dziwny
Wygląd
dziwny (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
przymiotnik jakościowy
- (1.1) charakteryzujący się czymś niezrozumiałym
- (1.2) st.pol. cudowny[1]
- (1.3) gw. (Bukowina) o wietrze silny[2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dziwny dziwna dziwne dziwni dziwne dopełniacz dziwnego dziwnej dziwnego dziwnych celownik dziwnemu dziwnej dziwnemu dziwnym biernik dziwnego dziwny dziwną dziwne dziwnych dziwne narzędnik dziwnym dziwną dziwnym dziwnymi miejscownik dziwnym dziwnej dziwnym dziwnych wołacz dziwny dziwna dziwne dziwni dziwne stopień wyższy dziwniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dziwniejszy dziwniejsza dziwniejsze dziwniejsi dziwniejsze dopełniacz dziwniejszego dziwniejszej dziwniejszego dziwniejszych celownik dziwniejszemu dziwniejszej dziwniejszemu dziwniejszym biernik dziwniejszego dziwniejszy dziwniejszą dziwniejsze dziwniejszych dziwniejsze narzędnik dziwniejszym dziwniejszą dziwniejszym dziwniejszymi miejscownik dziwniejszym dziwniejszej dziwniejszym dziwniejszych wołacz dziwniejszy dziwniejsza dziwniejsze dziwniejsi dziwniejsze stopień najwyższy najdziwniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najdziwniejszy najdziwniejsza najdziwniejsze najdziwniejsi najdziwniejsze dopełniacz najdziwniejszego najdziwniejszej najdziwniejszego najdziwniejszych celownik najdziwniejszemu najdziwniejszej najdziwniejszemu najdziwniejszym biernik najdziwniejszego najdziwniejszy najdziwniejszą najdziwniejsze najdziwniejszych najdziwniejsze narzędnik najdziwniejszym najdziwniejszą najdziwniejszym najdziwniejszymi miejscownik najdziwniejszym najdziwniejszej najdziwniejszym najdziwniejszych wołacz najdziwniejszy najdziwniejsza najdziwniejsze najdziwniejsi najdziwniejsze
- składnia:
- antonimy:
- (1.1) normalny
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dziwaczek mos/mrz, zdziwaczenie n, dziwactwo n, dziwność ż, dziwak m, dziwaczka ż, dziwadło n, dziw mrz
- czas. dziwić, zadziwić, zdziwić, udziwniać, dziwaczyć, wydziwiać, zdziwaczeć, udziwnić, udziwniać, dziwaczeć
- przym. dziwaczny
- przysł. dziwnie, dziwacznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) strange, weird, bizarre, out-of-the-way
- arabski: (1.1) نادر, غريب, دخيل
- arumuński: (1.1) paraxin[3]
- baskijski: (1.1) arraro, bitxi
- białoruski: (1.1) дзіўны, надзвычайны, чароўны, дзівосны
- bułgarski: (1.1) странен
- chorwacki: (1.1) čudan
- czeski: (1.1) divný
- dolnołużycki: (1.1) źiwny
- duński: (1.1) mærkelig
- esperanto: (1.1) stranga
- francuski: (1.1) étrange, bizarre
- górnołużycki: (1.1) dźiwny
- hiszpański: (1.1) extraño, raro
- interlingua: (1.1) peculiar
- japoński: (1.1) 不思議
- jidysz: (1.1) מאָדנע (modne)
- kataloński: (1.1) estrany, rar
- niemiecki: (1.1) seltsam, sonderbar, merkwürdig, bizarr
- nowogrecki: (1.1) παράξενος, σπάνιος
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (1.1) странный
- rumuński: (1.1) ciudat
- slovio: (1.1) stranju (странйу)
- słowacki: (1.1) divný
- szwedzki: (1.1) konstig, märklig, underlig, egendomlig, besynnerlig
- tatarski: (1.1) äkämät
- ukraiński: (1.1) дивний
- węgierski: (1.1) fura, furcsa
- wilamowski: (1.1) dziwny, hejwyśt, wyndyliḱ, wyndelik, śmjyśnik
- włoski: (1.1) strano
- źródła:
- ↑ Jolanta Maćkiewicz, Zbigniew Majchrowski, Stanisław Rosiek, Między tekstami 1. Początki. Średniowiecze (echa współczesne), wyd. III, wyd. słowo / obraz terytoria, Gdańsk 2004, s. 26.
- ↑ Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 70; dostęp: 27 października 2018.
- ↑ Tomasz Klimkowski, Dziedzictwo greckie w języku rumuńskim i arumuńskim, „Balcanica Posnaniensia. Acta et studia”, XIX, Poznań 2012, Wydawnictwo Instytutu Historii UAM, s. 23.
dziwny (język wilamowski)
[edytuj]- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) wyndyliḱ
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 287.