Anund Jakob
'Anund Jakob (starošvedski: Æmundær colbrænnæ ("Emund ložač ugljena"), staroislandski: Ǫnundr Óláfsson) (25. jul 1008/10 - cca. 1050) bio je kralj Švedske od 1022. do smrti.
Rodio se kao sin kralja Olof Skötkonunga pod imenom "Jakob". Oca je naslijedio nakon njegove smrti 1022. Tada ga je švedska skupština (thing) priznala za kralja, ali mu dala i ime dodatno Anund, držeći da "Jakov" nije skandinavsko. O njegovom životu i vladavini ima malo podataka, iako kronika Västgötalagen navodi da je stekao nadimak Kolbränna ("ložač ugljena") zbog običaja da spaljuje kuće svojih protivnika. Na vanjskopolitičkom planu je nastojao održati ravnotežu sila u Skandinaviji te je stoga podržavao norveške kraljeve Olafa Svetog i Magnusa I u njihovoj borbi protiv danskog kralja Knuta Velikog. Godine 1026. su Olaf i Anund u bitci kod Bitka kod Helgeåe porazili Knutovu dansko-englesku vojsku. Magnusa je podržao i nakon što je on 1042. preuzeo dansko prijestolje.
Arheološki nalazi pokazuju kako je Anund kovao novac u Sigtuni.
Datum njegove smrti nije poznat. Godine 1049. je bio živ, a kronike navode da je 1060. švedski kralj bio njegov brat Emund Stari.
Anund Jakob Rođen/a: 25. jul 1008 Umro/la: 1050
| ||
| Kraljevske titule | ||
|---|---|---|
| Prethodi: Olof Skötkonung |
kralj Švedske 1022–1050 |
Slijedi: Emund Stari |