prymitywność

prymitywność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co prymitywne, pierwotne; cecha tych, którzy są prymitywni, pierwotni

(1.2) cecha tego, co prymitywne, prostackie; cecha tych, którzy są prymitywni, prostaccy

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prymitywność	prymitywności
dopełniacz	prymitywności	prymitywności
celownik	prymitywności	prymitywnościom
biernik	prymitywność	prymitywności
narzędnik	prymitywnością	prymitywnościami
miejscownik	prymitywności	prymitywnościach
wołacz	prymitywności	prymitywności

przykłady:

składnia:

(1.1) prymitywność + D.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pierwotność

(1.2) prostackość

antonimy:

hiperonimy:

(1.1-2) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. prymitywizm m, prymitywista m, prymitywistka ż, prymitywizacja ż, prymitywizowanie n, prymitywnienie n, prymityw m

czas. prymitywizować, prymitywnieć

przym. prymitywny, prymitywistyczny

przym. prymitywnie, prymitywistycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. prymitywny + -ość

uwagi:

Formy potencjalne liczby mnogiej w tabeli odmiany zostały podane za Słownikiem gramatycznym języka polskiego. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) прымітыўнасць ż; (1.2) прымітыўнасць ż
• rosyjski: (1.1) примитивность ż; (1.2) примитивность ż
• ukraiński: (1.1) примітивність ż; (1.2) примітивність ż

źródła: