Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

Ted Danson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ted Danson
Ilustracja
Ted Danson (2018)
Imię i nazwisko

Edward Bridge Danson III

Data i miejsce urodzenia

29 grudnia 1947
San Diego

Zawód

aktor, producent filmowy

Współmałżonek

Randall „Randy” Gosch
(1970–1975; rozwód)
Cassandra Coates
(1977–1993; rozwód)
Mary Steenburgen
(od 1995)

Lata aktywności

od 1972

Ekipa Dobrego miejsca: Ted Danson, Kristen Bell, William Jackson Harper, D’Arcy Carden, Manny Jacinto i Jameela Jamil
Ted Danson w 1990

Ted Danson, właściwie Edward Bridge Danson III[1] (ur. 29 grudnia 1947 w San Diego) – amerykański aktor i producent filmowy.

Odtwórca roli D.B. Russella w serialach CBSCSI: Kryminalne zagadki Las Vegas (2011–2015), CSI: Kryminalne zagadki Nowego Jorku (2013) i CSI: Cyber (2015–2016). Dwukrotny laureat Złotego Globu i Emmy za rolę Sama Malone w sitcomie NBC Zdrówko (1982–1993). Wystąpił jako doktor John Becker w serii Jak pan może, panie doktorze? (1998–2004).

W 1999 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 7021 Hollywood Boulevard[2][3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w San Diego[4] jako jedyny syn Jessiki Harriet MacMaster i Edwarda Bridge Dansona Jr., archeologa[5]. Jego rodzina miała pochodzenie angielskie, szkockie, niemieckie i irlandzkie[6]. Ma siostrę Jan. Dorastał w Flagstaff, w północnej części stanu Arizona. W latach 1961–1966 uczęszczał do szkoły średniej dla chłopców Kent School w Kent w stanie Connecticut, gdzie był gwiazdorem koszykówki. W latach 1966–1968 studiował dramat na Uniwersytecie Stanforda[7] w Stanford w stanie Kalifornia. Otrzymał licencjat na Carnegie-Mellon University w Pittsburgh w stanie Pensylwania. Ukończył także Beverly Hills Playhouse w Beverly Hills.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 1972 wystąpił po raz pierwszy na scenie off-Broadwayu w spektaklu Toma Stopparda Prawdziwy inspektor Hound (The Real Inspector Hound)[8], a rok później zagrał w Brooks Atkinson Theatre na Broadwayu w sztuce Status Quo Vadis[9] u boku Bruce’a Boxleitnera. Zadebiutował na małym ekranie w serialu NBC Somerset (1975–1976) z Sigourney Weaver. W 1978 przeniósł się do Los Angeles, gdzie uczęszczał do Actors Institute. Rok potem pojawił się po raz pierwszy na kinowym ekranie jako policjant w dramacie kryminalnym Cebulowe pole (The Onion Field, 1979) u boku Jamesa Woodsa. Po występie w telewizyjnej adaptacji powieści Marilyn French ABC Miejsce dla kobiet (The Women’s Room, 1980) z Lee Remick i Alem Corleyem, zagrał postać cynicznego adwokata rejonowego w dreszczowcu Żar ciała (Body Heat, 1981) u boku Williama Hurta i Kathleen Turner.

Ogromnym sukcesem była rola właściciela tawerny Sama Malone w sitcomie NBC Zdrówko (Cheers, 1982–1993), która została uhonorowana dwukrotnie nagrodą Złotego Globu, dwukrotnie nagrodą Emmy i American Comedy Award. Jego kreacja kazirodczego ojca molestującego seksualnie w przeszłości swoją nastoletnią córkę w telewizyjnym dramacie ABC Amelia (Something About Amelia, 1984) z Glenn Close i Jane Kaczmarek przyniosła mu nagrodę Złotego Globu i była nominowana do nagrody Emmy. Zagrał tytułową rolę w miniserialu NBC Podróże Guliwera (Gulliver’s Travels, 1996)[10].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Trzykrotnie żonaty: po raz pierwszy z Randall „Randy” Lee Gosch (1970–1975), drugi raz z Cassandrą „Casey” Coates (od 30 lipca 1977 do 1993), z którą ma dwie córki – Kate (ur. 24 grudnia 1979) i adoptowaną od 1987 roku Alexis (ur. 1985). Spotykał się z aktorką Whoopi Goldberg (1992–1994). Jego trzecią żoną jest Mary Steenburgen, którą poślubił 7 października 1995.

Przez wiele lat był weganinem, zanim przekonał się do diety pescetarian[11]. Danson cierpiał na zespół Polanda, a jako dziecko z tego powodu był zastraszany[12].

Wybrana filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Seriale TV

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ted Danson. TV.com. [dostęp 2015-12-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-06)]. (ang.).
  2. Ted Danson. Walk of Fame. [dostęp 2022-08-19]. (ang.).
  3. Emily Christianson: Hollywood Star Walk: Ted Danson. „Los Angeles Times”, 2010-03-01. [dostęp 2022-08-19]. (ang.).
  4. Ted Danson. Listal. [dostęp 2016-01-31]. (ang.).
  5. Ted Danson Biography (1947-). Film Reference. [dostęp 2016-08-13]. (ang.).
  6. Ted Danson – What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2016-08-13]. (ang.).
  7. Hal Erickson: Ted Danson Biography. AllMovie. [dostęp 2020-08-13]. (ang.).
  8. Ted Danson. Internet Off-Broadway Database. [dostęp 2022-06-11]. (ang.).
  9. Ted Danson. Internet Broadway Database. [dostęp 2022-06-11]. (ang.).
  10. Ted Danson. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-08-13]. (ang.).
  11. 'Cheers to Ted Danson for Going Vegan. Mercy For Animals. [dostęp 2016-08-13]. (ang.).
  12. Orange Coast Magazine. Emmis Communications. [dostęp 2016-08-13]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]