Almanya

Almanya (język turecki)

Almanya (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. polit. Niemcy

odmiana:

(1.1) blm

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Almanya
dopełniacz	Almanya'nın
celownik	Almanya'ya
biernik	Almanya'yı
miejscownik	Almanya'da
ablatyw	Almanya'dan
formy dzierżawcze mianownik osoba liczba pojedyncza 1. os. lp Almanya'm 2. os. lp Almanya'n 3. os. lp Almanya'sı 1. os. lm Almanya'mız 2. os. lm Almanya'nız 3. os. lm Almanya'ları

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Turecki - Kraje Europy

źródła:

Almanya (język zazaki)

Almanya (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. polit. Niemcy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Alman m, Almani ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Zazaki - Kraje Europy

źródła: