konform

konform (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) odpowiedni, zgodność

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

przym. konforma, celkonforma

przysł. konforme

rzecz. konformo, konformeco, konformismo, konformisto, nekonformisto

czas. konformigi, konformiĝi, alkonformigi, alkonformiĝi, interkonformigi

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

konform (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [kɔnˈfɔʁm]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zgodny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der konforme ein konformer konformer	die konforme eine konforme konforme	das konforme ein konformes konformes	die konformen konformen konforme
Gen.	słaba mieszana mocna	des konformen eines konformen konformen	der konformen einer konformen konformer	des konformen eines konformen konformen	der konformen konformen konformer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem konformen einem konformen konformem	der konformen einer konformen konformer	dem konformen einem konformen konformem	den konformen konformen konformen
Akk.	słaba mieszana mocna	den konformen einen konformen konformen	die konforme eine konforme konforme	das konforme ein konformes konformes	die konformen konformen konforme
stopień wyższy (Komparativ) konformer- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der konformere ein konformerer konformerer die konformere eine konformere konformere das konformere ein konformeres konformeres die konformeren konformeren konformere Gen. słaba mieszana mocna des konformeren eines konformeren konformeren der konformeren einer konformeren konformerer des konformeren eines konformeren konformeren der konformeren konformeren konformerer Dat. słaba mieszana mocna dem konformeren einem konformeren konformerem der konformeren einer konformeren konformerer dem konformeren einem konformeren konformerem den konformeren konformeren konformeren Akk. słaba mieszana mocna den konformeren einen konformeren konformeren die konformere eine konformere konformere das konformere ein konformeres konformeres die konformeren konformeren konformere
stopień najwyższy (Superlativ) konformst- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der konformste ein konformster konformster die konformste eine konformste konformste das konformste ein konformstes konformstes die konformsten konformsten konformste Gen. słaba mieszana mocna des konformsten eines konformsten konformsten der konformsten einer konformsten konformster des konformsten eines konformsten konformsten der konformsten konformsten konformster Dat. słaba mieszana mocna dem konformsten einem konformsten konformstem der konformsten einer konformsten konformster dem konformsten einem konformsten konformstem den konformsten konformsten konformsten Akk. słaba mieszana mocna den konformsten einen konformsten konformsten die konformste eine konformste konformste das konformste ein konformstes konformstes die konformsten konformsten konformste

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Konformieren n, Konformität ż, Konformismus m, Konformation ż, Konformist m, Konformistin ż

czas. konformieren

przym. konformistisch

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: