Location via proxy:   [ UP ]  
[Report a bug]   [Manage cookies]                
ข้ามไปเนื้อหา

เควิน โอเวนส์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เควิน โอเวนส์
ชื่อเกิดKevin Yanick Steen
เกิด (1984-05-07) 7 พฤษภาคม ค.ศ. 1984 (40 ปี)
Saint-Jean-sur-Richelieu, Quebec, Canada
คู่สมรสKarina Lamer
(สมรส 2007)
บุตร2
ประวัติมวยปล้ำอาชีพ
ชื่อบนสังเวียนKevin Owens
Kevin Steen
ส่วนสูง6 ฟุต 0 นิ้ว (183 เซนติเมตร)[1]
น้ำหนัก266 ปอนด์ (121 กิโลกรัม)[1]
มาจากMarieville, Quebec, Canada[1][2]
ฝึกหัดโดยJacques Rougeau[3]
Pierre Carl Ouellet[3]
Serge Jodoin[3]
Terry Taylor[4]
เปิดตัวMay 7, 2000[3]

เควิน แยนนิก สตีน (Kevin Yannick Steen; เกิด 7 พฤษภาคม ค.ศ. 1984)[3] นักมวยปล้ำอาชีพชาวแคนาดาที่ปัจจุบันเซ็นสัญญากับWWEภายใต้ชื่อ เควิน โอเวนส์ (Kevin Owens) เป็นแชมป์ยูนิเวอร์แซล WWE และแชมป์แกรนด์สแลมคนที่ 23 ของ WWE เขาเคยปล้ำในสมาคมริงออฟออเนอร์(ROH) เป็นแชมป์โลก ROH 1สมัย และแชมป์โลกแท็กทีม ROH 1สมัย, ใน Pro Wrestling Guerrilla (PWG) เป็นทั้งแชมป์โลก PWG 3สมัย และแชมป์โลกแท็กทีม PWG 3สมัย, ใน All American Wrestling (AAW) ได้แชมป์เฮฟวี่เวท AAW, และ Combat Zone Wrestling (CZW) ได้แชมป์ไอรอนแมน CZW[5] และเป็นคนที่4 ที่ได้แชมป์โลกทั้ง WWE และ ROH

ชีวิตวัยเยาว์

[แก้]

เขาเติบโตขึ้นมาใน Marieville ควิเบกเป็นมรดกทางวัฒนธรรมของฝรั่งเศสแคนาดาและพูดภาษาฝรั่งเศสเป็นภาษาแรกของเขา[6][7] สตีนมีส่วนร่วมในกีฬาเช่นฮอกกี้ฟุตบอลและเบสบอล เขาไม่เคยคิดว่าการพัฒนาอาชีพออกใด ๆ ของผู้ที่เล่นกีฬาโดยเฉพาะฟุตบอลหลังจากความทุกข์ได้รับบาดเจ็บที่อายุ 11 เขากลายเป็นนักมวยปล้ำอาชีพหลังจากที่ดูเทปวีดิทัศน์ของ WrestleMania กับพ่อของเขา[8] สตีนได้เรียนรู้ที่จะพูดภาษาอังกฤษตอนวัยรุ่นจากการดู WWE Raw และลอกเลียนแบบโปรโมตและบรรยายที่เขาได้ยิน[7]

มวยปล้ำอาชีพ

[แก้]

ช่วงแรกเริ่ม (2000–2004)

[แก้]

สตีนแรกที่พัฒนาความสนใจในมวยปล้ำอาชีพหลังจากที่ดูการแข่งขันระหว่าง ชอว์น ไมเคิลส์ และดีเซล ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 11[3] สามปีต่อมาพ่อแม่ของเขาได้รับอนุญาตให้เขาเริ่มต้นการฝึกอบรมกับเสิร์จ Jodoin มวยปล้ำที่อยู่ในควิเบก[3] ต่อปีเขาเริ่มการฝึกอบรมกับฌาค Rougeau[3] นอกจากนี้เขายังได้รับการฝึกฝนกับเทอร์รี่เทย์เลอร์ซึ่งเขาได้เรียกว่า "ครูฝึกหลัก" ของเขา[4] สตีนมีการแข่งขันครั้งแรกของเขาในวันเกิดของเขาที่สิบหกใน L'Assomption ควิเบกในวันที่ 7 พฤษภาคม 2000[3] สตีนได้รับการฝึกฝนและมี Rougeau ปล้ำกับโปรโมชั่น Rougeau สำหรับสี่ปีก่อนที่จะเริ่มต้นที่จะต่อสู้กับโปรโมชั่นหลายแคนาดาอื่น ๆ รวมทั้งการต่อสู้ระหว่างซินดิเค[3]

สมาคมอิสระ (2004–2014)

[แก้]

เขาเป็นนักมวยปล้ำชาวแคนาดาที่สุดยอดฝีมือคนนึงของประเทศก็ว่าได้!!! เขาฝึกมวยปล้ำในแคนาดา เขาก็ได้เข้ามาปล้ำใน CZW ปี 2004 ศึก High Stakes ปล้ำจนถึงปี 2006 แล้วก็ได้ปล้ำให้กับ PWG ในปี 2005[9][10][11][12] ควบคู่ไปพร้อมกับ CZW และก็ได้ปล้ำให้กับ PWG ไปพร้อมๆกับ ROH ที่เริ่มปล้ำให้ในปี 2007 แล้วในปี 2008 เขาก็ได้กลับไปปล้ำ CZW แต่ก็ไม่ได้ยาวนานอะไร!!! เขาก็สร้างผลงานไว้มากมายโดยเฉพาะแชมป์โลก IWS สมัยอยู่แคนาดา 3สมัย, แชมป์โลก PWG 3สมัย[13][14], แชมป์โลก ROH 1สมัย[15][16] และแชมป์แทกทีมของ PWG 3สมัย[17][18][19] และแชมป์แทกทีมของ ROH 1สมัย[20][21]

ดับเบิลยูดับเบิลยูอี (2014–ปัจจุบัน)

[แก้]

12 สิงหาคม 2014 มีประกาศว่าเขาได้เซ็นสัญญากับ WWE และเข้าร่วมสังกัดค่ายพัฒนาทักษะ NXT ในวันที่ 25 สิงหาคม[22] เขาได้รับชื่อใหม่ว่า เควิน โอเวนส์ และ NXT ได้ออกวิดีโอโปรโมตตั้งแต่วันที่ 20 พฤศจิกายนการเปิดตัวครั้งแรกของเขาที่จะเกิดขึ้น;[23] โอเวนส์รายละเอียดว่าเขาได้ปล้ำเป็นเวลา 14 ปีก่อนที่จะทำให้มันเป็นไป WWE หลังจากที่ต้องเผชิญกับ (และกลายเป็นเพื่อนกับ) อีกหลายปัจจุบัน WWE มวยปล้ำหรือ NXT วงจรอิสระปีที่ผ่านมา แต่ WWE ลงนามพวกเขาครั้งแรก ตอนนี้เขาอยู่ที่นี่, โอเวนส์ประกาศว่าเขาจะต่อสู้กับทุกคนและทุกคนเพราะการต่อสู้เป็นวิธีที่ดีที่สุดที่เขาจะให้ครอบครัวของเขา[24][25][26]

ใน NXT TakeOver: R Evolution โอเวนส์ได้เปิดตัวขึ้นปล้ำครั้งแรกโดยชนะซีเจ พาร์เกอร์ คืนเดียวโอเวนส์ได้มาลอบทำร้ายเพื่อนรักอย่าง แซมี เซย์น (อดีต เอล เจเนริโก) หลังจากที่คว้าแชมป์ NXTมาได้[27][28] จากนั้นโอเวนส์ได้ขอชิงแชมป์ NXT จากเซนใน NXT TakeOver: Rival[29] และโอเวนส์ก็เป็นฝ่ายชนะได้แชมป์ NXT สมัยแรก (สองเดือนหลังจากเปิดตัว)[30] ในรอว์ วันที่ 18 พฤษภาคม 2015 โอเวนส์ได้เปิดตัวค่ายหลักโดยมาเล่นงานจอห์น ซีนา เจ้าของแชมป์ยูเอสในตอนนั้น และได้เจอกันในแบบนอกรอบในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2015) โดยโอเวนส์เอาชนะไปได้ในแมตช์เปิดตัว[31][32] ในมันนีอินเดอะแบงก์ (2015) โอเวนส์ได้แพ้ให้กับซีนา หลังแมตช์โอเวนส์ได้มาเล่นงานซีนา และจับใส่ท่า Pop-up powerbomp กับขอบเวที[33] ในรายการพิเศษ WWE The Beast in the East ที่โตเกียว, ญี่ปุ่น โอเวนส์เสียแชมป์ NXT ให้กับฟิน บาเลอร์ หลังจากที่ครองแชมป์มาเป็นเวลา 143 วัน[34] ในแบทเทิลกราวด์ (2015) โอเวนส์ได้ชิงแชมป์ยูเอสกับซีนา แต่โอเวนส์ก็แพ้ไปด้วยท่าซับมิสชั่น STF[35] ในNXT TakeOver: Brooklyn โอเวนส์ได้รีแมตช์ชิงแชมป์ NXT กับบาเลอร์ในแมตช์ไต่บันได แต่ก็ไม่สามารถคว้าแชมป์คืนมาได้[36] คืนต่อมาได้ร่วมปล้ำซัมเมอร์สแลม (2015) โดยเอาชนะซีซาโรไปได้[37][38]

ในไนท์ออฟแชมเปียนส์ (2015)โอเวนส์คว้าแชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัลสมัยแรกได้จากไรแบ็ก และเป็นเข็มขัดแชมป์เดี่ยวเส้นแรกของเขาในค่ายหลัก WWE[39] ในโชว์พิเศษWWE Live from Madison Square Gardenป้องกันแชมป์ครั้งแรกชนะคริส เจริโคไปได้[40] ในเฮลอินเอเซล (2015)สามารถป้องกันแชมป์จากไรแบ็กได้[41] โอเวนส์ได้เข้าร่วมทัวร์นาเมนต์เพื่อตำแหน่งแชมป์โลกเฮฟวี่เวท WWEที่ว่างอยู่[42][43] โดยแพ้ให้ดีน แอมโบรสในรอบรองที่เซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ (2015)[44][45] ในทีแอลซี (2015)เสียแชมป์อินเตอร์ให้กับแอมโบรส[46] ในรอยัลรัมเบิล (2016)แพ้แอมโบรสในแมตช์แลสแมนสแตนดิ้งชิงแชมป์อินเตอร์ คืนเดียวกันได้เข้าร่วมรอยัลรัมเบิลแต่ก็ถูกเหวี่ยงออกโดยอดีตเพื่อนอย่างแซมี เซย์น[47] ในรอว์ 15 กุมภาพันธ์โอเวนส์สามารถคว้าแชมป์อินเตอร์คืนได้เป็นสมัยที่2 แบบ 5 เส้า (Fatal 5-Way)[48] โอเวนส์ได้ร่วมปล้ำเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 32โดยป้องกันแชมป์อินเตอร์แบบไต่บันได 7 คน แต่ก็เสียให้แซค ไรเดอร์[49] ในเพย์แบ็ก (2016)ชนะเซย์นไปได้[50] ในเอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2016)ได้ชิงแชมป์อินเตอร์สี่เส้าซึ่งเดอะมิซป้องกันแชมป์ได้[51] ในมันนีอินเดอะแบงก์ (2016)โอเวนส์แพ้ในมันนีอินเดอะแบงก์แลดเดอร์แมตช์ครั้งแรกของเขา[52]

19 กรกฎาคมโอเวนส์ได้ถูกดราฟท์ไปรอว์[53] ในแบทเทิลกราวด์ (2016)แพ้เซย์นเป็นการจบเรื่องราว[54] ต่อมาได้มีบทเป็นเพื่อนกับคริส เจริโค[55] ในรอว์ 29 สิงหาคมโอเวนส์ได้ชนะสี่เส้าคว้าแชมป์ยูนิเวอร์แซล WWEสมัยแรกได้สำเร็จ จากการช่วยเหลือจากทริปเปิลเอช[56][57] จากนั้นได้เปิดศึกกับเซท รอลลินส์ โดยโอเวนส์สามารถป้องกันแชมป์เอาไว้ได้ทั้งในแคลชออฟแชมเปียนส์ (2016)[58][59] และเฮลอินเอเซล (2016) จากการช่วยเหลือของเพื่อนซี้อย่างเจริโค[60][61] ในโรดบล็อก: เอ็นด์ออฟเดอะไลน์สามารถป้องกันแชมป์กับโรแมน เรนส์ได้โดยการถูกเจริโคใส่ Codebreaker ช่วยให้โอเวนส์ชนะฟาล์ว[62] ในรอว์ 9 มกราคมโอเวนส์ได้ช่วยเจริโคให้คว้าแชมป์ยูเอสได้จากเรนส์แบบแฮนดิแคป[63] ในรอยัลรัมเบิล (2017)ต้องป้องกันแชมป์กับเรนส์แบบไม่มีกฏกติกาโดยเจริโคถูกขังในกรงฉลามอยู่เหนือเวที แต่โอเวนส์ก็ป้องกันแชมป์ไว้ได้โดยการช่วยเหลือจากบรอน สโตรว์แมน[64][65][66] ในรอว์ 13 กุมภาพันธ์ได้หักหลังได้เจริโคในงานฉลอง "Festival of Friendship" ยุติบทบาทเพื่อนที่แสนดี[67] ในฟาสต์เลน (2017)ได้เสียแชมป์ให้โกลด์เบิร์กโดยการก่อกวนของเจริโค หลังจากครองแชมป์เป็นเวลา 188 วัน[68][69] ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 33ได้แชมป์ยูเอสจากเจริโค[70][71][72]

เมษายน 2017 โอเวนส์ได้ย้ายมาสแมคดาวน์ในฐานะแชมป์ยูเอส[73] แต่ในเพย์แบ็ก (2017)ได้เสียแชมป์ให้เจริโคทำให้ย้ายตามมาสแมคดาวน์ด้วย[74][75][76] สองวันถัดมาโอเวนส์ก็ได้คืนสมัยที่2[77] Live event 7 กรกฎาคม ที่เมดิสันสแควร์การ์เดน เสียแชมป์ให้เอเจ สไตส์[78] ก่อนจะกระชากคืนได้ในแบทเทิลกราวด์ (2017)เป็นสมัยที่3 และเสียคืนให้เอเจเพียง2วัน[79] ในเฮลอินเอเซล (2017)ได้เอาชนะเชน แม็กแมนโดยการช่วยเหลือจากแซมี เซย์น ทำให้กลับมาเป็นเพื่อนกันอีกครั้ง[80] ในรอยัลรัมเบิล (2018)โอเวนส์กับเซย์นได้ร่วมชิงแชมป์ WWE กับเอเจ สไตส์แบบแฮนดิแคป 2 ต่อ 1 พร้อมประกาศว่าจะเป็นแชมป์ร่วมกันครั้งแรกในประวัติศาสตร์ แต่ก็ไม่ได้แชมป์ ในสแมคดาวน์ 6 กุมภาพันธ์ โอเวนส์ต้องเจอกับเซย์นเพื่อสิทธิ์ชิงแชมป์กับเอเจในฟาสต์เลน (2018) ผลปรากฏว่าเอเจมาก่อกวน ไบรอันจึงประกาศให้เป็นสามเส้า ก่อนจะกลายมาเป็นหกเส้าในเวลาต่อมา สุดท้ายก็อดแชมป์เพราะเชนมาก่อกวนทั้งโอเวนส์กับเซย์น 2วันต่อมาทั้งคู่ได้กระทืบเชนจนเละ สัปดาห์ต่อมาทั้งคู่ได้ถูกไบรอันไล่ออก(ในบท)ก่อนจะกระทืบไบรอันเละไปอีกคน อีกสัปดาห์ต่อมาไบรอันประกาศจับคู่กับเชนเจอโอเวนส์และเซย์นที่เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 34โดยถ้าพวกเขาชนะก็จะได้รับจ้างกลับมา แต่สุดท้ายทั้งคู่ก็แพ้[81]

รอว์คืนต่อมาโอเวนส์กับเซย์นได้มาของานกับ GM ของรอว์ เคิร์ต แองเกิลแต่แองเกิลบอกว่ามีที่ว่างแค่ตำแหน่งเดียวเท่านั้นเลยจัดให้ทั้งคู่เจอกันเพื่อเซ็นสัญญาสังกัดรอว์แต่ก็แพ้นับ 10 ทั้งคู่ทำให้ไม่มีใครได้งาน แต่อย่างไรก็ตาม ในสัปดาห์ต่อมาทั้งคู่ก็ได้รับการเซ็นสัญญาโดย Commissioner ของรอว์ สเตฟานี แม็กแมน ทำให้ทั้งคู่ได้เป็นสตาร์ของรอว์ หลังจากที่เซย์นได้รับบาดเจ็บต้องพักหลายเดือนทำให้โอเวนส์ต้องฉายเดี่ยวและไปเปิดศึกเจอกับบรอน สโตรว์แมนในแมตช์กรงเหล็กศึกเอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2018)ซึ่งโอเวนส์เป็นฝ่ายชนะโดยการถูกบรอนเหวี่ยงออกจากยอดกรงลงมาอัดโต๊ะผู้บรรยาย ต่อมาโอเวนส์ได้ขอท้าชิงกระเป๋าสัญญามันนีอินเดอะแบงก์กับบรอนในซัมเมอร์สแลม (2018)แต่ไม่สำเร็จ ในรอว์ 27 สิงหาคมหลังจากที่แพ้เซท รอลลินส์ในการชิงแชมป์อินเตอร์นั้นโอเวนส์ได้ประกาศลาออก "I Quit" ก่อนจะเดินกลับไปหลังเวที แต่เพียงแค่สัปดาห์เดียวโอเวนส์ก็กลับมาโดยเล่นงานบ็อบบี แลชลีย์ ในเดือนตุลาคม 2018 โอเวนส์ได้เข้ารับการผ่าตัดเข่าจากการบาดเจ็บสะสม

ในสแมคดาวน์ 26 กุมภาพันธ์ 2019 โอเวนส์ได้กลับมาอีกครั้งโดยวินซ์ แม็กแมนให้สิทธิ์โอเวนส์ชิงแชมป์ WWE กับแดเนียล ไบรอันใน Fastlane แทนโคฟี คิงส์ตันที่ถูกวินซ์ปลดตำแหน่งผู้ท้าชิง[82] แต่โอเวนส์ก็ไม่สามารถคว้าแชมป์ได้[83] ต่อมาหลังจากโคฟีคว้าแชมป์จากไบรอันได้ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 35 โอเวนส์ก็ได้ทำทีเป็นขอเข้าร่วมกลุ่มเดอะนิวเดย์แทนบิ๊กอีที่บาดเจ็บโดยใช้ชื่อว่า Big O[84] แต่เพียงสัปดาห์เดียวโอเวนส์ก็หักหลังกลุ่มและประกาศจะท้าชิงแชมป์ WWE กับโคฟี[85] แต่ไม่สามารถคว้าแชมป์ได้[86] ต่อมาก็ได้ไปรวมทีมกับแซมี เซย์นอีกครั้งช่วงสั้นๆ ก่อนจะกลับมาเป็นฝ่ายธรรมะและเปิดศึกกับเชน แม็กแมนโดยเอาชนะเชนไปได้ใน SummerSlam ที่มีอาชีพของโอเวนส์เป็นเดิมพัน[87][88] แต่ต่อมาก็ถูกเชนไล่ออกจากการที่เป็นกรรมการในแมตช์ของเชนและไม่สามารถทำให้เชนชนะได้[89][90] ในสแมคดาวน์ตอนแรกทางช่อง FOX (4 ตุลาคม 2019) โอเวนส์สามารถเอาชนะเชนไปได้ในการไต่บันไดชิงกระเป๋าสัญญาทำให้โอเวนส์ได้กลับมา WWE อีกครั้งและเชนถูกไล่ออก[91] ต่อมาโอเวนส์ก็ถูกดราฟท์มารอว์[92] และเปิดศึกระยะยาวกับเซท รอลลินส์เอาชนะไปได้ในกติกาไม่มีการปรับแพ้ฟาล์วที่เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 36[93][94]

ในปลายปี 2020 โอเวนส์ได้เปิดศึกท้าชิงแชมป์ยูนิเวอร์แซลกับโรแมน เรนส์ถึง 3 ครั้งทั้งใน TLC กติกาใช้โต๊ะ บันได เก้าอี้[95], แมตช์กรงเหล็กใน SmackDown และใน Royal Rumble กติกา Last Man Standing แต่โอเวนส์ก็เป็นฝ่ายแพ้ทุกครั้ง[96] ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 37เอาชนะแซมี เซย์นไปได้โดยมีโลแกน พอลอยู่ข้างเวทีก่อนจะจับโลแกนใส่สตันเนอร์[97] ในศึกเฮลอินเอเซลแพ้คืนให้เซย์น[98] แต่ก็เอาชนะคืนไปได้ในกติกา Last Man Standing[99] ทำให้ได้สิทธิ์เข้าร่วมมันนีอินเดอะแบงก์แต่ชิงไม่สำเร็จ[100] ในเดือนตุลาคม 2021 ได้ถูกดราฟท์มาสังกัดรอว์และได้เป็นอธรรมอีกครั้งโดยเล่นงานแชมป์ WWE อย่างบิ๊กอี[101][102][103] ปี 2022 ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 38โอเวนส์ได้ออกมาจัดรายการ KO Show โดยมีสโตน โคลด์ สตีฟ ออสตินเป็นแขกรับเชิญพิเศษก่อนจะท้าเจอกันในรูปแบบไม่มีกฎกติกาเป็นคู่เอกและยังเป็นแมตช์แรกของออสตินในรอบ 19 ปีโดยโอเวนส์เป็นฝ่ายแพ้ไป[104][105] ในเดือนสิงหาคมได้กลับมาเป็นธรรมะอีกครั้ง[106] และได้ร่วมทีมกับแซมี เซย์นอีกครั้งเพื่อปราบเดอะบลัดไลน์และสามารถคว้าแชมป์อันดิสพิวเต็ดแท็กทีมกับดิอูโซส์ในคู่เอกเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 39ทำให้โอเวนส์เป็นแชมป์แกรนด์สแลมคนที่ 16 ของ WWE และยังเป็นแชมป์เส้นแรกในรอบ 6 ปี นอกจากนี้ยังเป็นคู่เอกในเรสเซิลเมเนียครั้งที่ 2 ติดต่อกันของโอเวนส์[107] Dave Meltzer ได้ให้คะแนนแมตช์นี้ถึง 5 ดาวเป็นครั้งแรกในอาชีพของโอเวนส์[108] ก่อนที่ในศึกเพย์แบ็กจะเสียแชมป์ให้กับสมาชิกเดอะ จัดจ์เมนท์ เดย์อย่างฟิน บาเลอร์และแดเมียน พรีสต์[109]

ในเดือนตุลาคม 2023 โอเวนส์ได้เทรดมาอยู่สแมคดาวน์แลกกับเจย์ อูโซที่ย้ายไปรอว์ ทำให้ต้องแยกทีมกับเซย์นโดยปริยาย[110] หลังจากมาอยู่สแมคดาวน์โอเวนส์ก็ได้เปิดศึกกับแชมป์ยูเอส โลแกน พอล[111] โดยชนะทัวร์นาเมนต์หาผู้ท้าชิงแชมป์ยูเอสในศึกรอยัลรัมเบิล 2024[112] แต่ไม่ได้แชมป์เพราะใช้สนับมือต่อยโลแกนจนถูกปรับแพ้ฟาล์ว[113] ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 40 โอเวนส์ได้ชิงแชมป์ยูเอสแบบสามเส้ากับโลแกน พอล(แชมป์)และแรนดี ออร์ตันแต่ไม่สามารถกระชากแชมป์จากพอลได้[114]

สื่ออื่นๆ

[แก้]
แชมป์ยูนิเวอร์แซล WWE
แชมป์ NXT
แชมป์โลก ROH
แชมป์อันดิสพิวเต็ดแท็กทีม WWE ร่วมกับแซมี เซย์น

ในปี 2012 ริงออฟออเนอร์ (ROH) เปิดตัวสอง 2 ชุดแผ่นสิทธิเควินสตีน: ขึ้นไปด้านบนโดยมุ่งเน้นที่สองปีแรกของเขากับโปรโมชั่นและเควินสตีน: ดีเข้าไปในบ้าครอบคลุมการทำงานเดี่ยวของเขา 2009-2010 ในปี 2013 ROH เปิดตัวดีวีดีชื่อเควินสตีน. นรกที่เพิ่มขึ้นซึ่งรวมถึงทั้งสองแมตช์ที่ดีที่สุดของเขาในการส่งเสริมการขายและการให้สัมภาษณ์ยิงซึ่งสตีนไปลงในรายละเอียดมากที่สุดโดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเขากับจิม Cornette และจองห้องพักของเขา ROH[115] ดีวีดีถูกดึงออกมาจากร้านค้าออนไลน์ต้าไม่นานหลังจากที่ปล่อยให้เป็นอิสระ[116][117] ถูกสร้างขึ้นอีกครั้งในช่วงปี 2013 ในช่วงเทศกาลคริสต์มาส[118] ต่อการจากไปของเขา ROH ปล่อยอีกซีดีชุดที่ 3 มีสิทธิขอขอบคุณขอบคุณสตีนซึ่งเป็นจุดเด่น ตรงจากสิ้นแชมป์วิ่งของเขาผ่านการแข่งขันครั้งสุดท้ายของเขากับบริษัท

ชีวิตส่วนตัว

[แก้]

สตีนและภรรยาของเขาคารินา[119][120] มีลูกชายคนหนึ่งชื่อโอเวน (ชื่อของโอเวน ฮาร์ต)[121] และลูกสาวชื่อ Élodie Leila[122] ในเดือนพฤษภาคม 2008 ในตอนท้ายของคืน DDT4 หนึ่งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น , สตีนลูกชายแล้วหกเดือนเก่าปรากฏในส่วนที่มีคาลิเบอร์ซึ่งในคาลิเบอร์เรียกเขาว่าน่าเกลียด สตีนให้ Excalibur สาม piledrivers แพคเกจในแถวก่อนที่จะวางลูกชายของเขาที่ด้านบนของคาลิเบอร์สำหรับขา[123]

แชมป์และรางวัล

[แก้]

สิ่งเดิมพันต่างๆ

[แก้]
ผู้ชนะ (เดิมพัน) ผู้แพ้ (เดิมพัน) สถานที่ วันที่ หมายเหตุ
เอล เจเนริโก (หน้ากาก) เควิน สตีน (สัญญา) นิวยอร์กซิตี, รัฐนิวยอร์ก 18 ธันวาคม 2010 เดิมพัน หน้ากาก กับ อาชีพ ในริงออฟออเนอร์ ศึกไฟนอลแบทเทิล 2010

เกร็ดความรู้

[แก้]
  • เขาเคยใช้ชื่อปล้ำในสมัยอยู่อินดี้ว่า เควิน สตีน (Kevin Steen) ซึ่งเป็นชื่อจริงของตัวเอง
  • เขาเคยมีฉายาหนึ่งว่า "Mr. Wrestling" เนื่องจากเขาเป็นนักมวยปล้ำที่ครบเครื่อง สามารถปล้ำได้ทั้งสไตล์พละกำลัง, เทคนิค, หรือแม้แต่เหินเวหา
  • แม้จะหนักถึง 266 ปอนด์ (121 กก.) เขาก็สามารถทำท่า Moonsault, High-angle Senton Bomb, และ 450 Splash ได้
  • เขาไม่ได้พูดภาษาอังกฤษเป็นมาตั้งแต่แรก โดยเขาเป็นชาวแคนาดาเชื้อสายฝรั่งเศสซึ่งจะพูดภาษาฝรั่งเศสเป็นภาษาแม่ และเมืองที่เขาเกิดคือ Saint-Jean-Sur-Richelieu (แซงต์-ฌอง-ซูร์-ริชีเลอ) เป็นเมืองในรัฐควีเบค ซึ่งเป็นรัฐที่มีคนพูดภาษาฝรั่งเศสอยู่มาก
  • เขาเพิ่งจะเริ่มเรียนภาษาอังกฤษเมื่อเริ่มเป็นวัยรุ่นเท่านั้นเอง โดยหนึ่งในช่องทางเรียนรู้ของเขาคือการดู WWE ในเสียงบรรยายภาษาอังกฤษ แม้ว่ารายการที่ฉายในแคนาดาจะมีเวอร์ชันภาษาฝรั่งเศสให้เขาเลือกดูก็ตาม
  • เขาเริ่มฝึกมวยปล้ำตั้งแต่อายุ 16 ปี
  • แมตช์แรกในชีวิตของเขา เกิดขึ้นในสมาคมอินดี้ IWS โดยเจอกับเทรนเนอร์ของเขาเองคือ เอล เจเนริโก (แซมี เซย์น) ซึ่งเป็นเพื่อนซี้ของเขาในชีวิตจริงด้วย
  • เขากับเซนเคยเปิดศึกกันในบทมาแล้วหลายครั้งตั้งแต่สมัยปล้ำอยู่ในสมาคมเล็กๆที่แคนาดา ทั้งคู่เจอกันมานับครั้งไม่ถ้วนและส่วนใหญ่ โอเวนส์คือคนเขียนบทด้วยตัวเอง
  • เขามีความเป็นนักธุรกิจสูงมาก ตั้งแต่ที่เขาปล้ำอินดี้เขาก็รู้จักผลิตสินค้าของตัวเองมาขายแล้ว
  • เขามักจะให้ลูกชายของเขามีส่วนร่วมกับงานของเขาเสมอ โดยเขามักจะพาลูกมาอยู่ที่หลังฉากเป็นประจำ และยังเคยเอาลูกมาเป็นส่วนหนึ่งของเนื้อเรื่องสมัยอยู่อินดี้ด้วย
  • เขาเป็นแฟนตัวยงของโอเวน ฮาร์ต ซึ่งก็เป็นที่มาของชื่อ เควิน โอเวนส์ ด้วย รวมทั้งลูกชายคนแรกของเขาก็ชื่อ โอเวน สตีน (Owen Steen)
  • เขารู้จักกับสโตน โคลด์ มาตั้งแต่ก่อนเข้า WWE แล้ว และสโตน โคลด์ก็เป็นคนที่แนะนำเขาว่าให้หัดพูดจาด่าคนให้มากๆ จะทำให้ประสบความสำเร็จในวงการนี้
  • เขามีสถิติเป็นแชมป์ทุกๆสมาคมที่เขาเคยสังกัด
  • เขาเป็นคนรักสัตว์มากๆ โดยทุกๆเมืองที่เขาเดินทางไปเป็นครั้งแรกเขาจะต้องไปเยี่ยมเยียนสวนสัตว์ของเมืองนั้นเสมอ
  • เขาเคยเกือบจะเลิกเป็นนักมวยปล้ำไปแล้วในสมัยที่อยู่กับริงออฟออเนอร์ (ROH) โดยตอนนั้น จิม คอร์เนตต์ ประธาน ROH ไม่ชอบเขาที่มีรูปร่างอ้วนและไม่สมกับเป็นนักมวยปล้ำ จึงได้สั่งพักงานเขาและให้เขาไปลดน้ำหนัก เขาต้องอยู่บ้านเฉยๆโดยไม่ได้รับเงินค่าจ้างจาก ROH เลย จนทำให้เขาเกือบจะไปหางานอย่างอื่นทำแล้ว แต่สุดท้ายเขาก็กลับมาได้
  • ว่ากันว่ารายได้ที่เขากับเซย์นได้รับจาก NXT นั้นน้อยยิ่งกว่าตอนเขาอยู่อินดี้เสียอีก แต่พวกเขาก็เลือกที่จะเสี่ยง เพราะถ้าได้เป็นสตาร์ WWE เมื่อไหร่รายได้จะมากกว่าตอนอยู่อินดี้แน่นอน

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 "Kevin Owens". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 24, 2014. สืบค้นเมื่อ December 12, 2014.
  2. ↑ "Kevin Steen". Ring of Honor. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 30, 2013. สืบค้นเมื่อ December 27, 2011.
  3. ↑ 3.00 3.01 3.02 3.03 3.04 3.05 3.06 3.07 3.08 3.09 LeRoux, Yves (February 26, 2005). "Steen believes in goals, not dreams; Montreal grappler expanding his horizons". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-12-14. สืบค้นเมื่อ October 23, 2010.
  4. ↑ 4.0 4.1 Herzog, Kenny (May 18, 2015). "Who Is Kevin Owens? The Guy Who Gatecrashed 'Raw' Speaks". Rolling Stone. สืบค้นเมื่อ May 19, 2015.
  5. ↑ 5.0 5.1 "Cagematch title listing". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 21, 2011. สืบค้นเมื่อ August 30, 2009.
  6. ↑ Top 10 Raw Moments: WWE Top 10, June 22, 2015
  7. ↑ 7.0 7.1 "Leaders of the new school". WWE.com. September 18, 2014. สืบค้นเมื่อ August 26, 2015.
  8. ↑ "Biography". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 16, 2011.
  9. ↑ "Jason Takes PWG". Pro Wrestling Guerrilla. สืบค้นเมื่อ March 5, 2011.
  10. ↑ "Zombies Shouldn't Run". Pro Wrestling Guerrilla. สืบค้นเมื่อ March 5, 2011.
  11. ↑ "Chanukah Chaos (The C's Are Silent)". Pro Wrestling Guerrilla. สืบค้นเมื่อ March 5, 2011.
  12. ↑ "Astonishing X-Mas". Pro Wrestling Guerrilla. สืบค้นเมื่อ March 5, 2011.
  13. ↑ 13.0 13.1 Caldwell, James (July 24, 2011). "PWG News: New PWG champion – impromptu title match concludes "PWG 8" Saturday night". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ July 24, 2011.
  14. ↑ 14.0 14.1 Caldwell, James (March 18, 2012). "PWG Title changes hands Saturday". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ March 18, 2012.
  15. ↑ 15.0 15.1 Namako, Jason (May 12, 2012). "ROH Border Wars iPPV Results- 5/12/12". WrestleView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-12-05. สืบค้นเมื่อ May 12, 2012.
  16. ↑ Laprade, Patric (May 14, 2012). "Kevin Steen: 'Vindication is a fantastic thing'". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-01-01. สืบค้นเมื่อ May 14, 2012.
  17. ↑ 17.0 17.1 Massingham, Matt (December 11, 2011). "12/10 PWG "Fear" results Reseda, Calif.: Hero surprise return, new PWG tag champs, Generico vs. Dick Togo, American Wolves". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ December 11, 2011.
  18. ↑ Massingham, Matt (March 5, 2011). "3/4 PWG results in Reseda, Calif.: complete DDT4 tag tournament results – TNA tag team in finals, PWG Title match announced for next show". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ March 5, 2011.
  19. ↑ "Giant-Size Annual #4". Pro Wrestling Guerrilla. สืบค้นเมื่อ March 5, 2011.
  20. ↑ 20.0 20.1 "Ring Of Honor Tag Team Championship". Ring of Honor. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 12, 2010. สืบค้นเมื่อ April 5, 2010.
  21. ↑ Namako, Jason (October 13, 2012). "ROH Glory by Honor XI Results – 10/13/12". WrestleView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 2, 2013. สืบค้นเมื่อ October 13, 2012.
  22. ↑ Caldwell, James (August 12, 2014). "WWE news: Kevin Steen officially signs with WWE, Steen talks how he found his way to NXT". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ August 12, 2014.
  23. ↑ Trionfo, Richard (November 20, 2014). "WWE NXT report: we have a main event for the next Takeover special; someone is coming on the 11th". Pro Wrestling Insider. สืบค้นเมื่อ November 20, 2014.
  24. ↑ "11/27 Zim's WWE NXT Coverage". prowrestling.net. สืบค้นเมื่อ March 28, 2015.
  25. ↑ Trionfo, Richard (December 4, 2014). "WWE NXT report: final show before R Evolution; Neville and Zayn; Balor and Itami in action; Bull and Baron try to have a match with a negative length; and more". Pro Wrestling Insider. สืบค้นเมื่อ January 2, 2015.
  26. ↑ James, Justin. "James's WWE NXT report 12/4 – Week 129: Final hype for "Takeover" special, Neville-Zayn final promo exchange, Itami & Balor tag main event, Charlotte; Overall Reax". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ January 2, 2015.
  27. ↑ Caldwell, James (December 11, 2014). "Caldwell's WWE NXT Takeover results 12/11: Complete virtual-time coverage of Neville vs. Zayn for the NXT Title, Itami & Balor, Charlotte, Kevin Steen/Owens's debut, Corey Graves retires". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ December 11, 2014.
  28. ↑ "Owen become the Chanp". WWE. สืบค้นเมื่อ 12 February 2015.
  29. ↑ Howell, Nolan. "NXT: Tournament and contract signing heat up". Canoe.ca. Slam Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-02-09. สืบค้นเมื่อ February 7, 2015.
  30. ↑ James, Justin. "WWE NXT Takeover report 2/11: Zayn vs. Owens NXT Title match, Women's Title semi-main event, Neville-Balor; Reax". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ February 13, 2015.
  31. ↑ Laboon, John. "John Cena vs. Kevin Owens". WWE. สืบค้นเมื่อ May 19, 2015.
  32. ↑ Caldwell, James (May 31, 2015). "CALDWELL'S WWE E. CHAMBER PPV REPORT 5/31: Ongoing "virtual-time" coverage of WWE Title match, Cena vs. Owens, two Elimination Chamber matches, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ May 31, 2015.
  33. ↑ Caldwell, James (June 14, 2015). "CALDWELL'S WWE MITB PPV RESULTS 6/14: Complete "virtual-time" coverage of Dusty Rhodes 10-bell salute, WWE Title match, MITB match, Cena vs. Owens II, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ June 15, 2015.
  34. ↑ Caldwell, James (July 4, 2015). "CALDWELL'S WWE NETWORK SPECIAL REPORT 7/4: Complete "virtual-time" coverage of "Beast in the East" - Lesnar's in-ring return, Owens vs. Balor for NXT Title, more". PWTorch. สืบค้นเมื่อ July 4, 2015.
  35. ↑ Wortman, James. "United States Champion John Cena def. Kevin Owens". WWE. สืบค้นเมื่อ July 19, 2015.
  36. ↑ Witner, Emerson (August 22, 2015). "WWE NXT TakeOver live results & main card: Finn Balor vs. Kevin Owens, Sasha Banks vs. Bayley, Samoa Joe, Jushin "Thunder" Liger". Wrestling Observer Newsletter. สืบค้นเมื่อ August 22, 2015.
  37. ↑ "Kevin Owens issues a warning to Cesaro: July 29, 2015". YouTube. July 29, 2015. สืบค้นเมื่อ July 29, 2015.
  38. ↑ Caldwell, James (August 23, 2015). "CALDWELL'S SUMMERSLAM REPORT 8/23: Ongoing "virtual-time" coverage of Lesnar vs. Taker, Title vs. Title, more big matches". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ August 23, 2015.
  39. ↑ Keller, Wade (September 20, 2015). "Keller's WWE Night of Champions PPV Report 9/20". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ September 25, 2015.
  40. ↑ "Intercontinental Champion Kevin Owens def. Chris Jericho". WWE. October 3, 2015. สืบค้นเมื่อ October 3, 2015.
  41. ↑ Martin, Adam (October 25, 2015). "WWE Hell in a Cell PPV Results". Wrestleview. สืบค้นเมื่อ October 25, 2015.
  42. ↑ Tedesco, Mike (November 9, 2015). "WWE RAW Results - 11/9/15 (WWE Title Tournament starts)". wrestleview.com. สืบค้นเมื่อ November 11, 2015.
  43. ↑ Tedesco, Mike (November 16, 2015). "WWE RAW Results - 11/16/15 (Final Survivor Series hype)". wrestleview.com. สืบค้นเมื่อ November 17, 2015.
  44. ↑ Caldwell, James (November 16, 2015). "11/16 WWE Raw Results: CALDWELL'S Complete Live Report". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ November 16, 2015.
  45. ↑ Caldwell, James (November 23, 2015). "11/22 SURVIVOR SERIES LIVE RESULTS – Caldwell's Ongoing Report". Pro Wrestling Torch. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-11-23. สืบค้นเมื่อ November 23, 2015.
  46. ↑ Caldwell, James (December 13, 2015). "12/13 WWE TLC PPV RESULTS – Caldwell's Complete Real-Time Report". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ December 14, 2015.
  47. ↑ Caldwell, James. "1/24 WWE Royal Rumble PPV Results – CALDWELL's Complete Live PPV Report". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 24 January 2016.
  48. ↑ Tedesco, Mike. "WWE RAW Results - 2/15/16 (Big Show vs. Braun Strowman)". wrestleview.com. สืบค้นเมื่อ February 16, 2016.
  49. ↑ Caldwell, James. "4/3 WrestleMania 32 PPV Results – CALDWELL'S Complete Live Report on Main PPV". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ April 3, 2016.
  50. ↑ Caldwell, James. "5/1 WWE Payback Results – CALDWELL'S Complete Live Report". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ May 1, 2016.
  51. ↑ Artus, Matthew. "Intercontinental Champion The Miz won a Fatal 4-Way Match". WWE. สืบค้นเมื่อ May 22, 2016.
  52. ↑ Oster, Aaron (20 June 2016). "Dean Ambrose leaves Vegas as champ at Money in the Bank". The Baltimore Sun. สืบค้นเมื่อ 21 June 2016.
  53. ↑ "2016 WWE Draft results: WWE officially ushers in New Era". WWE. สืบค้นเมื่อ July 19, 2016.
  54. ↑ Powell, Jason (July 24, 2016). "Powell's WWE Battleground 2016 live review". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ July 25, 2016.
  55. ↑ Caldwell, James. "8/21 WWE Summerslam Results – CALDWELL'S Complete Live Report". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ August 21, 2016.
  56. ↑ Powell, Jason (August 22, 2016). "8/22 Powell's WWE Raw Live TV Review: Finn Balor injury and the WWE Universal Championship, SummerSlam fallout". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ August 23, 2016.
  57. ↑ Keller, Wade. "KELLER'S WWE RAW REVIEW 8/29: Ongoing coverage of fatal four way for the WWE Universal Title". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ August 29, 2016.
  58. ↑ Dave Meltzer (September 25, 2016). "WWE Clash of Champions Live Results: Kevin Owens vs. Seth Rollins". Wrestling Observer. สืบค้นเมื่อ October 10, 2016.
  59. ↑ Benigno, Anthony. "WWE Universal Champion Kevin Owens def. Seth Rollins". WWE. สืบค้นเมื่อ September 25, 2016.
  60. ↑ Powell, Jason. "Powell's WWE Hell in a Cell 2016 live review: Sasha Banks vs. Charlotte for the WWE Women's Championship, Kevin Owens vs. Seth Rollins for the WWE Universal Championship, Roman Reigns vs. Rusev for the U.S. Championship". Pro Wreslting Dot Net. สืบค้นเมื่อ October 30, 2016.
  61. ↑ Benigno, Anthony. "WWE Universal Champion Kevin Owens def. Seth Rollins (Hell in a Cell Match)". WWE. สืบค้นเมื่อ October 30, 2016.
  62. ↑ Benigno, Anthony. "WWE Universal Champion Kevin Owens vs. U.S. Champion Roman Reigns". WWE. สืบค้นเมื่อ November 28, 2016.
  63. ↑ Keller, Wade. "KELLER'S WWE MONDAY NIGHT RAW REPORT 1/9: Reigns vs. Owens & Jericho, Shawn Michaels, Foley's Performance Review, Undertaker "rumored" to appear". pwtorch.com. TDH Communications Inc. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-01-10. สืบค้นเมื่อ January 9, 2017.
  64. ↑ Clapp, John. "WWE Universal Champion Kevin Owens vs. Roman Reigns (Chris Jericho will be suspended in a shark cage above the ring)". WWE. สืบค้นเมื่อ December 19, 2016.
  65. ↑ Taylor, Scott. "WWE Universal Champion Kevin Owens def. Roman Reigns (No Disqualification Match, with Chris Jericho suspended above the ring in a shark cage)". wwe.com. WWE. สืบค้นเมื่อ January 29, 2017.
  66. ↑ Keller, Wade. "KELLER'S WWE RAW REPORT 1/30: Ongoing coverage of Royal Rumble fallout including Owens celebration cut short by ominous Strowman news". pwtorch.com. สืบค้นเมื่อ January 30, 2017.
  67. ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-02-16. สืบค้นเมื่อ 2017-02-21.
  68. ↑ Benigno, Anthony. "Goldberg def. Kevin Owens to win the Universal Championship". WWE. สืบค้นเมื่อ March 5, 2017.
  69. ↑ Powell, Jason. "3/5 Powell's WWE Fastlane Live Review: Kevin Owens vs. Goldberg for the WWE Championship, Roman Reigns vs. Braun Strowman, Bayley vs. Charlotte for the Raw Women's Championship, Samoa Joe vs. Sami Zayn". Pro Wreslting Dot Net. สืบค้นเมื่อ March 5, 2017.
  70. ↑ Clapp, John (March 6, 2017). "United States Champion Chris Jericho vs. Kevin Owens". WWE. สืบค้นเมื่อ March 6, 2017.
  71. ↑ Clapp, John. "Kevin Owens def. United States Champion Chris Jericho". WWE. สืบค้นเมื่อ April 2, 2017.
  72. ↑ Powell, Jason. "Powell's WrestleMania 33 live review: Undertaker vs. Roman Reigns, Goldberg vs. Brock Lesnar for the WWE Universal Championship, AJ Styles vs. Shane McMahon, Seth Rollins vs. Triple H in an unsanctioned match". Pro Wreslting Dot Net. สืบค้นเมื่อ April 2, 2017.
  73. ↑ Keller, Wade. "KELLER'S WWE SMACKDOWN REPORT 4/11: Superstar Shake-up Night 2 details". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ April 11, 2017.
  74. ↑ Pappolla, Ryan. "United States Champion Kevin Owens vs. Chris Jericho". WWE. สืบค้นเมื่อ April 3, 2017.
  75. ↑ Wortman, James. "Chris Jericho def. United States Champion Kevin Owens". WWE. สืบค้นเมื่อ April 30, 2017.
  76. ↑ Powell, Jason. "4/30 Powell's WWE Payback Live Review: Roman Reigns vs. Braun Strowman, Kevin Owens vs. Chris Jericho for the U.S. Championship, Samoa Joe vs. Seth Rollins, Randy Orton vs. Bray Wyatt in a House of Horrors match". Pro Wreslting Dot Net. สืบค้นเมื่อ April 30, 2017.
  77. ↑ Keller, Wade (May 2, 2017). "KELLER'S WWE SMACKDOWN REPORT 5/2: Jericho joins Smackdown, Shane takes belt from Jinder, Jinder vs. Sami". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ May 3, 2017.
  78. ↑ Melok, Bobby. "AJ Styles wins United States Championship from Kevin Owens at Madison Square Garden Live Event". wwe. สืบค้นเมื่อ July 7, 2017.
  79. ↑ "WWE Smackdown Results – 7/25/17 (Fallout from Battleground PPV)". WrestleView. สืบค้นเมื่อ 27 July 2017.
  80. ↑ https://www.cagesideseats.com/wwe/2017/10/10/16456830/sami-zayn-explains-why-he-helped-kevin-owens
  81. ↑ Meltzer, Dave (April 8, 2018). "WWE WrestleMania 34 live results, news & recap". Wrestling Observer Newsletter. สืบค้นเมื่อ April 9, 2018.
  82. ↑ Keller, Wade (February 26, 2019). "2/26 WWE Smackdown Results: Keller's report on Daniel Bryan-Kofi Kingston contract signing with Shane & Stephanie, Rusev & Nakamura vs. Ricochet & Black". Pro Wrestling Torch. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 2, 2019. สืบค้นเมื่อ March 1, 2019.
  83. ↑ Benigno, Anthony. "WWE Champion Daniel Bryan def. Kevin Owens and Mustafa Ali (Triple Threat Match)". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 27, 2019. สืบค้นเมื่อ March 10, 2019.
  84. ↑ Barnett, Jake (April 16, 2019). "4/16 WWE Smackdown Live Results: Barnett's review of the 2019 WWE Superstar Shakeup Night Two with Vince McMahon introducing the brand's biggest acquisition, Paige introduces her new tag team". Pro Wrestling Dot Net. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 17, 2019. สืบค้นเมื่อ April 23, 2019.
  85. ↑ Keller, Wade (April 23, 2019). "4/23 WWE Smackdown Results: Keller's report on Roman Reigns-Vince McMahon fallout, Shinsuke vs. Kofi, Charlotte-Becky face off". Pro Wrestling Torch. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 24, 2019. สืบค้นเมื่อ April 24, 2019.
  86. ↑ Barnett, Jake (April 30, 2019). "4/30 WWE Smackdown Live Results: Barnett's review of Becky Lynch vs. Bayley in a non-title match, Kofi Kingston addresses being attacked by Kevin Owens, the announcement of the Smackdown Money in the Bank ladder match participants". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ April 30, 2019.
  87. ↑ https://www.wwe.com/videos/kevin-owens-rants-against-shane-mcmahon-smackdown-live-july-9-2019
  88. ↑ https://www.wwe.com/videos/roman-reigns-vs-dolph-ziggler-smackdown-live-july-9-2019
  89. ↑ "Shane fires Kevin Owens". SkySports (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-10-16. สืบค้นเมื่อ September 11, 2019.
  90. ↑ "Shane McMahon fired Kevin Owens after Chad Gable advanced to the King of the Ring Final". WWE (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ September 12, 2019.
  91. ↑ "WWE SmackDown results, recap, grades: Stunning debut, The Rock, title change highlight Fox premiere". CBS Sports. October 5, 2019.
  92. ↑ "WWE Draft Third Round Picks Revealed - Kevin Owens, The Revival, Lacey Evans, Alexa Bliss, Natalya". Wrestling Inc. October 11, 2019.
  93. ↑ Powell, Jason (March 9, 2020). "3/9 WWE Raw Results: Powell's review of Edge returning following Randy Orton's attack on Beth Phoenix, Rey Mysterio vs. Angel Garza, Drew McIntyre in action, the build to WrestleMania kicks in". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ March 9, 2020.
  94. ↑ Powell, Jason (March 16, 2020). "3/16 WWE Raw Results: Powell's review of Austin 3:16 Day with Steve Austin, Undertaker vs. AJ Styles contract signing for WrestleMania, first Raw at the fan-free WWE Performance Center". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ March 16, 2020.
  95. ↑ Powell, Jason (December 20, 2020). "WWE TLC results: Powell's review of Roman Reigns vs. Kevin Owens in a TLC match for the WWE Universal Championship, Drew McIntyre vs. AJ Styles in a TLC match for the WWE Championship, The Fiend vs. Randy Orton in a Firefly Inferno Match". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ December 20, 2020.
  96. ↑ Powell, Jason (January 31, 2021). "WWE Royal Rumble results: Powell's live review of the Royal Rumble matches, Drew McIntyre vs. Goldberg for the WWE Championship, Roman Reigns vs. Kevin Owens in a Last Man Standing match for the WWE Universal Championship, Sasha Banks vs. Carmella for the Smackdown Women's Championship". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ January 31, 2021.
  97. ↑ Powell, Jason (April 11, 2021). "WrestleMania 37 results: Powell's live review of night two with Roman Reigns vs. Edge vs. Daniel Bryan in a Triple Threat for the WWE Universal Championship, Asuka vs. Rhea Ripley for the Raw Women's Championship, Big E vs. Apollo Crews in a Nigerian Drum Fight for the IC Title". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ April 11, 2021.
  98. ↑ Powell, Jason (June 20, 2021). "WWE Hell in a Cell results: Powell's live review of Bobby Lashley vs. Drew McIntyre in an HIAC match for the WWE Championship, Bianca Belair vs. Bayley in an HIAC match for the Smackdown Women's Championship, Rhea Ripley vs. Charlotte Flair for the Raw Women's Championship". Pro Wrestling Dot net. สืบค้นเมื่อ 21 June 2021.
  99. ↑ Powell, Jason (July 2, 2021). "7/2 WWE Friday Night Smackdown results: Powell's review of Edge addressing Roman Reigns, Kevin Owens vs. Sami Zayn in a Last Man Standing match to qualify for the Money in the Bank ladder match". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ July 2, 2021.
  100. ↑ Clapp, John (July 18, 2021). "Big E won the Money in the Bank Ladder Match". WWE. สืบค้นเมื่อ July 18, 2021.
  101. ↑ "See all the results from the 2021 Draft".
  102. ↑ Powell, Jason (October 4, 2021). "10/4 WWE Raw Results: Powell's live review of the WWE Draft night two, Goldberg returns, the build to WWE Crown Jewel continues". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ October 5, 2021.
  103. ↑ Tessier, Colin (October 5, 2021). "WWE RAW Selects Former Universal Champion Kevin Owens In WWE Draft". Wrestle Zone. Mandatory. สืบค้นเมื่อ 5 October 2021.
  104. ↑ Currier, Joseph (March 8, 2022). "'Stone Cold' Steve Austin accepts Kevin Owens' WWE WrestleMania 38 invitation". Wrestling Observer Newsletter (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2022-09-19.
  105. ↑ Powell, Jason (2022-04-02). "WrestleMania 38 results: Powell's live review of night one with Steve Austin on The KO Show, Charlotte Flair vs. Ronda Rousey for the Smackdown Women's Title, Becky Lynch vs. Bianca Belair for the Raw Women's Title, Seth Rollins vs. an opponent of Vince McMahon's choosing". Pro Wrestling Dot Net (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2022-09-19.
  106. ↑ Powell, Jason (2022-08-15). "8/15 WWE Raw results: Powell's live review of Bobby Lashley vs. AJ Styles for the U.S. Championship, Riddle returns, Alexa Bliss and Asuka vs. Nikki ASH and Doudrop in a WWE Women's Tag Team Title tournament first-round match". Pro Wrestling Dot Net (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2022-09-19.
  107. ↑ Keller, Wade (April 1, 2023). "4/1 WWE WrestleMania 39 – Night 1: Keller's report on Cena vs. Austin Theory, Rollins vs. Logan Paul, Usos vs. Sami & KO, Charlotte vs. Ripley, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ April 1, 2023.
  108. ↑ Admin (2023-03-25). "Dave Meltzer Star Ratings - Wrestlemania 39 (2023)". IWNerd.com (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2023-04-17.
  109. ↑ Gilpin, Matt (2023-09-02). "WWE Payback 2023 full recap, highlights, photos and exclusives". WWE (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-09-03. สืบค้นเมื่อ 2023-09-03.
  110. ↑ Lambert, Jeremy (October 13, 2023). "Kevin Owens Joins WWE SmackDown, Jey Uso Trade Now Complete". Fightful. สืบค้นเมื่อ October 13, 2023.
  111. ↑ Mrosko, Geno (2023-12-15). "Carmelo Hayes, Kevin Owens advance in United States Title Tournament". Cageside Seats (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2023-12-16.
  112. ↑ Barnett, Jake (January 5, 2024). "WWE Friday Night Smackdown results (1/5): Barnett's review of Roman Reigns and Logan Paul's appearances, Randy Orton vs. LA Knight vs. AJ Styles for a shot at the WWE Universal Title at the Royal Rumble". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ January 5, 2024.
  113. ↑ Powell, Jason (January 27, 2024). "WWE Royal Rumble results: Powell's live review of the Royal Rumble matches, Roman Reigns vs. Randy Orton vs. LA Knight vs. AJ Styles for the WWE Universal Championship". Pro Wrestling Dot Net. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 27, 2024. สืบค้นเมื่อ February 10, 2024.
  114. ↑ "Logan Paul defends the U.S. Title against Randy Orton and Kevin Owens". WWE (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2024-03-16.
  115. ↑ ROH Hell Rising. Ring of Honor. 2013 [2014].
  116. ↑ Radican, Sean (June 30, 2013). "Radican's ROH DVD Review Series: "Kevin Steen: Hell Rising" – Steen discusses relationship with Cornette, run as ROH champ, new details on time away from ROH in 2011". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ December 18, 2013.
  117. ↑ Ford, Kevin (June 25, 2013). "100 Percent Fordified: Ring of Honor Kevin Steen – Hell Rising". 411Mania. สืบค้นเมื่อ December 18, 2013.
  118. ↑ "Kevin Steen: Hell Rising 2 disc set". Ring of Honor. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-12-10. สืบค้นเมื่อ December 4, 2014.
  119. ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-10-06. สืบค้นเมื่อ 2015-10-13.
  120. ↑ https://instagram.com/karinaleilas/
  121. ↑ Steen, Kevin (May 7, 2012). "Owen Steen". Twitter. สืบค้นเมื่อ June 2, 2015.
  122. ↑ Steen, Kevin (April 22, 2014). "Élodie Leila Steen". Twitter. สืบค้นเมื่อ April 23, 2014.
  123. ↑ Domingo, Bayani (May 18, 2008). "Pro Wrestling Guerrilla: Dynamite Duumvirate Tag Team Title Tournament Night 1 – 5.17.08". 411Mania. สืบค้นเมื่อ February 21, 2010.
  124. ↑ "Show results – 11/30 AAW in Berwyn, Ill.: Steen captures AAW Title, Finals of Allegiance Tag Tournament more". Pro Wrestling Torch. December 1, 2013. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 3, 2013. สืบค้นเมื่อ December 1, 2013.
  125. ↑ Kreikenbohm, Philip (November 30, 2013). "AAW Heavyweight Championship". Cagematch. สืบค้นเมื่อ November 19, 2020.
  126. ↑ Kreikenbohm, Philip (June 6, 2009). "C4 Championship". Cagematch. สืบค้นเมื่อ November 19, 2020.
  127. ↑ Kreikenbohm, Philip (April 30, 2011). "C4 Tag Team Championship". Cagematch. สืบค้นเมื่อ November 19, 2020.
  128. ↑ Kreikenbohm, Philip (June 6, 2009). "C4 Championship Tournament (2009)". Cagematch. สืบค้นเมื่อ November 19, 2020.
  129. ↑ "CZW New Horror Champions". Combat Zone Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 5, 2009. สืบค้นเมื่อ October 23, 2010.
  130. ↑ Kreikenbohm, Philip (August 13, 2005). "CZW Iron Man Championship". Cagematch. สืบค้นเมื่อ November 19, 2020.
  131. ↑ Kreikenbohm, Philip (February 6, 2004). "EWR Heavyweight Championship". Cagematch. สืบค้นเมื่อ November 19, 2020.
  132. ↑ Kreikenbohm, Philip (November 5, 2005). "Elite 8 (2005)". Cagematch. สืบค้นเมื่อ November 19, 2020.
  133. ↑ Kreikenbohm, Philip (February 6, 2004). "EWR Championship Tournament (2004)". Cagematch. สืบค้นเมื่อ November 19, 2020.
  134. ↑ Kreikenbohm, Philip (May 24, 2008). "IWS Canadian Championship". Cagematch. สืบค้นเมื่อ November 19, 2020.
  135. ↑ "Kevin Steen". Online World of Wrestling. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 24, 2011. สืบค้นเมื่อ October 23, 2010.
  136. ↑ "Independent Wrestling Results – June 2004". Online World of Wrestling. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 5, 2008. สืบค้นเมื่อ July 5, 2008.
  137. ↑ Kreikenbohm, Philip (March 22, 2008). "IWS World Heavyweight Championship". Cagematch. สืบค้นเมื่อ November 19, 2020.
  138. ↑ Kreikenbohm, Philip (August 6, 2011). "NSPW Championship". Cagematch. สืบค้นเมื่อ November 19, 2020.
  139. ↑ "Pro Wrestling Guerrilla World Champion: "Mr. Wrestling" Kevin Steen". Pro Wrestling Guerrilla. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 12, 2011. สืบค้นเมื่อ October 23, 2010.
  140. ↑ Kreikenbohm, Philip (August 6, 2005). "PWG World Championship". Cagematch. สืบค้นเมื่อ November 19, 2020.
  141. ↑ "Pro Wrestling Guerrilla World Tag Team Champions: El Generico & "Mr. Wrestling" Kevin Steen". Pro Wrestling Guerrilla. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 12, 2011. สืบค้นเมื่อ October 23, 2010.
  142. ↑ "Pro Wrestling Guerrilla World Tag Team Champions: El Generico & "Mr. Wrestling" Kevin Steen (2nd Reign)". Pro Wrestling Guerrilla. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 12, 2011. สืบค้นเมื่อ October 23, 2010.
  143. ↑ Kreikenbohm, Philip (July 29, 2007). "PWG World Tag Team Championship". Cagematch. สืบค้นเมื่อ November 19, 2020.
  144. ↑ "Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2017". The Internet Wrestling Database. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 31, 2017. สืบค้นเมื่อ August 30, 2017.
  145. ↑ Johnson, Mike (December 6, 2017). "Bret Hart, Kevin Owens inducted into Quebec Wrestling Hall of Fame". Pro Wrestling Insider. สืบค้นเมื่อ December 7, 2017.
  146. ↑ Kreikenbohm, Philip (May 12, 2012). "ROH World Championship". Cagematch. สืบค้นเมื่อ November 19, 2020.
  147. ↑ Kreikenbohm, Philip (September 19, 2008). "ROH World Tag Team Championship". Cagematch. สืบค้นเมื่อ November 19, 2020.
  148. ↑ Kreikenbohm, Philip (February 22, 2008). "ROH World Championship No. 1 Contender Tournament (2008)". Cagematch. สืบค้นเมื่อ November 19, 2020.
  149. ↑ "Match of The Decade: Kevin Steen vs. El Generico Ladder War". Ring of Honor. January 23, 2020. สืบค้นเมื่อ August 7, 2021.
  150. ↑ 150.0 150.1 150.2 150.3 "WWE Wrestler(s) of the Year". Rolling Stone. December 14, 2015. สืบค้นเมื่อ December 14, 2015.
  151. ↑ 151.0 151.1 Herzog, Kenny (July 1, 2015). "WWE Wrestler of the Year (So Far): Kevin Owens". Rolling Stone. สืบค้นเมื่อ December 20, 2020.
  152. ↑ Herzog, Ken (December 21, 2016). "10 Best WWE Wrestlers of 2016". Rolling Stone. สืบค้นเมื่อ September 30, 2020.
  153. ↑ 153.0 153.1 "2011 SoCal Year End Awards". SoCal Uncensored. October 2, 2012. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 26, 2015. สืบค้นเมื่อ August 7, 2015.
  154. ↑ "SoCal UNCENSORED Awards 2005". SoCal Uncensored. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 22, 2010. สืบค้นเมื่อ April 9, 2010.
  155. ↑ "2012 SoCal Year End Awards". SoCal Uncensored. March 4, 2013. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 29, 2015. สืบค้นเมื่อ August 7, 2015.
  156. ↑ Barrasso, Justin (December 29, 2017). "Top 10 Wrestlers of the Year". Sports Illustrated. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 29, 2017. สืบค้นเมื่อ December 30, 2017.
  157. ↑ 157.0 157.1 Meltzer, Dave (January 26, 2011). "Biggest issue of the year: The 2011 Wrestling Observer Newsletter Awards Issue". Wrestling Observer Newsletter. Campbell, California. pp. 1–40. ISSN 1083-9593.
  158. ↑ Meltzer, Dave (January 30, 2012). "Jan 30 Wrestling Observer Newsletter: Gigantic year-end awards issue, best and worst in all categories plus UFC on FX 1, death of Savannah Jack, ratings, tons and tons of news". Wrestling Observer Newsletter. Campbell, California. ISSN 1083-9593.
  159. ↑ Meltzer, Dave (January 23, 2013). "The 2012 Wrestling Observer Newsletter Annual Awards Issue". Wrestling Observer Newsletter. Campbell, California. ISSN 1083-9593.
  160. ↑ Meltzer, Dave. "February 26, 2024 Observer Newsletter: 2023 Observer Awards issue". Wrestling Observer Newsletter. สืบค้นเมื่อ February 23, 2024.
  161. ↑ Kreikenbohm, Philip (June 23, 2012). "2CW Heavyweight Championship". Cagematch. สืบค้นเมื่อ November 19, 2020.
  162. ↑ Kreikenbohm, Philip (May 16, 2014). "2CW Tag Team Championship". Cagematch. สืบค้นเมื่อ November 19, 2020.
  163. ↑ "NXT Championship". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 9, 2017. สืบค้นเมื่อ February 24, 2017.
  164. ↑ Kreikenbohm, Philip (February 11, 2015). "NXT Championship". Cagematch. สืบค้นเมื่อ November 19, 2020.
  165. ↑ "Universal Championship". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 5, 2017. สืบค้นเมื่อ February 24, 2017.
  166. ↑ Kreikenbohm, Philip (August 29, 2016). "WWE Universal Championship". Cagematch. สืบค้นเมื่อ November 19, 2020.
  167. ↑ "Intercontinental Championship". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 16, 2018. สืบค้นเมื่อ February 24, 2017.
  168. ↑ Kreikenbohm, Philip (September 20, 2015). "WWE Intercontinental Championship". Cagematch. สืบค้นเมื่อ November 19, 2020.
  169. ↑ "United States Championship". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 13, 2016. สืบค้นเมื่อ April 4, 2017.
  170. ↑ Kreikenbohm, Philip (April 2, 2017). "WWE United States Championship". Cagematch. สืบค้นเมื่อ November 19, 2020.
  171. ↑ "WWE Raw Tag Team Championship". World Wrestling Entertainment (WWE).
  172. ↑ "WWE SmackDown Tag Team Championship". World Wrestling Entertainment (WWE).

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เควิน_โอเวนส์&oldid=11583957"