ordynarność

ordynarność (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɔrdɨ̃ˈnarnɔɕt͡ɕ], AS: [ordỹnarność], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co ordynarne

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	ordynarność
dopełniacz	ordynarności
celownik	ordynarności
biernik	ordynarność
narzędnik	ordynarnością
miejscownik	ordynarności
wołacz	ordynarności

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ordynarny

przysł. ordynarnie

rzecz. ordynus mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

zob. ordynarny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) vulgarness
• francuski: (1.1) vulgarité ż

źródła: