Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Sojuz 6

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sojuz 6
Dane misji
Indeks COSPAR

1969-85A

Zaangażowani

 ZSRR

Oznaczenie kodowe

Antiej – Anteusz

Pojazd
Statek kosmiczny

Sojuz 7K-OK

Masa pojazdu

6577 kg

Rakieta nośna

Sojuz

Załoga
Załoga

Gieorgij Szonin (1)
Walerij Kubasow (1)

Start
Miejsce startu

Bajkonur, Kazachstan

Początek misji

11 października 1969 (11:10:00 UTC)

Orbita okołoziemska
Apogeum

218 km

Perygeum

212 km

Okres orbitalny

88,8 min

Inklinacja orbity

51,6°

Lądowanie
Lądowanie

16 października 1969 (09:52:47 UTC)

Czas trwania misji

4 d, 22 h, 42 min, 47 s

Liczba okrążeń Ziemi

80

Program Sojuz

Sojuz 6 (kod wywoławczy Antiej – „Anteusz”) stanowił część wspólnej misji, w ramach której na orbicie znalazły się jednocześnie trzy statki: oprócz Sojuza 6, były to Sojuz 7 i Sojuz 8, łącznie z siedmioma kosmonautami na pokładzie.

Załoga

[edytuj | edytuj kod]

Podstawowa

[edytuj | edytuj kod]

Rezerwowa

[edytuj | edytuj kod]

Druga rezerwowa

[edytuj | edytuj kod]

Opis misji

[edytuj | edytuj kod]

Załoga Sojuza 6, Gieorgij Szonin i Walerij Kubasow, miała sfilmować manewr dokowania kapsuł Sojuz 7 i Sojuz 8, lecz systemy dokowania na pokładzie wszystkich trzech kapsuł zawiodły.

W wersji kapsuły Sojuz wykorzystanej w tej misji, 7K-OK, systemy elektroniczne odpowiadające za dokowanie ukryte były w obudowie w kształcie torusa, otaczającej obudowę silnika w tylnej części modułu serwisowego. Obudowa była prawdopodobnie wypełniona helem, stanowiącym neutralny ośrodek dla systemów elektronicznych. Obudowę odrzucano po dokonaniu dokowania, aby zmniejszyć masę powracającego na Ziemię pojazdu. Prawdopodobną, lecz niepotwierdzoną przyczyną awarii mógł być problem z ciśnieniem wypełniającego obudowę helu.

Poza próbami dokowania, załoga przeprowadziła eksperymenty w spawaniu na orbicie. Były testowane trzy metody: za pomocą wiązki elektronów, łuku niskiego ciśnienia plazmowego i elektrodą topliwą z wykorzystaniem unikalnej maszyny Vulcan wyprodukowanej w Zakładzie Wyposażenia Spawalniczego PATON. O jakości spoiny mówiło się, że w żaden sposób nie jest gorsza niż spoina naziemna.

Po wykonaniu 80 okrążeń na orbicie, pojazd wylądował 16 października 1969, 180 kilometrów na północny zachód od Karagandy w Kazachstanie.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]