Kuta
- Pikeun kagunaan séjén, tempo Kuta (disambiguasi).
Kuta
Kuta nyaéta pager luhur atawa tembok; wates anu wanguna bénténg ngurilingan imah, karaton, daérah, atawa hiji kota.[1][2][3][4] Kuta mibanda kagunaan pikeun ngajaga imah atawa wangunan anu aya di jeroeunna tina sagala gangguan anu datang ti luar, ogé pikeun wates hiji tempat sangkan henteu pacorok tur diandih ku batur.[5]
Kuta ilahar dijieun tina témbok, bata beureum, batu alam, batu susukan, aya ogé anu dikombinasikeun jeung beusi, kai, atawa tatangkalan.[5] Kuta sok dijieun paribasa pikeun jalma jegud, beurat beunghar jeung luhur martabatna: luhur kuta gedé dunya.[4] Imah-imah urang Éropa anu jaregud lolobanana diwatesan kuta anu jangkung, mangsa asup ka imah kudu ngaliwatan heula panto kuta anu disebut régol.[6] Baheula kuta diwangun ngurilingan hiji kacamatan, kandelna kurang leuwih 4 méter ari jangkungna aya kana 3 nepi ka 3,5 méter.[6] Unggal juru aya tampat pikeun nalingakeun kaayaan di saluareun kuta, kuta saluareun aya kamalir anu disebut "jagang".[6]
Dicutat tina
[édit | édit sumber]- ↑ Rigg, Jonatha (1862). A Dictionary of the Sunda Language of Java. Batavia: Universitas Harvard.
- ↑ S. Supomo, M. Fletchert , T.H. Hunter, P. Worsley (2014). Kakawin Sumanasantaka: Mati karena Bunga Sumanasa karya Mpu Monaguna Kajian sebuah Puisi Epik Jawa Kuno. Jakarta: Yayasan Pustaka Obor Indonesia. ISBN 9789794618615.
- ↑ Bakry, Oemar (1987). Tafsir Rahmat basa Sunda. California: University of California.
- ↑ a b Dibrata, R.A. Dana (2009). Kamus Basa Sunda. Bandung: PT Kiblat Buku Utama. ISBN 9793631937.
- ↑ a b Hendromartono, Wijoyo (2007). Menghadirkan Nuansa Alam Di Rumah. Jakarta: Niaga Swadaya. ISBN 9789792636437.
- ↑ a b c H.J. Wibowo, Gatut Murniatno, Sukirman, H.J. Wibowo (1998). Arsitektur Tradisional Daerah Istimewa Yogyakarta. Yogyakarta: Direktorat Jenderal Kebudayaan.
|
Artikel ieu mangrupa taratas, perlu disampurnakeun. Upami sadérék uninga langkung paos perkawis ieu, dihaturan kanggo ngalengkepan. |