uparty
uparty (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) (o osobach) charakteryzujący się uporem; upierający się przy czymś
- (1.2) (o rzeczach) będący wyrazem czyjegoś uporu, trwający, utrzymujący się długo, uporczywie
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik uparty uparta uparte uparci uparte dopełniacz upartego upartej upartego upartych celownik upartemu upartej upartemu upartym biernik upartego uparty upartą uparte upartych uparte narzędnik upartym upartą upartym upartymi miejscownik upartym upartej upartym upartych wołacz uparty uparta uparte uparci uparte
- przykłady:
- (1.2) Z upartą cierpliwością krążył dokoła Nory, trzymając się z daleka jak gdyby czekał na jej przyzwolenie[1].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) wytrwały, zacięty, natarczywy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. upór, upartość, uparciuch
- czas. upierać się, uprzeć się
- przysł. uparcie
- związki frazeologiczne:
- uparty jak baran • uparty jak kozioł • uparty jak muł • uparty jak osioł • na upartego • dziecko uparte niewiele warte
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) obstinate, stubborn
- arabski: (1.1) عنيد (ʿanīd), جامح (ǧāmiḥ), صليب (ṣalīb)
- baskijski: (1.1) temati, setatsu, burugogor, egoskor
- białoruski: (1.1) упарты; (1.2) упарты
- cerkiewnosłowiański: (1.1) жестоковыйный
- duński: (1.1) stædig
- esperanto: (1.1) obstina
- fiński: (1.1) itsepäinen
- francuski: (1.1) enteté, obstiné, opiniâtre
- hiszpański: (1.1) obstinado, terco, testarudo, tozudo; (1.2) tenaz, pertinaz, persistente
- jidysz: (1.1) פֿאַרעקשנט (faraksznt)
- kataloński: (1.1) tossut
- niderlandzki: (1.1) koppig
- niemiecki: (1.1) stur
- nowogrecki: (1.1) πεισματάρης, επίμονος
- rosyjski: (1.1) упрямый; (1.2) упрямый
- szwedzki: (1.1) envis, egensinnig, obstinat, halsstarrig, hårdnackad, styvnackad, omedgörlig, trotsig, trilsk
- ukraiński: (1.1) упе́ртий, наполе́гливий
- węgierski: (1.1) önfejű
- wilamowski: (1.1) upartiḱ, upartik
- włoski: (1.1) caparbio, cocciuto, testardo, ostinato, restio
- źródła:
- ↑ Jan Brzechwa, Gdy owoc dojrzewa, 1958, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
uparty (język wilamowski)
[edytuj]- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
przysłówek
- (2.1) uparcie
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 492.