René Coty

René Coty
Pełne imię i nazwisko	René-Jules-Gustave Coty
Data i miejsce urodzenia	20 marca 1882 ; Hawr
Data i miejsce śmierci	22 listopada 1962 ; Hawr
	Prezydent Republiki Francuskiej
Okres	od 16 stycznia 1954; do 8 stycznia 1959
Przynależność polityczna	Narodowe Centrum Niezależnych i Chłopów
Poprzednik	Vincent Auriol
Następca	Charles de Gaulle
	Współksiążę Andory
Okres	od 16 stycznia 1954; do 8 stycznia 1959
Poprzednik	Vincent Auriol
Następca	Charles de Gaulle
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

René-Jules-Gustave Coty (ur. 20 marca 1882 w Hawrze, zm. 22 listopada 1962 tamże) – francuski polityk.

Życiorys

Urodził się w Hawrze. Z wykształcenia i zawodu był adwokatem. W czasie I wojny światowej służył w armii i walczył w bitwie pod Verdun.

W 1936 roku został wybrany senatorem. W 1940 roku głosował za przyznaniem pełni władzy marszałkowi Philippe’owi Pétainowi. Po wojnie został ponownie wybrany do Izby Wyższej (Rady Republiki), której był wiceprzewodniczącym od 1948 roku.

Sprawował urząd ministra ds. rekonstrukcji w latach 1947–1948 w gabinetach premierów Roberta Schumana i André Mariego.

W dwunastej turze głosowania został wybrany w 1954 prezydentem Republiki. W dużej mierze przyczynił się do tego Jacques Chaban-Delmas. Przed wyborem był stosunkowo mało znanym politykiem.

W czasie wydarzeń w maju 1958 roku powierzył, aby uniknąć wojny domowej, misję stworzenia nowego gabinetu generałowi Charles’owi de Gaulle’owi. Ten zgodził się pod warunkiem, iż pozwoli mu się przygotować nową konstytucję. Coty i parlament zgodzili się na to, a także na rozpisanie nowych wyborów prezydenckich i parlamentarnych. De Gaulle zastąpił Coty’ego na stanowisku prezydenta 8 stycznia 1959 roku.

Po odejściu z urzędu Coty był – jako były prezydent – członkiem Rady Konstytucyjnej. Skrytykował m.in. projekt de Gaulle’a wniesiony w 1962 roku, który przewidywał wybór głowy państwa w głosowaniu powszechnym.

Zobacz też

IV Republika Francuska

Współksiążęta episkopalni (1278–1556)	Pere d’Urg (1278–1293) Guillem de Montcada (1295–1308) Ramon Trebailla (1309–1326) Arnau de Llordà (Llordat) (1341–1347) Niccoló Capocci (1348–1351) Hug Desbac (Hugó Desbach) (1351–1361) Guillem Arnau i Patau (1362–1364) Pere de Luna (1365–1370) Berenguer d’Erill i de Pallars (1371–1387) Galcerà de Vilanova (1388–1396) Galcerà de Vilanova (1396–1415) Francesc de Tovia (1416–1436) Arnau Roger de Pallars (1437–1461) Jaume de Cardona i Gandia (1462–1466) Roderic de Borja i Escriva (1467–1472) Pere de Cardona (1472–1512) Pere de Cardona (1513–1515) Joan d’Espes (1515–1530) Pedro Jordán de Urries (1532–1533) Francisco de Urríes (1534–1551) Miquel Despuig (1553–1556)
Współksiążęta episkopalni (1556–1771)	Juan Pérez García de Oliván (1556–1560) Pere de Castellet (1561–1571) Joan Dimes Lloris (1572–1576) Miquel Jeroni Morell (1577–1579) Hug Ambrós de Montcada (1580–1586) Andreu Capella (1587–1609) Bernat de Salba i Salba (1610–1620) Luís Díes de Aux de Armendáriz (1621–1627) Antonio Pérez (1627–1633) Pau Duran (1634–1651) Joan Manuel de Espinosa (1655–1663) Melcior Palau i Bosca (1664–1670) Pere de Copons i de Teixidor (1671–1681) Joan Baptista Desbac i Mortorell (1682–1688) Oleguer de Montserrat i Rufet (1689–1694) Julià Cano i Thebar (1695–1714) Simeó de Guinda y Apéztegui (1714–1737) Jordi Curado y Torreblanca (1738–1747) Sebastià José de Victoria de Emparán de Loyola (1747–1756) Francesc Josep Catalán de Ocón (1757–1762) Francesc Fernández de Xátiva y Contreras (1763–1771)
Współksiążęta episkopalni (od 1772)	Joaquín de Santiyán y Valdivielso (1772–1779) Joan de García y Montenegro (1780–1783) Josep de Boltas (1785–1795) Francesc Antoni de la Dueña y Cisneros (1712–1812) Bernat Francés y Caballero (1817–1824) Isidor Bonifaci López y Pulido (1824–1827) Simó Rojas de Guardiola y Hortoneda (1828–1851) Josep Caixal i Estradé (1853–1879) Salvador Casañas i Pagès (1879–1901) Ramon Riu i Cabanes (1901) Joan Josep Laguarda i Fenollera (1902–1906) Joan Baptista Benlloch i Vivó (1907–1919) Justí Guitart i Vilardebó (1920–1940) Ramón Iglesias i Navarri (1943–1969) Joan Martí i Alanís (1971–2003) Joan Enric Vives Sicília (od 2003)

Hrabiowie Foix	Roger Bernard III (1278–1302) Gaston I (1302–1315) Gaston II (1315–1343) Gaston III (1343–1391) Mateusz (1391–1396) Mateusz (1396–1398) Izabela (1398–1413) Archibald (1398–1413) Jan I (1413–1436) Gaston IV (1436–1472)
Królowie Nawarry	Franciszek Febus (1472–1483) Katarzyna z Nawarry (1483–1512) Katarzyna z Nawarry (1512–1517) Jan III (1512–1516) Henryk II (1516–1555) Joanna III (1555–1572) Antoni Burbon (1555–1562) Henryk IV Burbon (1562–1610)
Królowie, cesarze i republikańscy przywódcy Francji	Ludwik XIII (1610–1643) Ludwik XIV (1643–1715) Ludwik XV (1715–1774) Ludwik XVI (1774–1792) Napoleon Bonaparte (1806–1812) Ludwik XVIII (1814–1815) Napoleon Bonaparte (1815) Ludwik XVIII (1815–1824) Karol X Burbon (1824–1830) Ludwik Filip I (1830–1848) Napoleon III (1848–1852) Napoleon III (1854–1870) Louis Jules Trochu (1870–1871) Adolphe Thiers (1871–1873) Patrice de Mac Mahon (1873–1879) Jules Grévy (1879–1887) Marie François Sadi Carnot (1887–1894) Jean Casimir-Perier (1894–1895) Félix François Faure (1895–1899) Émile François Loubet (1899–1906) Clément Armand Fallières (1906–1913) Raymond Poincaré (1913–1920) Paul Deschanel (1920) Alexandre Millerand (1920–1924) Gaston Doumergue (1924–1931) Paul Doumer (1931–1932) Albert Lebrun (1932–1940) Henri Philippe Pétain (1940–1944) Charles de Gaulle (1944–1946) Félix Gouin (1946) Georges Bidault (1946–1947) Vincent Auriol (1947–1954) René Coty (1954–1959) Charles de Gaulle (1959–1969) Georges Pompidou (1969–1974) Valéry Giscard d’Estaing (1974–1981) François Mitterrand (1981–1995) Jacques Chirac (1995–2007) Nicolas Sarkozy (2007–2012) François Hollande (2012–2017) Emmanuel Macron (od 2017)

W dniu powstania	Robert Schuman Georges Bidault Paul Coste-Floret René Coty Robert Lacoste André Marie Daniel Mayer René Mayer François Mitterrand Jules Moch Marcel Edmond Naegelen Pierre Pflimlin Christian Pineau Germaine Poinso-Chapuis Pierre-Henri Teitgen
Późniejsi członkowie rządu	Édouard Depreux

II Republika (1848−1852)	Ludwik Napoleon Bonaparte
III Republika (1871−1940)	Adolphe Thiers (1871–1873) Patrice de Mac Mahon (1873–1879) Jules Grévy (1879–1887) Sadi Carnot (1887–1894) Jean Casimir-Perier (1894–1895) Félix Faure (1895–1899) Émile Loubet (1899–1906) Armand Fallières (1906–1913) Raymond Poincaré (1913–1920) Paul Deschanel (1920) Alexandre Millerand (1920–1924) Gaston Doumergue (1924–1931) Paul Doumer (1931–1932) Albert Lebrun (1932–1940)
IV Republika (1940−1959)	Vincent Auriol (1947–1954) René Coty (1954–1959)
V Republika (od 1959)	Charles de Gaulle (1959–1969) Georges Pompidou (1969–1974) Valéry Giscard d’Estaing (1974–1981) François Mitterrand (1981–1995) Jacques Chirac (1995–2007) Nicolas Sarkozy (2007–2012) François Hollande (2012–2017) Emmanuel Macron (od 2017)
Pełniący obowiązki	Alain Poher (1969, 1974)