muchomor

muchomor (język polski)

muchomory (1.1)

wymowa:

IPA: [muˈxɔ̃mɔr], AS: [muχõmor], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) syst. biol. Amanita Pers., rodzaj grzybów kapeluszowych, często trujących; zob. też muchomor w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	muchomor	muchomory
dopełniacz	muchomora	muchomorów
celownik	muchomorowi	muchomorom
biernik	muchomora	muchomory
narzędnik	muchomorem	muchomorami
miejscownik	muchomorze	muchomorach
wołacz	muchomorze	muchomory

przykłady:

(1.1) Czarownica w lesie zbierała trujące muchomory.

składnia:

kolokacje:

(1.1) grzybnia / owocnik / trzon / pierścień / kapelusz / zarodniki muchomora • jeść / zjeść muchomora • zatrucie muchomorem

synonimy:

(1.1) muchomór

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) muchomor cytrynowy, muchomor czerwonawy, muchomor czerwony, muchomor jadowity, muchomor mglejarka, muchomor narcyzowy, muchomor plamisty, muchomor porfirowy, muchomor rdzawobrązowy, muchomor słomkowy, muchomor srebrzysty, muchomor sromotnikowy, muchomor szyszkowaty, muchomor twardawy, muchomor złotawy

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. muchomorowate nmos

zdrobn. muchomorek m

przym. muchomorowy, muchomorowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. mucha + mor, „mor” od „morzyć” → „zabijać”, czyli „muchomor” → „to, co zabija muchy”

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) toadstool, fly agaric, amanita
• białoruski: (1.1) мухамор m
• bułgarski: (1.1) мухоморка ż
• czeski: (1.1) muchomůrka ż
• duński: (1.1) fluesvamp w
• fiński: (1.1) kärpässieni
• francuski: (1.1) amanite
• ilokano: (1.1) amanita
• islandzki: (1.1) reifasveppir
• kaszubski: (1.1) pòtrus m
• litewski: (1.1) musmirė ż
• łaciński: (1.1) amanita
• niemiecki: (1.1) Wulstling m
• rosyjski: (1.1) мухомор m
• szwedzki: (1.1) flugsvamp w
• ukraiński: (1.1) мухомор m
• węgierski: (1.1) galóca
• włoski: (1.1) amanita ż, ovolo m

źródła: