dyrektor

dyrektor (język polski)

wymowa:: ^?/i, IPA: [dɨˈrɛktɔr], AS: [dyrektor]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba zarządzająca jakąś instytucją

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) kobieta zarządzająca jakąś instytucją

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dyrektor	dyrektorzy / dyrektorowie^[1]
dopełniacz	dyrektora	dyrektorów
celownik	dyrektorowi	dyrektorom
biernik	dyrektora	dyrektorów
narzędnik	dyrektorem	dyrektorami
miejscownik	dyrektorze	dyrektorach
wołacz	dyrektorze	dyrektorzy / dyrektorowie

(2.1) według tabeli (1.1) lub nieodm.

przykłady:: (1.1) Bez pozwolenia dyrektora nie wolno ci podjąć takiej decyzji.; (2.1) W tej sprawie musisz pójść do naszej dyrektor.; (2.1) Żona Kowalskiego jest dyrektorem szkoły.

składnia:

kolokacje:: (1.1) pan dyrektor; (2.1) pani dyrektor

synonimy:: (1-2) skr. dyr.; (1.1) kierownik, manager, menedżer, szef; (2.1) dyrektorka, kierowniczka, menedżerka, szefowa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dyrekcja ż, dyrektorstwo n, dyrektorostwo nmos, dyro m, dyra ż, dyrcio m, dyrcia ż, dyr m

forma żeńska dyrektorka ż

przym. dyrektorski

czas. dyrektorować

związki frazeologiczne:: iść / pójść w dyrektory

etymologia:: niem. Direktor, franc. directeur^[1] < p.łac. directōrem < łac. directus

uwagi:

tłumaczenia:: (2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dyrektorka

angielski: (1.1) director, manager, szkoły: bryt. headteacher, bryt. headmaster, pot. head, amer. principal
arabski: (1.1) مدير
baskijski: (1.1) zuzendari
białoruski: (1.1) дырэктар m
bułgarski: (1.1) директор m
chiński standardowy: (1.1) 经理 (jīnglǐ)
czeski: (1.1) ředitel m
duński: (1.1) direktør w
esperanto: (1.1) direktoro
francuski: (1.1) directeur m, chef m, (w szkolnictwie średnim) proviseur m, principal m
grenlandzki: (1.1) pisortaq
hiszpański: (1.1) director m, jefe m
kataloński: (1.1) director m
litewski: (1.1) direktorius m
niemiecki: (1.1) Direktor m, Geschäftsführer m, szkoły: Schulleiter m
nowogrecki: (1.1) διευθυντής m, (w szkolnictwie średnim) γυμνασιάρχης m, λυκειάρχης m
polski język migowy:
(w zapisie SignWriting)
(1.1)
rosyjski: (1.1) директор m
słowacki: (1.1) riaditeľ
ukraiński: (1.1) директор m
węgierski: (1.1) igazgató
wilamowski: (1.1) dyrektor m
włoski: (1.1) direttore m

źródła:

↑ ^1,0 ^1,1 Hasło „dyrektor” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

dyrektor (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:: ^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zarz. dyrektor^[1]

odmiana:: (1.1) lp dyrektor; lm dyrektora

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:: niem. Direktor, franc. directeur

uwagi:

źródła:

↑ Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.

[usjp-1] 1,0 ^1,1 Hasło „dyrektor” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

[2] Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.

[1]

[1]