Sigulda
Sigulda
| |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 57°09′N 24°52′E / 57.150°N 24.867°E | |
| država |  Latvia
|
| Općina | Sigulda |
| Osnovan / Gradska prava | 1207.[1] / 1926.[2] |
| Vlast | |
| - gradonačelnik | Uģis Mitrevics |
| Površina | |
| - Ukupna | 18.4 km²[1] |
| Stanovništvo (2021.) | |
| - Grad | 14,367[1] |
| - Gustoća | 780.4 stan./km²[1] |
| Vremenska zona | UTC+2 (UTC+3) |
| Poštanski broj | LV-2150[1] |
| Karta | |
  Sigulda | |
Sigulda (njemački: Segewold, ruski: Сигулда) je grad od 14,367 stanovnika[1] u sredini Latvije.[3]
Sigulda se nalazi u Regiji Vidzeme u pitoresknoj dolini rijeke Gauje, udaljena 53 km istočno od glavnog grada Rige.[3]
.jpg)
Sigulda je dobila status grada tek 1928., iako je njena historija mnogo starija. Ugrofinsko pleme Livonci naselilo se donjem toku rijeke Gauje u 11. vijeku. Legende i dokumenti svjedoče o nizu utvrda sa palisadama (Satesele, Turaida i Kubesele).[2]
Nakon što su germanski viteški redovi zauzeli Vidzemu, ona je 1207. podijeljena između Livonskog bratstva mača i biskupa od Rige Alberta.[2]
Livonsko bratstvo mača koje je dobilo kraj na lijevoj obali Gauje je između 1204.-1209. sagradilo zamak Siegewald (prevedeno: Pobjednička šuma) koji je kasnije pretvoren u utvrdu samostanskog tipa.[3] Pored utvrde izraslo je trgovište, koje je podiglo crkvu. Kršćansku kongregaciju osnovao je 1266. Papinski legat Vilim iz Modene.[2]
Zamak Turaida (danas muzej) podignut je 1214. na desnoj obali obali Gauje, kao jedna od rezidencija biskupa od Rige. Nakon požara 1776. zamak je napušten (restauracija započela 1953.)[3]
Za Livonskog rata (1558.-1573.) utvrdu Siegewald su dva puta razorile ruske trupe. Posljednji Veliki majstor Livonskog reda Gotthard Kettler predao je teritorij Livonskog reda Poljsko-Litvanskoj Uniji u zamjenu za zaštitu od Ivana Groznog, pa je i Sigulda promjenila gospodara.[2]
Za Švedsko-poljskog rata (1600.-1629.) utvrda i mjesto su razoreni artiljerijskom vatrom zaraćenih strana. Srednjovjekovna utvrda Siegewald izgubila je vojni značaj pa je pretvorena u dvorac.[2]
Neogotički - Novi dvorac Sigulda pored srednjovjekovne utvrde, podigao je knez Kropotkin 1878. (restauracija 1936.)[3]
Novi uzlet Sigulde počeo je krajem 19. vijeka, nakon izgradnje ceste Riga-Pskov i željezničke pruge Riga-Valka. Na prijelazu u 20. vijek familija kneza Kropotkina, vlasnika Novog dvorca, transformirala je Siguldu u popularnu turističku destinaciju. turisti su se mogli šetati alpskim stazama, razgledati ostatke starih zamkova, pećine i zabaviti se vozeći se fijakerima ili bobom.[2]
Od 1923. Sigulda ima urbanistički plan, sa jasno određenim parametrima za buduću gradnju. Za Drugog svjetskog rata srušena je željeznička stanica i most na Gauji.[2]
Za Latvijske SSR od 1946. Sigulda se razvija i kao industrijski grad, pa je u periodu 1950.-1961. bio administrativni, ekonomski i kulturni centar malog rajona.[2]
Početkom 1950-ih Sigulda je kooptirala susjedna naselja Krimuldu i Turaidu, tad su počela sa radom tri lječilišta i turistički centar u Turaidi. Promet do Krimulde na desnoj obali Gauje je poboljšan izgradnjom žičare 1969. Nakon izgradnje staze za sankanje i bob 1986. Sigulda je postala međunarodni centar za te sportove. Nacionalni park Gauja godišnje posjeti oko 1,5 milijuna turista.[2]
Sigulda ima ugovore o pobratimstvu sa slijedećim gradovima[4];
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 „Latvia: Regions, Cities and Towns” (engleski). City population. Pristupljeno 3.01.2022.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 „Vēsture” (latvijski). Sigulda. Pristupljeno 3.01.2022.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 „Sigulda” (engleski). Entergauja. Pristupljeno 3.1.2022.
- ↑ „Sadraudzības partneri” (latvijski). Sigulda. Pristupljeno 3.01.2022.
- Sigulda (lv)