Beočin

Beočin
Beočin;
	; Stambeni blok u Beočinu
Osnovni podaci
Država	Srbija
Pokrajina	Vojvodina
Upravni okrug	Južnobački
Opština	Beočin
Stanovništvo
Stanovništvo (2022)	7839
Gustina stanovništva	226 st./km²
Geografija
Koordinate	45°11′32″N 19°43′13″E / 45.192333°N 19.720166°E
Nadmorska visina	196 m
Površina	35,6 km²
	Beočin Beočin (Srbije)
Ostali podaci
Poštanski kod	21300
Pozivni broj	021
Registarska oznaka	NS

Verzija za štampanje više nije podržana i može davati greške. Podnovite oznake i koristite ugrađenu mogućnost štampanja preglednika.

Koordinate: 45° 11′ 32" SGŠ, 19° 43′ 13" IGD

Beočin je gradsko naselje u Srbiji u opštini Beočin u Južnobačkom okrugu. Prema popisu iz 2011. bilo je 7839 stanovnika.

Geografija

Beočin je administrativno sedište opštine Beočin, koja pripada Južnobačkom okrugu, iako se celokupna teritorija opštine ne nalazi u Bačkoj, već u Sremu, ali zbog neposredne blizine regionalnog centra, Novog Sada (oko 15 km) se svrstava u bački okrug. Mesto se nalazi u severnom Sremu, na obroncima Fruške gore i desne strane Dunava.

Ovaj kraj je poznat po fabrici cementa Lafarž BFC (Lafarge BFC) [1] Arhivirano 2013-03-02 na Wayback Machine-u koji je pre zapošljavao oko 2.000 radnika, a sada u fabrici radi oko 350 ljudi.

Po popisu stanovništva iz 2002. godine Beočin ima 8.370 stanovnika. Većina stanovnika čine Srbi, postoji i manja zajednica Roma sa Kosova izbeglih 1990ih godina.

Istorija

Naselje na sadašnjoj teritoriji Beočina se spominje prvi put u XVIII veku. 1839. godine je sagrađena fabrika cementa. Početkom XX veka nastalo je i naselje za radnike. Posle Drugog svetskog rata Beočin se širi na istok gradnjom višespratnih zgrada. Beočin postaje veći i važniji od Beočin sela, kako što će postati važni centar za okolna sela. Zbog velikog priliva stanovništva, zbog potražnje radnika za rad u fabrici cementa, u Beočinu ima malo starog lokalnog stanovništva.

Demografija

U naselju Beočin živi 6221 punoletni stanovnik, a prosečna starost stanovništva iznosi 37,3 godina (35,7 kod muškaraca i 38,8 kod žena). U naselju ima 2774 domaćinstva, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,90.

Stanovništvo u ovom naselju veoma je nehomogeno, a u poslednja tri popisa, primećen je porast u broju stanovnika.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka

Demografija

Godina	Stanovnika




1948.	3639	^[1]
1953.	4082
1961.	5145
1971.	6563
1981.	7298
1991.	7873	7757
2002.	8297	8058

Etnički sastav prema popisu iz 2002.
Srbi	4695	58.26%
Romi	1019	12.64%
Jugosloveni	693	8.60%
Hrvati	507	6.29%
Mađari	182	2.25%
Slovaci	96	1.19%
Slovenci	75	0.93%
Crnogorci	56	0.69%
Rusini	25	0.31%
Nemci	24	0.29%
Muslimani	21	0.26%
Makedonci	19	0.23%
Albanci	16	0.19%
Rumuni	8	0.09%
Česi	5	0.06%
Bošnjaci	3	0.03%
Rusi	2	0.02%
Oseti	1	0.01%
Bugari	1	0.01%
nepoznato	53	0.65%

Stanovništvo prema polu i starosti ^[2]


	m	ž
?	16	18
80+	20	78
75-79	42	114
70-74	122	197
65-69	176	207
60-64	215	259
55-59	201	196
50-54	256	287
45-49	354	296
40-44	305	369
35-39	313	266
30-34	286	284
25-29	245	257
20-24	329	283
15-19	305	267
10-14	285	262
5-9	260	244
0-4	222	222
prosek	35.7	38.8

Domaćinstva

**Broj domaćinstava po popisima od 1948-2002.**
Godina popisa	1948.	1953.	1961.	1971.	1981.	1991.	2002.
Broj domaćinstava	1319	1355	1674	1985	2356	2583	2774

**Domaćinstva po broju članova po popisu od 2002.**
Broj članova	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10 i više	Prosečan broj članova
Broj domaćinstava	582	668	571	603	201	87	38	13	4	7	2.90

Domaćinstva

**Broj domaćinstava po popisima od 1948-2002.**
Godina popisa	1948.	1953.	1961.	1971.	1981.	1991.	2002.
Broj domaćinstava	3185	988	1975	96	124	2	3378

**Domaćinstva po broju članova po popisu od 2002.**
Broj članova	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10 i više	Prosečan broj članova
Broj domaćinstava	661	1977	551	184	5

Stanovništvo prema delatnosti koju obavlja

Pol	Ukupno	Poljoprivreda, lov i šumarstvo	Ribarstvo	Vađenje rude i kamena	Prerađivačka industrija	Proizvodnja i snabdevanje...	Građevinarstvo	Trgovina	Hoteli i restorani	Saobraćaj, skladištenje i veze
Muški	1670	17	1	4	1098	15	91	124	14	58
Ženski	1085	15	-	2	391	5	16	209	22	13
Oba	2755	32	1	6	1489	20	107	333	36	71
Pol	Finansijsko posredovanje	Nekretnine	Državna uprava i odbrana	Obrazovanje	Zdravstveni i socijalni rad	Ostale uslužne aktivnosti	Privatna domaćinstva	Eksteritorijalne organizacije i tela	Nepoznato
Muški	6	13	51	32	25	75	-	-	46
Ženski	18	30	54	77	144	71	2	-	16
Oba	24	43	105	109	169	146	2	-	62

Saobraćaj

Sva naselja u opštini Beočin su povezana gradskim autobusima Novog Sada (brojevi od 77 do 84) ^[3].

	Sever: Futog (preko Dunava skelom)
Zapad: Ilok, Bačka Palanka, Vukovar	Beočin	Istok: Sremska Kamenica, Petrovaradin, Novi Sad
	Jug: Crveni Čot (najviši vrh Fruške gore), Sremska Mitrovica

Gradovi pobratimi

Opština Ugljevik, BiH (od 1982.)

Povezano

Reference

↑ Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, maj 2004, ISBN 86-84433-14-9
↑ Knjiga 2, Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, februar 2003, ISBN 86-84433-01-7
↑ JGSP Novi Sad

Spoljašnje veze

mape

[1] Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, maj 2004, ISBN 86-84433-14-9

[2] Knjiga 2, Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, februar 2003, ISBN 86-84433-01-7

[3] JGSP Novi Sad

[1]

[2]

[3]

p r u Gradske četvrti i prigradska naselja Novog Sada
Bački deo grada (južno od kanala DTD)	Avijatičarsko naselje • Adamovićevo naselje • Adice • Almaški kraj • Banatić • Bulevar • Veternička rampa¹ • Grbavica • Depresija • Detelinara • Jugovićevo • Kampus novosadskog univerziteta • Liman • Novo naselje (Bistrica) • Pervazovo naselje • Podbara • Ribarsko ostrvo • Rotkvarija (Žitni trg) • Sajlovo¹ • Sajmište • Salajka (Slavija) • Satelit • Stari Grad (Centar) • Telep
Bački deo grada (severno od kanala DTD)	Veliki rit • Vidovdansko naselje • Gornje livade • Klisa • Mali Beograd • Mišin Salaš • Rimski Šančevi² • Slana bara • Šangaj
Sremski deo grada	Petrovaradin³ (Alibegovac • Bukovački plato • Vezirac • Karagača • Mišeluk • Novi Majur • Petrovaradinska tvrđava • Podgrađe Petrovaradina • Ribnjak • Sadovi • Stari Majur • Tekije • Trandžament • Širine • Široka dolina) • Sremska Kamenica³ (Artinjeva • Bocke • Donja Kamenica • Glavica • Gornja Kamenica • Grigovac • Mala Kamenica • Paragovo • Popovica • Staroiriški put • Tatarsko brdo • Čardak)
Prigradska naselja	Bangladeš • Begeč • Budisava • Bukovac • Veternik • Kamenjar • Kać • Kisač • Kovilj • Ledinci • Lipov Gaj • Nemanovci • Pejićevi salaši • Rumenka • Stari Ledinci • Stepanovićevo • Tankosićevo • Futog • Čenej
Industrijske zone	Industrijske zone u Novom Sadu
Napomene: (1) Veternička rampa i Sajlovo su delom gradska, a delom prigradska naselja. • (2) Rimski Šančevi su delom gradsko, a delom prigradsko naselje. • (3) Petrovaradin i Sremska Kamenica su statistički posebna naselja, ali se smatraju delom užeg gradskog područja Novog Sada.