dziewierz
Wygląd
dziewierz (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) st.pol./książk. brat męża[1][2]; zob. też dziewierz w Encyklopedii staropolskiej
- (1.2) st.pol. brat żony[3]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dziewierz dziewierze dopełniacz dziewierza dziewierzy / rzad. dziewierzów[4] celownik dziewierzowi dziewierzom biernik dziewierza dziewierzy / rzad. dziewierzów narzędnik dziewierzem dziewierzami miejscownik dziewierzu dziewierzach wołacz dziewierzu dziewierze
- składnia:
- synonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.2) przeniesienie nazwy z (1.1)[3]
- uwagi:
- (1.1) por. szwagier • szwagierka • szurza
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) дзевер m
- bułgarski: (1.1) девер m
- litewski: (1.1) dieveris m
- łaciński: (1.1) levir m
- łotewski: (1.1) dieveris m
- rosyjski: (1.1) деверь m
- źródła:
- ↑ Hasło „dziewierz” w: Mały słownik języka polskiego, red. S. Skorupka, H. Auderska, Z. Łempicka, Państwowe Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1969, ISBN 83-01-08786-2, s. 153.
- ↑ Hasło „dziewierz” w: Zygmunt Gloger, Encyklopedia staropolska, 1900–1903.
- ↑ 3,0 3,1 Jan Łoś, Nazwy stopni pokrewieństwa i powinowactwa w dawnej Polsce, „Język Polski” nr 1/1914, s. 6.
- ↑ Hasło „dziewierz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.