przychodzić
Wygląd
przychodzić (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. przyjść)
- (1.1) przybywać dokądś
- (1.2) o czasie, zjawisku: następować
- (1.3) o listach, wiadomościach: dochodzić do adresata
- (1.4) dawać się osiągnąć
- (1.5) daw. gw. (Wilno) wypadać[1]
- odmiana:
- (1) koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik przychodzić czas teraźniejszy przychodzę przychodzisz przychodzi przychodzimy przychodzicie przychodzą czas przeszły m przychodziłem przychodziłeś przychodził przychodziliśmy przychodziliście przychodzili ż przychodziłam przychodziłaś przychodziła przychodziłyśmy przychodziłyście przychodziły n przychodziłom przychodziłoś przychodziło tryb rozkazujący niech przychodzę przychodź niech przychodzi przychodźmy przychodźcie niech przychodzą pozostałe formy czas przyszły m będę przychodził,
będę przychodzićbędziesz przychodził,
będziesz przychodzićbędzie przychodził,
będzie przychodzićbędziemy przychodzili,
będziemy przychodzićbędziecie przychodzili,
będziecie przychodzićbędą przychodzili,
będą przychodzićż będę przychodziła,
będę przychodzićbędziesz przychodziła,
będziesz przychodzićbędzie przychodziła,
będzie przychodzićbędziemy przychodziły,
będziemy przychodzićbędziecie przychodziły,
będziecie przychodzićbędą przychodziły,
będą przychodzićn będę przychodziło,
będę przychodzićbędziesz przychodziło,
będziesz przychodzićbędzie przychodziło,
będzie przychodzićczas zaprzeszły m przychodziłem był przychodziłeś był przychodził był przychodziliśmy byli przychodziliście byli przychodzili byli ż przychodziłam była przychodziłaś była przychodziła była przychodziłyśmy były przychodziłyście były przychodziły były n przychodziłom było przychodziłoś było przychodziło było forma bezosobowa czasu przeszłego przychodzono tryb przypuszczający m przychodziłbym,
byłbym przychodziłprzychodziłbyś,
byłbyś przychodziłprzychodziłby,
byłby przychodziłprzychodzilibyśmy,
bylibyśmy przychodziliprzychodzilibyście,
bylibyście przychodziliprzychodziliby,
byliby przychodziliż przychodziłabym,
byłabym przychodziłaprzychodziłabyś,
byłabyś przychodziłaprzychodziłaby,
byłaby przychodziłaprzychodziłybyśmy,
byłybyśmy przychodziłyprzychodziłybyście,
byłybyście przychodziłyprzychodziłyby,
byłyby przychodziłyn przychodziłobym,
byłobym przychodziłoprzychodziłobyś,
byłobyś przychodziłoprzychodziłoby,
byłoby przychodziłoimiesłów przymiotnikowy czynny m przychodzący, nieprzychodzący ż przychodząca, nieprzychodząca przychodzące, nieprzychodzące n przychodzące, nieprzychodzące imiesłów przysłówkowy współczesny przychodząc, nie przychodząc rzeczownik odczasownikowy przychodzenie, nieprzychodzenie
- przykłady:
- (1.1) Często przychodzą do nas goście.
- (1.2) Przyszedł czas na naukę.
- (1.3) Co tydzień przychodzi do mnie list od wnuka.
- (1.4) Łatwo mi przychodzi nauka angielskiego.
- składnia:
- (1.4) przychodzić + C.
- synonimy:
- (1.1) przybywać, zjawiać się, pojawiać się, nadchodzić
- (1.2) nadchodzić
- (1.3) docierać
- antonimy:
- (1.1) odchodzić
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. przychód m, przychodnia ż, przychodowość ż, przychodzień m, przychodźca m, przychodźstwo n, przychodzenie n, przyjście n
- czas. przyjść dk., przychodować ndk./dk.
- przym. przychodowy
- związki frazeologiczne:
- przychodzić na świat • kto późno przychodzi, sam sobie szkodzi • mądrość przychodzi z laty, acz nie każdy mądry, kto brodaty (sic!)
- uwagi:
- (1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wypadać
- tłumaczenia:
- abchaski: (1.1) аара'
- albański: (1.1) vij
- angielski: (1.1) come
- arabski: (1.1) قدم, أتى, حضر
- baskijski: (1.1) etorri, jin
- bhodźpuri: (1.1) आ
- białoruski: (1.1) прыходзіць; (1.2) прыходзіць; (1.3) прыходзіць
- chiński standardowy: (1.1) 来 (lái), 过来 (guòlái)
- chorwacki: (1.1) dolaziti
- czeski: (1.1) přicházet
- dolnołużycki: (1.1) pśiś
- duński: (1.1) komme
- elfdalski: (1.1) kumå
- esperanto: (1.1) veni
- francuski: (1.1) venir, arriver
- hiszpański: (1.1) venir, llegar
- ido: (1.1) venar
- jidysz: (1.1) קומען (kumen)
- łaciński: (1.1) adventus
- manx: (1.1) çheet
- niderlandzki: (1.1) komen; (1.2) komen; (1.3) komen
- niemiecki: (1.1) kommen
- norweski (bokmål): (1.1) komme
- norweski (nynorsk): (1.1) kome, komme
- nowogrecki: (1.1) έρχομαι, φτάνω
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (1.1) приходить; (1.2) наступить; (1.3) приходить; (1.4) даваться
- staroangielski: (1.2) weorþan, wurþan, wyrþan
- starofryzyjski: (1.1) kuma
- staroirlandzki: (1.1) do·icc, do·téit
- suahili: ja; (1.1) kukuja
- susu: (1.1) fa
- szwedzki: (1.1) komma
- turecki: (1.1) gelmek
- ukraiński: (1.1) приходити
- umbryjski: (1.1) 𐌁𐌄𐌍𐌖𐌔
- węgierski: (1.1) jön
- włoski: (1.1) arrivare
- wolof: (1.1) ñëw
- źródła:
- ↑ S. Bogorja, Mowa polska na Litwie, „Poradnik Językowy” nr 7/1908, s. 109.