Władysław Bobowski

Władysław Bobowski

Biskup tytularny Abernethii
Humanum indivinare To, co ludzkie przebóstwiać
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	19 marca 1932 Tropie
Biskup pomocniczy tarnowski
Okres sprawowania	1974–2009
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	23 czerwca 1957
Nominacja biskupia	23 grudnia 1974
Sakra biskupia	2 lutego 1975

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	2 lutego 1975
Miejscowość	Tarnów
Miejsce	katedra Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
Konsekrator	Jerzy Ablewicz
Współkonsekratorzy	Piotr Bednarczyk Józef Gucwa
Współkonsekrowani biskupi Jan Piotrowski 25 stycznia 2014 Stanisław Salaterski 25 stycznia 2014

Władysław Bobowski (ur. 19 marca 1932 w Tropiu) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, biskup pomocniczy tarnowski w latach 1974–2009, od 2009 biskup pomocniczy senior diecezji tarnowskiej.

Życiorys

Urodził się 19 marca 1932 w Tropiu. W latach 1945–1948 uczył się w Szkole Rolniczej w Witowicach Dolnych. Następnie kształcił się kolejno w II Liceum Ogólnokształcącym im. Bolesława Chrobrego w Nowym Sączu (1948–1949), I Liceum Ogólnokształcącym im. Kazimierza Brodzińskiego w Tarnowie (1949–1950) i Studium Humanistycznym przy Instytucie Teologicznym w Tarnowie (1950–1952). Od 1949 był uczniem Niższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. Egzamin dojrzałości złożył eksternistycznie w 1952 w Liceum Ogólnokształcącym im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie. W latach 1952–1957 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie. Święcenia subdiakonatu i diakonatu uzyskał przez posługę biskupa pomocniczego tarnowskiego Karola Pękali, który 23 czerwca 1957 w Tarnowie udzielił mu również święceń prezbiteratu. W latach 1957–1961 studiował teologię dogmatyczną na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Tam w 1960 uzyskał licencjat i rozpoczął kurs doktorski. W latach 1963–1968 odbył studia w Instytucie Teologii Dogmatycznej Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego w Rzymie, które ukończył w 1969 ze stopniem doktora nauk teologicznych w zakresie teologii życia duchowego na podstawie dysertacji Natura doskonałości chrześcijańskiej według Kaspra Drużbickiego SI.

Od sierpnia do września 1957 pracował jako wikariusz w parafii św. Katarzyny w Ryglicach. Od maja 1961 do czerwca 1962 był katechetą przy katedrze Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Tarnowie. W latach 1962–1963 pełnił funkcje sekretarza osobistego i kapelana biskupa diecezjalnego Jerzego Ablewicza, jednocześnie wykonując zadania notariusza kurialnego. Od marca do sierpnia 1969 był prefektem, a następnie do 1975 ojcem duchownym w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie, gdzie od 1969 do 1999 prowadził zajęcia z teologii życia wewnętrznego

23 grudnia 1974 został prekonizowany biskupem pomocniczym diecezji tarnowskiej ze stolicą tytularną Abernethia. Święcenia biskupie otrzymał 2 lutego 1975 w katedrze Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Tarnowie. Udzielił mu ich miejscowy biskup diecezjalny Jerzy Ablewicz, któremu asystowali biskupi pomocniczy tarnowscy: Piotr Bednarczyk i Józef Gucwa. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Humanum indivinare” (To, co ludzkie przebóstwiać). 4 lutego 1975 został ustanowiony wikariuszem generalnym diecezji. W zakresie jego obowiązków znalazły się formacja intelektualna i ascetyczna kapłanów, formacja duchowa osób konsekrowanych, koordynowanie prac duszpasterstwa rodzin, a także nadzór nad sanktuariami w Bochni, Zawadzie i Lipinkach. W diecezji zainicjował organizowanie letniego wypoczynku dla dzieci i młodzieży pod nazwą „Wakacje z Bogiem”, jak również założył formację Dziewczęcej Służby Maryjnej. W 1975 został mianowany kanonikiem gremialnym Kapituły Katedralnej w Tarnowie. W 1976 został jej scholastykiem i następnie archidiakonem. W 1995 złożył rezygnację z członkostwa w niej. 20 października 2009 papież Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa pomocniczego diecezji tarnowskiej.

W 1984 został przewodniczącym Podkomisji (od 1987 Komisji) ds. Duszpasterstwa Młodzieży. W latach 1984–1989 był wiceprzewodniczącym Komisji Duszpasterstwa Turystycznego. Od 1979 do 1984 należał do Komisji „Iustitutia et Pax”, a w latach 1989–1993 do Komisji ds. Zakonnych. Wszedł też w skład Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. W 2014 był współkonsekratorem podczas sakry biskupów pomocniczych tarnowskich: Jana Piotrowskiego i Stanisława Salaterskiego.

Odznaczenia i wyróżnienia

Nadano mu tytuł honorowego obywatela: Tarnowa (2007), gminy Ryglice (2008) i gminy Gródek nad Dunajcem (2011). Otrzymał też Tarczę Herbową „Zasłużony dla Miasta Nowego Sącza” (2010) i odznakę honorową „Zasłużony dla Ziemi Sądeckiej” (2017).

Linki zewnętrzne

• Nota biograficzna Władysława Bobowskiego na stronie diecezji tarnowskiej [dostęp 2019-05-20]
• Nota biograficzna Władysława Bobowskiego w Archiwum Diecezjalnym w Tarnowie (arch.) [dostęp 2013-12-29]
• Władysław Bobowski na stronie Konferencji Episkopatu Polski [dostęp 2016-10-18].
• Władysław Bobowski [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-10-21]  (ang.).