chwycić

chwycić (język polski)

ktoś chwycił (1.1) tkaninę

wymowa:

IPA: [ˈxfɨt͡ɕit͡ɕ], AS: [χfyćić], zjawiska fonetyczne: zmięk.• post. utr. dźw. ​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) aspekt dokonany od: chwytać

czasownik zwrotny dokonany chwycić się (ndk. chwytać się)

(2.1) aspekt dokonany od: chwytać się

odmiana:

(1.1) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		chwycić
czas przyszły prosty		chwycę	chwycisz	chwyci	chwycimy	chwycicie	chwycą
czas przeszły	m	chwyciłem	chwyciłeś	chwycił	chwyciliśmy	chwyciliście	chwycili
	ż	chwyciłam	chwyciłaś	chwyciła	chwyciłyśmy	chwyciłyście	chwyciły
	n	chwyciłom	chwyciłoś	chwyciło
tryb rozkazujący		niech chwycę	chwyć	niech chwyci	chwyćmy	chwyćcie	niech chwycą
pozostałe formy czas zaprzeszły m chwyciłem był chwyciłeś był chwycił był chwyciliśmy byli chwyciliście byli chwycili byli ż chwyciłam była chwyciłaś była chwyciła była chwyciłyśmy były chwyciłyście były chwyciły były n chwyciłom było chwyciłoś było chwyciło było forma bezosobowa czasu przeszłego chwycono tryb przypuszczający m chwyciłbym, byłbym chwycił chwyciłbyś, byłbyś chwycił chwyciłby, byłby chwycił chwycilibyśmy, bylibyśmy chwycili chwycilibyście, bylibyście chwycili chwyciliby, byliby chwycili ż chwyciłabym, byłabym chwyciła chwyciłabyś, byłabyś chwyciła chwyciłaby, byłaby chwyciła chwyciłybyśmy, byłybyśmy chwyciły chwyciłybyście, byłybyście chwyciły chwyciłyby, byłyby chwyciły n chwyciłobym, byłobym chwyciło chwyciłobyś, byłobyś chwyciło chwyciłoby, byłoby chwyciło imiesłów przymiotnikowy przeszły m chwycony, niechwycony chwyceni, niechwyceni ż chwycona, niechwycona chwycone, niechwycone n chwycone, niechwycone imiesłów przysłówkowy uprzedni chwyciwszy rzeczownik odczasownikowy chwycenie, niechwycenie

przykłady:

(1.1) Kobieta chwyciła go za rękę mówiąc: "Nie odchodź ode mnie!"

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. chwytak m, chwytaczka ż, chwytnia ż, chwycenie n

czas. chwytać, schwytać

przym. chwytliwy, chwytny, chwytakowy, uchwytny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: chwytać

(2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: chwytać się

• białoruski: (1.1) хапіць; (2.1) хапіцца

źródła: