Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
Przejdź do zawartości

iudicium

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

iudicium (język polski)

[edytuj]
wymowa:
[uwaga 1] (spolszczona) ‹judicjum›, IPA: [juˈdʲit͡sʲjũm], AS: [i ̯udʹicʹi ̯ũm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) liter. daw. ostatni etap pracy filologa nad tekstem antycznym; omówienie warstwy estetycznej i artystycznej dzieła[1]
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Współcześnie iudicium nie jest częścią krytyki tekstu, lecz krytyki literackiej.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. iudicium → danie, sąd[1]
uwagi:
  1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Słownik terminów literackich, red. Janusz Sławiński, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 2000, ISBN 83-04-04417-X, s. 223.

iudicium (język łaciński)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) proces sądowy
(1.2) wyrok, decyzja, postanowienie
(1.3) przen. sąd
odmiana:
(1.1-3) iudicium, iudicii (deklinacja II)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikiūdiciumiūdicia
dopełniacziūdiciīiūdiciōrum
celownikiūdiciōiūdiciīs
biernikiūdiciumiūdicia
ablatywiūdiciōiūdiciīs
wołacziūdiciumiūdicia
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) iudicium facere → wydawać wyrok
(1.3) in iudicium adducere → postawić przed sądem
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. iudex m, ius n, iustitia ż
czas. iudico
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. iudico
uwagi:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=iudicium&oldid=8466154”