wince

wince (język angielski)

a wince (1.1) on a man's face as he's being vaccinated

wymowa:

IPA: /wɪns/

wymowa amerykańska

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) grymas

czasownik nieprzechodni

(2.1) skrzywić się (zmienić wyraz twarzy)

(2.2) wzdrygnąć się (poczuć się niekomfortowo)

odmiana:

(1.1) lp wince; lm winces

(2.1-2) wince, winced, winced, winces, wincing

przykłady:

(1.1) He gave a wince of pain when his dog bit him. → Skrzywił się z bólu (dosł. okazał grymas bólu), kiedy jego pies ugryzł go.

(2.1-2) I winced at the thought of what that poor chicken lying now on the plate in front of me came through, what was its short life like and I just couldn't touch it. → Skrzywiłem/wzdrygnąłem się na myśl o tym, co ten biedny kurczak, leżący obecnie przede mną na talerzu przeszedł, jakie było jego krótkie życie i po prostu nie mogłem go tknąć.

składnia:

kolokacje:

(1.1) to give a wince of pain → skrzywić się z bólu

(2.1) to wince with pain/disgust → skrzywić się z bólu/obrzydzenia

(2.1-2) to wince at the sight/thought of sth → wzdrygnąć/skrzywić się na widok/myśl o czymś

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wincing

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: