formalny
formalny (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) zgodny z pewnymi normami i przepisami, wymagany do utrzymania porządku
- (1.2) dotyczący formy
- (1.3) nieszczery, wymuszony
- (1.4) pot. ścisły, prawdziwy, rzeczywisty[1]
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik formalny formalna formalne formalni formalne dopełniacz formalnego formalnej formalnego formalnych celownik formalnemu formalnej formalnemu formalnym biernik formalnego formalny formalną formalne formalnych formalne narzędnik formalnym formalną formalnym formalnymi miejscownik formalnym formalnej formalnym formalnych wołacz formalny formalna formalne formalni formalne
- przykłady:
- (1.1) Republika Sacha to formalna nazwa Jakucji.
- (1.2) Biegłość formalna tego twórcy budziła szacunek[2].
- (1.3) Małżeństwo Krzysztofa i Janki to tylko formalny związek — sami przyznają, że pobrali się pod presją rodziców.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) logika formalna
- antonimy:
- (1.1) nieformalny
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. formalizm m, formalista m, formalista ż, formalistyczność ż, formalistyka ż, formalizacja ż, formalność ż, forma ż, formalistka ż
- przym. formalistyczny, formalnoprawny, formowy
- przysł. formalnie
- czas. formalizować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) formal; (1.2) formal
- arabski: (1.1) متكلف (mutakallaf); (1.3) متكلف (mutakallaf)
- białoruski: (1.1) фармальны; (1.2) фармальны
- bułgarski: (1.1) формален; (1.2) формален
- czeski: (1.1) formální
- esperanto: (1.1) formala
- francuski: (1.1) formel
- gudźarati: (1.1) ઔપચારિક (aupacārika)
- japoński: (1.1) フォーマル (foomaru)
- kataloński: (1.1) formal
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- źródła:
