[2]