Germanin

Germanin (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mieszkaniec Germanii

(1.2) etn. członek plemienia indoeuropejskiego zamieszkującego w średniowieczu tereny północnej i środkowo-północnej Europy; zob. też Germanie w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Germanin	Germanie / Germanowie
dopełniacz	Germanina	Germanów
celownik	Germaninowi	Germanom
biernik	Germanina	Germanów
narzędnik	Germaninem	Germanami
miejscownik	Germaninie	Germanach
wołacz	Germaninie	Germanie / Germanowie
depr. M. i W. lm: (te) Germany

przykłady:

(1.2) Początkowo Germanie byli zorganizowani w grupy rodzinno-plemienne.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Germania ż

forma żeńska Germanka ż

czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.

przym. germanistyczny, germanizacyjny, germański

tem. słow. germano-

przysł. germańsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Germania + -anin

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Teuton; (1.2) Teuton, German
• czeski: (1.2) Germán m
• francuski: (1.2) Allemand m
• hiszpański: (1.2) germano m
• łaciński: (1.2) Germanicus m
• niemiecki: (1.2) Germane m
• portugalski: (1.2) germano m
• włoski: (1.2) germano m

źródła:

Germanin (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ɡɛʁˈmaːnɪn] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) etn. Germanka

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	die Germanin	die Germaninnen
dopełniacz	der Germanin	der Germaninnen
celownik	der Germanin	den Germaninnen
biernik	die Germanin	die Germaninnen

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Germanien n, Germania ż

forma męska Germane m

przym. germanisch

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: