Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Pik Botha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pik Botha
Roelof Frederik Botha
Ilustracja
Pik Botha (1981)
Data i miejsce urodzenia

27 kwietnia 1932
Rustenburg

Data i miejsce śmierci

12 października 2018
Pretoria

Zawód, zajęcie

polityk, minister spraw zagranicznych

Pik Botha, właśc. Roelof Frederik Botha (ur. 27 kwietnia 1932 w Rustenburgu w Transwalu, zm. 12 października 2018 w Pretorii[1]) – południowoafrykański polityk i dyplomata, w latach 1977–1994 minister spraw zagranicznych RPA.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu studiów z dziedziny prawa i filozofii na Uniwersytecie w Pretorii, w 1953 wstąpił do służby dyplomatycznej ZPA. Przebywał na placówkach zagranicznych w Szwecji i RFN. W latach 1963–1966 reprezentował RPA przy Międzynarodowym Trybunale Sprawiedliwości w sprawie Etiopia i Liberia vs. Południowa Afryka[2]. W 1966 objął funkcję doradcy prawnego przy MSZ, dzięki czemu reprezentował w latach 1966–1974 RPA w ONZ. W latach 1968–1970 sprawował obowiązki wiceministra spraw zagranicznych. W 1974 powierzono mu misję ambasadora przy Narodach Zjednoczonych, jednak w miesiąc po złożeniu przez niego listów uwierzytelniających państwo zostało zawieszone w prawach członka. W 1975 został ambasadorem w Waszyngtonie (USA).

W 1970 po raz pierwszy uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Narodowego z listy Partii Narodowej. Siedem lat później objął tekę ministra spraw zagranicznych. W 1986 zaszokował wypowiedzią, z której wynikało, że w przyszłości prezydentem RPA może zostać czarnoskóry. Dwa lata później wraz z ministrem obrony Magnusem Malanem udał się do Brazzaville, gdzie podpisał umowę wraz z prezydentem Konga Denisem Sassou-Nguesso oraz przedstawicielami Angoli i Kuby kończącą zaangażowanie militarne RPA w sprawy afrykańskie. Zapowiedział jednocześnie początek końca dyskryminacji rasowej w swoim kraju[3].

22 grudnia 1988 podpisał trójstronne porozumienie w Nowym Jorku przewidujące uznanie przez RPA niepodległości Namibii. Był jednym z najdłużej urzędujących szefów dyplomacji w historii. W łonie Partii Narodowej należał do tzw. frakcji liberałów.

Po zniesieniu apartheidu w 1994 został mianowany przez prezydenta Mandelę ministrem ds. surowców i energii, dwa lata później wraz z byłym prezydentem de Klerkiem wycofał się z rządu. W latach 1987–1996 pełnił obowiązki przewodniczącego Partii Narodowej w Transwalu. W 2000 poparł oficjalnie politykę Thabo Mbekiego, stając się członkiem Afrykańskiego Kongresu Narodowego. Pozostawał krytycznym wobec niektórych elementów polityki ANC, m.in. tzw. akcji afirmatywnej[4].

Jego synem jest Piet Botha, znany afrykański muzyk. Rodzina nie ma żadnych związków z byłym prezydentem RPA o tym samym nazwisku.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Former foreign affairs minister Pik Botha dies. news24.com. [dostęp 2018-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-13)]. (ang.).
  2. Te dwa kraje oskarżyły RPA o bezprawną okupację Namibii, zob.
  3. „A new era has begun in South Africa. My government is removing racial discrimination. We want to be accepted by our African brothers”[potrzebny przypis]
  4. Mathabo Le Roux, „'The ANC fooled us' Pik”, Business Day, 14 lipca 2007

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]