Paul Poupard
Kardynał prezbiter | |||
Paul Poupard (2015) | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
30 sierpnia 1930 | ||
Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego | |||
Okres sprawowania |
2006–2007 | ||
Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Kultury | |||
Okres sprawowania |
1988–2007 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat |
18 grudnia 1954 | ||
Nominacja biskupia |
2 lutego 1979 | ||
Sakra biskupia |
6 kwietnia 1979 | ||
Kreacja kardynalska |
25 maja 1985 | ||
Kościół tytularny |
Data konsekracji |
6 kwietnia 1979 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||
Miejsce | |||||||
Konsekrator | |||||||
Współkonsekratorzy | |||||||
|
Paul Joseph Jean Poupard (ur. 30 sierpnia 1930 w Bouzillé) – francuski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych i nauk humanistycznych specjalizujący się w historii Kościoła, biskup pomocniczy Paryża w latach 1979–1980, wiceprzewodniczący sekretariatu ds. niewierzących w latach 1980–1985, kardynał od 1985 (najpierw w stopniu diakona, w 1996 promowany do stopnia prezbitera), przewodniczący sekretariatu ds. niewierzących w latach 1985–1993, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Kultury w latach 1988–2007, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego w latach 2006–2007.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Kształcił się w seminariach w Beaupréau i Angers, następnie na paryskiej Sorbonie, gdzie obronił doktoraty z teologii i historii. Przyjął święcenia kapłańskie 18 grudnia 1954. Pracował m.in. jako wykładowca szkoły przy francuskiej sekcji watykańskiego Sekretariatu Stanu, otrzymał honorowe tytuły papieskie - kapelana Jego Świątobliwości (1965) i prałata honorowego (1971). W latach 1972–1980 był rektorem Instytutu Katolickiego w Paryżu. Pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Francuskiego Towarzystwa Historii Kościoła, był autorem wielu publikacji, Akademia Francuska przyznała mu Wielką Nagrodę Kardynała Grente. Otrzymał również Legię Honorową.
2 lutego 1979 Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym Paryża, ze stolicą tytularną Usula; sakry biskupiej ks. Poupardowi udzielił metropolita paryski kardynał François Marty 6 kwietnia 1979. W czerwcu 1980 Poupard został promowany do rangi arcybiskupa i przeszedł do pracy w Kurii Rzymskiej, pełniąc obowiązki przewodniczącego Sekretariatu ds. Niewierzących. Brał udział w kolejnych sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, a w II sesji specjalnej dla Kościoła europejskiego (październik 1999) był jednym z delegatów przewodniczących.
25 maja 1985 został wyniesiony do godności kardynalskiej, z diakonią Sant'Eugenio. Wraz z nominacją kardynalską został pełnoprawnym przewodniczącym Sekretariatu ds. Niewierzących, a w kwietniu 1988 dodatkowo przewodniczącym Papieskiej Rady ds. Kultury; zachował stanowisko przewodniczącego Rady po włączeniu do niej Sekretariatu ds. Niewierzących w marcu 1993, dopiero śmierć Jana Pawła II w kwietniu 2005 zawiesiła dalsze pełnienie przez kardynała Pouparda tej funkcji; nowy papież Benedykt XVI powierzył mu ponownie kierowanie Radą. W marcu 2006 dodatkowo objął funkcję przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Dialogu Międzyreligijnego (w czerwcu 2007 papież mianował następcą Pouparda na tym stanowisku kardynała Jeana-Louisa Taurana, który objął obowiązki we wrześniu 2007).
Uczestniczył w konklawe w kwietniu 2005.
Kardynał wielokrotnie reprezentował papieża na licznych uroczystościach rocznicowych i religijnych, a także na pogrzebie kardynała Henri de Lubaca (1991). W styczniu 1996 został promowany do rangi kardynała-prezbitera bazyliki św. Praksedy w Rzymie. 3 września 2007 przestał pełnić funkcję przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Kultury, jego następcą został abp Gianfranco Ravasi.
W 2007 został nagrodzony tytułem doktora honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego[1].
30 sierpnia 2010 utracił prawo do udziału w konklawe.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Doktorzy Honoris Causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. kul.pl. [dostęp 2011-02-23].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paul Poupard , Marie-Joëlle Guillaume , W sercu Watykanu: od Jana XXIII do Jana Pawła II. Rozmowa z Marie-Joëlle Guillaume, Zenon Grocholewski, Janina Dembska (tłum.), Katowice: Księgarnia św. Jacka, 2005, ISBN 83-7030-420-6, OCLC 749585349 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Nota biograficzna Paula Pouparda na stronie Stolicy Apostolskiej. [dostęp 2024-01-26]. (wł.).
- Paul Poupard w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy [dostęp 2023-06-29] (ang.)
- Paul Poupard [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2015-08-30] (ang.).
- ISNI: 0000000073578410
- VIAF: 56615102
- LCCN: n82158490
- GND: 123894115
- NDL: 00453211
- BnF: 11920467n
- SUDOC: 027081087
- SBN: CFIV008164
- NLA: 35989554
- NKC: xx0023575
- BNE: XX955889
- NTA: 068319800
- BIBSYS: 90400160
- CiNii: DA02595168
- PLWABN: 9810593262505606
- NUKAT: n93110162
- J9U: 987007266591605171
- PTBNP: 266301
- CANTIC: a20025877
- LNB: 000304600
- NSK: 000009593
- CONOR: 16172131
- ΕΒΕ: 63161
- KRNLK: KAC199622050
- LIH: LNB:Bd1D;=BB