nikiel
nikiel (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Ni i liczbie atomowej 28; zob. też nikiel w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik nikiel dopełniacz niklu celownik niklowi biernik nikiel narzędnik niklem miejscownik niklu wołacz niklu
- przykłady:
- (1.1) Jakie właściwości chemiczne ma nikiel?
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pierwiastek, metal
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. niklowanie n, nikielin m, nikielina ż, niklocen m, niklowiec m
- czas. niklować ndk.
- przym. niklowy
- przysł. niklowo
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) nickel
- arabski: (1.1) نيكل
- asturyjski: (1.1) níquel m
- baskijski: (1.1) nikel
- bengalski: (1.1) নিকেল
- białoruski: (1.1) нікель m
- bułgarski: (1.1) никел m
- buriacki: (1.1) никель
- czeski: (1.1) nikl m
- duński: (1.1) nikkel n
- esperanto: (1.1) nikelo
- fiński: (1.1) nikkeli
- francuski: (1.1) nickel m
- hiszpański: (1.1) níquel m
- irlandzki: (1.1) nicil ż
- japoński: (1.1) ニッケル (nikkeru)
- jidysz: (1.1) ניקל (nikl)
- kaszubski: (1.1) nikel m
- kataloński: (1.1) níquel m
- litewski: (1.1) nikelis m
- łaciński: (1.1) niccolum n, nichelium n
- macedoński: (1.1) никел
- mongolski: (1.1) никель
- niderlandzki: (1.1) nikkel
- niemiecki: (1.1) Nickel n
- nowogrecki: (1.1) νικέλιο n
- rosyjski: (1.1) никель m (nikjel')
- rumuński: (1.1) nichel
- słowacki: (1.1) nikel
- słoweński: (1.1) nikelj
- szwedzki: (1.1) nickel
- ukraiński: (1.1) нікель m
- volapük: (1.1) nikelin
- wilamowski: (1.1) nikl̥ n
- włoski: (1.1) nichel m
- źródła: