artig

artig (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈaːa̯tɪç] IPA: [ˈaːɐ̯tɪk]

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) grzeczny

(1.2) podn. uprzejmy

odmiana:

(1.1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der artige ein artiger artiger	die artige eine artige artige	das artige ein artiges artiges	die artigen artigen artige
Gen.	słaba mieszana mocna	des artigen eines artigen artigen	der artigen einer artigen artiger	des artigen eines artigen artigen	der artigen artigen artiger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem artigen einem artigen artigem	der artigen einer artigen artiger	dem artigen einem artigen artigem	den artigen artigen artigen
Akk.	słaba mieszana mocna	den artigen einen artigen artigen	die artige eine artige artige	das artige ein artiges artiges	die artigen artigen artige
stopień wyższy (Komparativ) artiger- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der artigere ein artigerer artigerer die artigere eine artigere artigere das artigere ein artigeres artigeres die artigeren artigeren artigere Gen. słaba mieszana mocna des artigeren eines artigeren artigeren der artigeren einer artigeren artigerer des artigeren eines artigeren artigeren der artigeren artigeren artigerer Dat. słaba mieszana mocna dem artigeren einem artigeren artigerem der artigeren einer artigeren artigerer dem artigeren einem artigeren artigerem den artigeren artigeren artigeren Akk. słaba mieszana mocna den artigeren einen artigeren artigeren die artigere eine artigere artigere das artigere ein artigeres artigeres die artigeren artigeren artigere
stopień najwyższy (Superlativ) artigst- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der artigste ein artigster artigster die artigste eine artigste artigste das artigste ein artigstes artigstes die artigsten artigsten artigste Gen. słaba mieszana mocna des artigsten eines artigsten artigsten der artigsten einer artigsten artigster des artigsten eines artigsten artigsten der artigsten artigsten artigster Dat. słaba mieszana mocna dem artigsten einem artigsten artigstem der artigsten einer artigsten artigster dem artigsten einem artigsten artigstem den artigsten artigsten artigsten Akk. słaba mieszana mocna den artigsten einen artigsten artigsten die artigste eine artigste artigste das artigste ein artigstes artigstes die artigsten artigsten artigste

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) unartig

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Artigkeit ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Art + -ig

śwn. ertec

uwagi:

źródła:

artig (język szwedzki)

wymowa:

[²'a:r_tig]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) grzeczny, uprzejmy

odmiana:

(1.1) artig, artigt, artiga

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. artighet

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: