krk

krk (język czeski)

krk (1.2)

wymowa:

​, IPA: [kr̩k]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) szyja

(1.2) kark

(1.3) gardło

(1.4) przen. dziecko

odmiana:

(1.1-4)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	krk	krky
dopełniacz	krku	krků
celownik	krku	krkům
biernik	krk	krky
wołacz	krku	krky
miejscownik	krku	krcích
narzędnik	krkem	krky

przykłady:

(1.1) Žirafy mají dlouhé krky. → Żyrafy mają długie szyje.

(1.3) Boli mě v krku. → Boli mnie gardło.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. krční

związki frazeologiczne:

padnout kolem krku → rzucić się na szyję

mít z krku → mieć z głowy, pozbyć się

mít po krk → mieć po dziurki w nosie

etymologia:

uwagi:

źródła:

krk (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) anat. szyja

(1.2) gryf (np. skrzypiec)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. krčný

związki frazeologiczne:

byť v niečom po krk → być w coś wplątanym • mať niekoho na krku → mieć kogoś na głowie • mať niekoho z krku → mieć kogoś z głowy • mať niečo z krku → mieć coś z głowy

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Części ciała

(1.1) nie mylić z: šija

źródła: