fuma
Wygląd
fuma (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przest. próżność, pycha[1]
- (1.2) przest. grymas, foch, dąs[1]
- (1.3) środ. pot. motocykl marki WSK
- (1.4) środ. pot. plwocina
- (1.5) środ. więz. głupstwo, bzdura[2]
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fuma fumy dopełniacz fumy fum / fumów celownik fumie fumom biernik fumę fumy narzędnik fumą fumami miejscownik fumie fumach wołacz fumo fumy
- przykłady:
- (1.1) (…) w chłopskiej chatce albo pod warsztatem się to rodzi, od czyszczenia bucików poczyna, szlachcie bakę świeci i tumani przez całe życie, a na koniec i herb się skądeś tam bierze, i szabelka przy boku, i dziedzictwo nie małe: a już fuma potem i pogarda dla drugich, że w kąt i szlachcic od Bolesławów i Senator mu za nic![3] (sic!)
- (1.2) Imć Zug tyle już nadoświadczał fąfrów od jenerałowej Elżbiety Grabowskiej, już oficjalnej metresy królewskiej a także niejednej fumie księżnej marszałkowej Izabelli Lubomirskiej przy budowie Mon Coteau, że komenderowania księżnej Heleny Radziwiłłowej już rajem mu się zdawały.[4]
- (1.3) Ja ze swoją fumą nie mam problemów: wiadomo, że nie będę jechał ciągle 70 ani 60 km/h, ale to 40-45 jest osiągalne.[5]
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- stroić fumy
- uwagi:
- (1.2) zwykle w liczbie mnogiej; Doroszewski podaje: dziś tylko w lm oraz lm D. -ów[1]; nie występuje w: Linde[6], SXVI[7]
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. 2, Państwowe Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1958–1969, s. 989.
- ↑ Klemens Stępniak Słownik tajemnych gwar przestępczych, Puls Publication Limited, Londyn 1993, ISBN 1-85917-006-4, s. 147
- ↑ Zygmunt Kaczkowski Murdelio. Powieść, nakładem B. M. Wolfa, Petersburg 1853, s. 14
- ↑ Hanna Muszyńska-Hoffmannowa O paniach z krainy szczęścia, Wydawnictwo Łódzkie, Łódź 1972, s. 166
- ↑ z Internetu
- ↑ Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807-1814.
- ↑ Stanisław Bąk, Maria Renata Mayenowa, Franciszek Pepłowski i in., Słownik polszczyzny XVI wieku, PAN, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1966–.
fuma (język hiszpański)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˈfu.ma]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od fumar
- (2.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od fumar
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: