U-439
| Historia | |
| Stocznia |
F. Schichau GmbH, Gdańsk |
|---|---|
| Położenie stępki |
1 października 1940 |
| Wodowanie |
11 października 1941 |
 Kriegsmarine
| |
| Wejście do służby |
20 grudnia 1941 |
| Los okrętu |
zatopiony w wyniku kolizji |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
na powierzchni 769 t |
| Długość |
67,1 m |
| Szerokość |
6,20 m |
| Zanurzenie |
4,74 m |
| Napęd | |
| na powierzchni 3200 KM w zanurzeniu 750 KM | |
| Prędkość |
na powierzchni 17,7 w. |
| Zasięg |
na powierzchni 8500 Mm (10 w.) |
| Uzbrojenie | |
| 5 wyrzutni torped (zapas 14) lub 39 min TMB lub 26 min TMA, działo 88 mm działko 20 mm | |
| Załoga |
49 |
U-439 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VIIC z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1941 roku. Kolejni dowódcy: Kptlt. Wolfgang Sporn, Oblt. Helmut von Tippelskirch.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Okręt został włączony do 5. Flotylli U-Bootów celem treningu i zgrania załogi. Od listopada 1942 roku w składzie 1. Flotylli jako jednostka bojowa.
Odbył cztery patrole bojowe na północnym Atlantyku, podczas których nie zatopił żadnej jednostki przeciwnika.
U-439 zatonął nocą, 4 maja 1943 roku w wyniku kolizji z innym wynurzonym U-Bootem U-659 na zachód od przylądka Finisterre (Hiszpania). Obie jednostki należały do „wilczego stada” Drossel i próbowały zająć dogodną pozycję do ataku na jednostki dwóch przepływających w pobliżu konwojów: pierwszego składającego się z kutrów torpedowych, drugiego – z okrętów desantowych. Załogi obu okrętów skupione na akcji zaniedbały obserwację. U-439 uderzył dziobem w śródokręcie U-659; obie jednostki zatonęły. „MTB 670” uratował tylko 12 rozbitków, w tym 9 z załogi U-439.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paul Kemp: Swój czy wróg : przypadkowe ostrzelania na morzu 1939-45. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2003, s. 152-154. ISBN 978-83-7301-334-6.
- U-439. www.uboat.net. [dostęp 2012-02-05]. (ang.).