klimatyzacja
klimatyzacja (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- , IPA: [ˌklʲĩmatɨˈzat͡sʲja], AS: [klʹĩmatyzacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) automatyczny system utrzymywania stałej temperatury i innych warunków klimatycznych w zamkniętym pomieszczeniu; zob. też klimatyzacja w Wikipedii
- (1.2) techn. ogół urządzeń służących do klimatyzowania
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik klimatyzacja dopełniacz klimatyzacji celownik klimatyzacji biernik klimatyzację narzędnik klimatyzacją miejscownik klimatyzacji wołacz klimatyzacjo
- przykłady:
- (1.1) Obecnie wiele samochodów jest wyposażonych w klimatyzację.
- (1.2) Nareszcie do naszej firmy weszła ekipa, która zakłada klimatyzację.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. klimatyzator m, klimat m, klima ż, klimatyzowanie n
- czas. klimatyzować ndk.
- przym. klimatyzacyjny, klimatyczny
- przysł. klimatycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) niem. Klimatisierung
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) air conditioning, air-con
- arabski: (1.1) تكييف الهواء
- baskijski: (1.1) aire girotu, klimatizazio
- duński: (1.1) aircondition w, airconditioning w, luftkonditionering w, klimaanglæg n
- francuski: (1.1) climatisation ż, conditionnement m d'air
- hebrajski: (1.1) מזוג־אויר m (mizug-awir)
- hiszpański: (1.1) aire acondicionado m, climatización ż; (1.2) climatización ż
- interlingua: (1.1) climatisation
- islandzki: (1.1) loftjöfnun ż
- jidysz: (1.1) לופֿטקילונג ż (luftkilung)
- niemiecki: (1.1) Klimatisierung ż
- nowogrecki: (1.1) κλιματισμός m
- rosyjski: (1.1) кондиционирование воздуха n, климатизация ż
- szwedzki: (1.1) luftkonditionering w
- ukraiński: (1.1) кондиціоне́р m
- źródła: