Kazanci
| Kazanci | |
|---|---|
| Osnovni podaci | |
| Država |  Bosna i Hercegovina
|
| Entitet | Republika Srpska |
| Opština/Općina | Gacko |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo ((1991)) | 203 |
| Geografija | |
| Koordinate | 43°03′44″N 18°39′08″E / 43.062222°N 18.652222°E |
  Kazanci Kazanci (Bosne i Hercegovine) | |
Koordinate: 43° 03′ 44" SGŠ, 18° 39′ 08" IGD
Kazanci su naseljeno mjesto u Bosni i Hercegovini u opštini Gacko koja pripada entitetu Republika Srpska. Na popisu stanovništva 1991. u njemu je živjelo 203 stanovnika.[1]
Selo Kazanci se nalazi na samoj granici sa Crnom Gorom, udaljeno dvadeset kilometara jugoistočno od Gacka. Sa glavnog puta koji vodi iz Gacka u Crnu Goru (Nikšić) odvaja se put za Kazance.
Džamija u Kazancima (Džamija Osman-paše Kazanca) proglašena je nacionalnim spomenikom. Bila je smještena u plodnome dijelu sela, nedaleko od izvora pitke vode Oko i Stubanj.[2]
Zadužbina je Osman-paše Kazanca, koji je rođen u Kazancima 1620. godine. U 13. godini života Jakov Papović, kao janjičar, odveden je u Istanbul. U Istanbulu je 1671. godine postao beglerbeg od Anadola. Godine 1675. je imenovan vezirom u Šamu, a 1683. godine je postao vezir u Bosni. Sljedeće godine je premješten u Egar u Mađarskoj, gdje je 1685. godine poginuo. U rodnome mjestu Kazancima Osman-paša 1675. godine sagradio je džamiju, mekteb, medresu i šadrvan. Osnova džamije je bila kvadratnog oblika, a dimenzije objekta, mjerene izvana, iznosile su 10 X 10 metara. Bila je građena od pravilno tesanih kamenih blokova i pokrivena krovom pod pločom. Munara džamije je bila prigrađena. U Kazancima je stalno bio stacioniran izvjestan broj vojnika koji su čuvali pašine konake i muslimanske kuće od napada uskoka i hajduka. Džamija je bila građena od pravilno tesanih kamenih blokova i pokrivena krovom pod pločom. Munara džamije je bila prigrađena i jedina je ostala u današnje vrijeme. Svaki kamen munara je međusobno povezan metalnim spojnicama i zaliven olovom i zato je vjerovatno ostao do dana današnjih. Cijela lokacija je zapuštena i ne održava se.
Ništa ne bi bilo neobično da paša nije izgradio džamiju, sa uzidanim krstom od tesanog kamena u podnožju minareta, i crkvu. Kao da je želio da spoji dvije vjere kojima je pripadao – pravoslavnoj po rođenju, islamskoj po slavi, junaštvu i životu zbog koga je postao poznat. Ali vodio je računa i da se te dvije vjere “ne sukobe” – iako se džamija i crkva nalaze jedna naspram druge one se ne mogu “vidjeti” jer ih dijeli jedno uzvišenje.
Bajo Pivljanin je sa hajducima i uz pomoć Hercegovaca 1683. godina napao Kazance, zapalio i srušio džamiju, objekte i muslimansko naselje u njenoj okolini, a pašu potisnuo u Avtovac.
| Nacionalnost | 1991. |
| Srbi | 201 |
| Muslimani | 0 |
| Hrvati | 1 |
| Jugosloveni | 1 |
| ostali | 0 |
| Ukupno | 203 |
|
- ↑ Nacionalni sastav stanovništva - Rezultati za Republiku po opštinama i naseljenim mjestima 1991.. Sarajevo: Izdanje Državnog zavoda za statistiku Republike Bosne i Hercegovine.
- ↑ „Nacionalni spomenik”. Arhivirano iz originala na datum 2016-04-21. Pristupljeno 2016-03-18.
