Inđija
Inđija | |
---|---|
Grb | |
Osnovni podaci | |
Država | Srbija |
Pokrajina | Vojvodina |
Upravni okrug | Sremski |
Opština | Inđija |
Stanovništvo | |
Stanovništvo (2022) | 37013 |
Gustina stanovništva | 584 st./km² |
Geografija | |
Koordinate | 45°02′34″N 20°04′27″E / 45.042833°N 20.074166°E |
Nadmorska visina | 117 m |
Površina | 44,6 km² |
Ostali podaci | |
Poštanski kod | 22319 22320 |
Pozivni broj | 022 |
Registarska oznaka | IN |
Koordinate: 45° 02′ 34" SGŠ, 20° 04′ 27" IGD
Inđija (Инђија) je grad koji se nalazi u Srbiji na 45.05° severne geografske širine, 20.09° istočne geografske dužine, na nadmorskoj visini od 113 m. Godine 2011. grad je imao 26.025 stanovnika i površinu od 384 km². Opština Inđija je imala 47.433 stanovnika. Zajedno sa Srbima koji čine većinski deo, na teritoriji Opštine žive još Hrvati, Mađari, Slovaci, Ukrajinci, Romi, Makedonci, Rusini, Rusi, Bošnjaci, Bugari, Česi i Maći Nešta. Grad Inđija administrativno pripada Sremskom okrugu u Vojvodini. Inđija je železnička raskrsnica Srema. Kroz Inđiju prolazi železnička pruga Beograd-Novi Sad-Subotica, te Beograd-Stara Pazova-Ruma-Sremska Mitrovica. Pored Inđije prolazi i međunarodni auto-put Beograd-Novi Sad-Subotica-Budimpešta.
Od reke Dunav i naselja Stari Slankamen, udaljena je 19 km. Od aerodroma Nikola Tesla udaljena je oko 40 km.
Klima je umereno kontinentalna. Najviša srednja godišnja temperatura vazduha je u julu i avgustu, i iznosi 22 °C, dok je najniža srednja godišnja temperatura vazduha u januaru, -1 °C.
Inđiju prvi put pominje despot Jovan Branković 1496. godine, ali moguće je da su ljudi ovde živeli još 1455. Dok je bila pod vlašću Osmanskog carstva, u Inđiji su živeli pretežno Srbi. 1717. Inđijom je zavladala Habsburška dinastija pa je grad postao feudalna oblast pod Markom Pejačevićem. Srednjovekovna Inđija bila je locirana nešto severnije od današnje. Današnju Inđiju osnovali su Srbi iz Beške 1746, kada je grad brojao 60 kuća. 1791. godine grad već broji 122 kuće i 1.054 stanovnika. Početkom XIX veka Nemci i Česi naseljavaju Inđiju, a krajem istog veka dolaze i Mađari.Pred Drugi svetski rat u Inđiji od ukupno 7.900 stanovnika, 5.900 je činilo nemačko stanovništvo. Inđija je u to vreme najrazvijenije mesto u Vojvodini, duhovni i kulturni centar Nemaca u Sremskom regionu. Posle 1944. godine, nove seobne putanje su se pojačale, pa iako danas 75 odsto populacije čine Srbi, Inđija je zadržala svoj stari kosmopolitski duh međuetničke tolerancije.
Industrijski razvoj Inđije je usko povezan sa razvojem železničke infrastrukture, koja se u Inđiji razvila 1883. godine iz dva pravca, Subotice i Zagreba na severu i zapadu, nastavljajući prema Beogradu. Ovo je suštinski postavilo Inđiju na raskrsnicu dva ključna balkanska železnička pravca. Pored toga što je prva imala železničku infrastrukturu, Inđija je razvila i prvi moderan put u Srbiji, takozvani Međunarodni put Novi Sad-Beograd, koji je kroz Inđiju prolazio još 1939. godine.
Različiti sajmovi su počeli da se održavaju u Inđiji na početku XIX veka u vreme kada je osnovana državna poštanska služba. Telegraf je postao operativan u Inđiji u 1850. godini, dok je poštanski transfer novca započet 1886. godine. Prva banka je osnovana 1897. godine, kao i prva trgovinska škola. Prva elektrana u Inđiji je počela da radi u 1911. godini.
Industrijski progres u Inđiji je započet osnivanjem mlinova tokom sredine XIX veka. Prvi veći mlin na paru kapaciteta od deset vozila pšenice po danu, napravila je kompanija iz Budimpešte u 1890. godini. Posle mlinova, sledile su fabrike od cigle, dok je tradicija u proizvodnji tepiha i nameštaja započela 1876. godine. Na početku XX veka, osnovana je poznata fabrika za proizvodnju krzna. Posle Drugog svetskog rata, osnovane su mnoge različite nove fabrike, koje su proizvodile sve - od kolica za decu, eksera, džema, jaja u prahu i padobrana do tekstila i industrije za obradu metala.
Već u prvoj polovini XX veka, Inđija je postala tradicionalna destinacija za trgovinu i centar uspešnih trgovinskih kompanija. Šezdesete godine su obeležene naglim razvojem malih i srednjih preduzeća.
Razvijena je poljoprivreda, zatim prerada pšenice, voća i povrća. Značajno učešće ima gumarska, a nešto manje metalska industrija. Više srednjih škola, biblioteka. Postoje bogata nalazišta podzemnih termalnih i lekovitih voda. Poznata banja u Starom Slankamenu. Lovni i ribolovni turizam.
Danas je opština Inđija jedna od najrazvijenijih opština Srbije. Dominantne privredne grane su poljoprivreda, industrija, mala privreda (proizvodno i uslužno zanatstvo), trgovina i turizam. Inđija je takođe jedan od najuspešnijih gradova u Srbiji po pitanju privrednog razvoja, koja važi za izvanrednu odrednicu za privredna ulaganja (investicije).
Početkom 2008. godine magazin „Fajnenšel tajmz (Financial Times)“[1] dodelio je nagradu opštini Inđija i svrstao je na listu 25 najboljih evropskih destinacija za strana ulaganja[2]
Na konkursu „Evropski gradovi i regioni budućnosti“ koju tradicionalno raspisuje magazin „FDI Intelligence“, deo Financial Times-a koji analizira tržišta i pruža vredne informacije onima koji promovišu svoju lokaciju, traže novu biznis lokaciju ili samo analiziraju trendove, opština Inđija je početkom marta 2012. proglašena drugom najboljom destinacijom u Evropi[3] kada je u pitanju efektivnost troškova ulaganja.
Neke od kompanija koje su investirale i investiraju u Inđiju su: Grundfos, Thyssenkrupp, Henkel, Metal Cinkara, Embassy group, Gas Teh, Fashion Park Outlet Centar, Monbat, Energozelena, IGB, Indomie..
Banstol, Beli Breg, Beška, Gladnoš, Inđija, Jarkovci, Keltsko naselje, Krčedin, Krčedinska ada, Leje, Ljukovo, Maradik, Novi Karlovci, Novi Slankamen, Slankamenački Vinogradi (do 1978. deo Novog Slankamena), Stari Slankamen i Čortanovci.
Mnogobrojni kulturno-istorijski spomenici, od praistorije do novijeg vremena, svedoče o burnoj prošlosti ovog područja. Iako naseljenost teritorije opštine datira iz praistorije, prvi pisani podaci o samom naselju Inđija potiču iz sredine XV veka. Ostaci rimskih i srednjovekovnih utvrđenja i spomenik Slankamenačkoj bici govore o strateškom značaju ovog područja uz Dunav, koji je kroz istoriju predstavljao granicu različitih imperija.
Urbano jezgro Inđije potiče sa kraja XIX i početka XX veka, iz perioda industrijskog razvoja i perioda naseljavanja stanovnika nemačke nacionalnosti, kada nastaju zgrada Opštinske uprave, kuća Vojnovića, Rimokatolička crkva svetog Petra, zgrada Župnog dvora i gradske kuće sa uličnim fasadama eklektički oblikovanim sa elementima baroka, klasicizma, secesije i neorenesanse. Nešto ranije nastaje crkva Vavedenja presvete Bogorodice koja po svojim proporcijama spada među najlepše i najskladnije građevine u Sremu sačuvane iz XVIII veka.
Inđija, kao centar jedne od najrazvijenijih i najuređenijih opština u zemlji, zahvaljujući svom ubrzanom razvoju danas je prerasla u moderno uređenu urbanu sredinu.
Svojom novom pešačkom zonom sa monumentalnim trgom, modernom zgradom Kulturnog centra, cvetnim aranžmanima i urbanim mobilijarom, Inđija gradi imidž evropskog grada po meri savremenog čoveka.
Inđija kao centar jedne od najnaprednijih opština u Srbiji, zahvaljujući svom ubrzanom razvoju, prerastao je u modernu urbanu sredinu. To je grad bogatog kulturnog života, u kome se tokom cele godine organizuju brojna kulturna dešavanja, sa akcentom na muzičke festivale.
Inđija je poznata kao dobar organizator velikih događaja kao što je nezaboravni koncert Red Hot Chili Peppers i tradicionalni Scena fest[4] koji iz godine u godinu pomera standarde kulture.
Inđija je grad koji neguje sportski duh i kulturu življenja svojih građana ali i pruža dobrodošlicu svima onima koji se bave sportom ili žele da svoje vreme u Inđiji provedu ili upotpune bavljenjem sportskim aktivnostima.
Na ulazu u Inđiju iz pravca Novog Sada nalazi se sportsko-rekreativna zona, gde su smešteni gradski bazen i tereni za različite sportove kao i sportska hala.
Inđija, kao svojevrstan promoter zdravog načina življenja i bavljenja sportom, izabrana je za jednog od domaćina Univerzijade[5], koja je u Srbiji održana u julu 2009. godine
- Sveti Arsenije Sremac, drugi srpski arhiepiskop
- Nikita Milivojević, reditelj
- Miroslav Raduljica, košarkaš
- Božidar Antunović, atletičar
- Mirko Vujaklija, atletski trener
- Dragan Ćirić, atletičar
- Suzana Ćirić-Janjić, atletičarka
- Saša Radenković, atletičar
- Milan Vukas, rukometaš
- ↑ http://en.wikipedia.org/wiki/FDi_magazine
- ↑ http://www.fdiintelligence.com/content/download/36972/831879/file/European%20Cities%20&%20Regions%20of%20the%20Future%202008-09%20Results.pdf
- ↑ http://www.fdiintelligence.com/content/download/39093/918320/file/European%20Cities%20of%20the%20Future%202012%20FULL%20RESULTS.PDF
- ↑ „Archive copy”. Arhivirano iz originala na datum 2012-07-27. Pristupljeno 2013-05-29.
- ↑ http://sh.wikipedia.org/wiki/Letnja_univerzijada_2009[mrtav link].