wzniesienie

wzniesienie (język polski)

wzniesienie (1.1) w lesie

wymowa:

IPA: [vzʲɲɛ̇ˈɕɛ̇̃ɲɛ], AS: [vzʹńėśė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• -ni…

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) miejsce wyższe od innych w okolicy; zob. też wzniesienie w Wikipedii

(1.2) rzecz. odczas. od wznieść

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wzniesienie	wzniesienia
dopełniacz	wzniesienia	wzniesień
celownik	wzniesieniu	wzniesieniom
biernik	wzniesienie	wzniesienia
narzędnik	wzniesieniem	wzniesieniami
miejscownik	wzniesieniu	wzniesieniach
wołacz	wzniesienie	wzniesienia

(1.2) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	wzniesienie
dopełniacz	wzniesienia
celownik	wzniesieniu
biernik	wzniesienie
narzędnik	wzniesieniem
miejscownik	wzniesieniu
wołacz	wzniesienie

przykłady:

(1.1) Sztuczna górka do jazdy na sankach to najwyższe wzniesienie koło sklepu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) reg. śl. grapa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) pagórek, góra, wzgórze

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wznoszenie n, wznos m

czas. wznosić ndk., wznieść dk., nieść ndk., nosić ndk.

przym. wzniosły

przysł. wzniośle

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) elevation, uprising, survey
• arabski: (1.1) تل
• hiszpański: (1.1) elevación ż
• interlingua: (1.1) altura
• islandzki: (1.1) hóll m
• kaszubski: (1.1) grzëpa ż
• kornijski: (1.1) ugheldir m
• niemiecki: (1.1) Erhebung ż
• rosyjski: (1.1) возвышенность ż
• szwedzki: (1.1) backe w
• włoski: (1.1) altura ż, elevamento m, rialto m

źródła: