Cornelius (papa)

Cornelius
Papa Aziz
Cornelius; Papa Aziz
	Papa Cornelius; Kaynak:Artaud de Montor, Papaların Hayatları
Doğum	Cornelius; Roma, Roma İmparatorluğu
Ölüm	Haziran 253; Civitavecchia, Roma İmparatorluğu
Etkin yıllar	6/ 13 Mart 251 - Haziran 253
Yerine geldiği	Papa Fabianus
Yerine gelen	Papa I. Lucius
Din	Hristiyanlık (Katolik)

Cornelius (ö. Haziran 253) 6 ya da 13 Mart 251'den 253'teki ölümüne kadar papalık görevinde bulunmuştur.^[2]

Papalığı

Novatian sadece papa seçilmemesine çok öfkeli değildi, aynı zamanda reaptism'e inanmayan birinin seçilmesine öfkeliydi. Böylece kendisini antipapa olarak Cornelius'a ilan etti ve Kilise'ye karşı çıktı. Cornelius papalığa atandıktan sonra, Novatian felsefesinde daha titiz davranıp, piskoposların günahların en acısını bağışlayamayacağına ve bu günahların ancak mahşer'de bağışlanabileceğini ikna etti.^[3] Cornelius, kartacalı Siprianus, Dionysius ve çoğu Afrikalı ve doğulu piskoposların desteğini alırken, Novatian, Roma'da papalık olarak Cornelius'u kabul etmeyen azınlık rahiplerin desteğini aldı^[4].

Cornelius sonraki eyleminde kendisinin "asıl papa" olduğunu göstermek için 60 piskoposun katıldığı bir Kilise sinodu topladı ve bu Kilise sinod Novatian'ın yanı sıra ona destek veren Novatiyanistleri aforoz etti. Bu Kilise sinodu toplantısında ayrıca, İmparator Decius'un zulmü sırasında ibadeti bırakan Hristiyanların ancak tövbe ettikten sonra cemaate katılabileceklerini belirtildi.^[3]

Sinodun kararı, Cornelius'un gücünü kabul etmeye ikna etmesi için şiddetli bir Novatian destekçisi olan Antakya başpiskoposuna ve Hristiyan piskoposlara gönderildi. Cornelius'un çevresindeki piskoposlara gönderdiği mektuplarda, dönem boyunca kilisenin büyüklüğü hakkında bilgiler verdi. Cornelius zamanında Roma Kilisesi'nin "kırk altı papaz, yedi diyakoz, yedi küçük diyakoz, kırk iki rahip yardımcısı, elli iki ostiarii ve 1500'ün üzerinde dul ve sıkıntılı kişi." olduğunu belirtmiştir^[3] Mektupları ayrıca Cornelius'un 150'den fazla din adamına sahip bir kadroya sahip olduğunu ve kilisenin her gün 1500 kişiye ibadet olanağı sağladığını bildirdi.^[5]^[6] Bu rakamlardan, Papa Cornelius'un papalık döneminde Roma'da en az 50.000 Hristiyan olduğu tahmin edilmektedir.

Ölümü ve mektuplar

251 Haziran'da Decius, Gotlar ile yapılan savaşta öldürüldü. Hemen ardından Trebonianus Gallus İmparator oldu. Savaş, Haziran 252'de tekrar başladı ve Papa Cornelius, 25 Haziran'da aynı zamanda öldüğü yer olan Civitavecchia, İtalya'ya sürgüne gönderildi. Liberya kataloğu, ölümünün sürgünde yaşadığı zorluklarından dolayı olduğunu listeliyor; Ancak, daha sonra bulunan kaynaklar kafasının kesildiğini iddia ediyor.

Cornelius, Papa mezarlığına değil, yakınlardaki bir mezarlığa gömülmüştür ve mezarındaki yazıt Latincedir ve kendisinden önceki papalar olan Halef Papa I. Lucius ve Papa Fabianus gibi Yunanca değildir. "Cornelius Şehit" yazıyor.

Aachen yakınlarında Kornellimünster'de Papa Cornelius'dan kutsal kalıntıları sergileyen heykel

Cornelius'un sürgün sırasında gönderdiği mektuplar, zamanının iyi eğitimli kişilerinin, örneğin bir piskopos ve ilahiyatcı olan Cyprian'ın veya bir filozof olan Novatian"'ın, kullandigi yazı dli olan klasik Latince ile değil de, alelade halkın kullandığı konuşma dilindeki Latince ile yazılmıştır.^[3] Bu, Cornelius'un son derece zengin bir aileden gelmediğini ve dolayısıyla çocukken sofistike bir eğitim almadığını gösteriyor.

Sürgünde iken Cornelius'un yazdığı bir mektupta, ilk kez "cin veya şeytan çıkartma ayini yöneticisi (Exorcist)" papazların merkezi idare edicisi olan bir papalık bürosundan söz edilmektedir.^[7] Kilise hukuku o zamandan beri her Hristiyan diyakoz bölgesinde bir "cin veya şeytan çıkartma" ayinini yönetebilecek, "Exorcist" papazın bulunmasını zorunlu kılmıştır.

Ayrıca bakınız

Papalar listesi

Kaynakça

^ Encyclopædia Britannica editoru. "Saint Cornelius". Encyclopædia Britannica. 1 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2017.
^ Chapman, John (1908). "Pope Cornelius" Kaynak: The Catholic Encyclopedia. Cilt:4. New York: Robert Appleton Company.
^ ^a ^b ^c ^d Chapman, John (1913). "Pope Cornelius". Herbermann, Charles (Ed.). Katolik Ansiklopedi (İngilizce). New York: Robert Appleton Company.
^ Hıristiyanlık Tarihi. W. Ward Gasque. Yeni Yaşam Yayınları. 2004. s. 92. ISBN 975 8318 86 1.
^ Moody Smith, D. "Review: The Rise of Christianity: A Review." Journal of the American Academy of Religion 54 (1986): 337–42.
^ Schrembs, Joseph. "The Catholic Philosophy of History." The Catholic Historical Review Cilt: 20 (1934) Sayfa:1–22. (İngilizce)
^ Allen, John L Jr (1 Eylül 2000), "A bit of exorcist history", National Catholic Reporter, 1 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 17 Nisan 2017

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Pope Cornelius ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

Letters of Pope Cornelius I 17 Nisan 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
The Rediscovery of Cornelius' Crypt 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
The Saint with the Horn 26 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Sites where Cornelius is venerated 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
More saints called Cornelius 24 Eylül 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

"A bit of exorcist history." National Catholic Reporter 36.38 (September 1, 2000): 6. General OneFile. Gale. Sacred Heart Preparatory (BAISL). 5 Aralık 200811 Ekim 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Chapman, John (1913). "Pope Cornelius". Herbermann, Charles (Ed.). Katolik Ansiklopedi (İngilizce). New York: Robert Appleton Company.
"Decius." Encyclopædia Britannica. 2008. Encyclopædia Britannica Online School Edition. 7 Aralık 2008
"Gallus." Encyclopædia Britannica. 2008. Encyclopædia Britannica Online School Edition. 7 Aralık 2008
McBrien, Richard P. "Pope Cornelius, a reconciler, had a hard road." National Catholic Reporter 40.41 (September 24, 2004): 19(1). General OneFile. Gale. Sacred Heart Preparatory (BAISL). 5 Aralık 2011 Ekim 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Moody Smith, D. "Review: The Rise of Christianity: A Review." Journal of the American Academy of Religion 54 (1986): 337–42.
"Novatian." Encyclopædia Britannica. 2008. Encyclopædia Britannica Online School Edition. 7 Aralık 2008
"Pope Saint Cornelius." Patron Saints Index. 7 Aralık 2008
"Saint Cornelius." Encyclopædia Britannica. 2008. Encyclopædia Britannica Online. 24 November 2008 3 Mayıs 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Saints and Feast Days. New York: Loyola P, 1991.
Schrembs, Joseph. "The Catholic Philosophy of History." The Catholic Historical Review 20 (1934): 1–22.

Katolik Kilisesi unvanları
Önce gelen Papa Fabianus	Roma Piskoposu Papa 251–253	Sonra gelen Papa I. Lucius

[1] Encyclopædia Britannica editoru. "Saint Cornelius". Encyclopædia Britannica. 1 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2017.

[ce-2] Chapman, John (1908). "Pope Cornelius" Kaynak: The Catholic Encyclopedia. Cilt:4. New York: Robert Appleton Company.

[CE-3] Chapman, John (1913). "Pope Cornelius". Herbermann, Charles (Ed.). Katolik Ansiklopedi (İngilizce). New York: Robert Appleton Company.

[:02-4] Hıristiyanlık Tarihi. W. Ward Gasque. Yeni Yaşam Yayınları. 2004. s. 92. ISBN 975 8318 86 1.

[5] Moody Smith, D. "Review: The Rise of Christianity: A Review." Journal of the American Academy of Religion 54 (1986): 337–42.

[6] Schrembs, Joseph. "The Catholic Philosophy of History." The Catholic Historical Review Cilt: 20 (1934) Sayfa:1–22. (İngilizce)

[NCR-7] Allen, John L Jr (1 Eylül 2000), "A bit of exorcist history", National Catholic Reporter, 1 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 17 Nisan 2017

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Katolik Kilisesi Papaları
Papalar listesi Papa adları Antipapa Seçilmiş-papa
1–4. yüzyıl Kostantin Dönemi (312–337) dahil olmak üzere Roma İmparatorluğu Dönemi (–493)	Petrus Linus Anacletus I. Clemens Evaristus I. Alexander I. Sixtus Telesphorus Hyginus I. Pius Anicetus Soterius Eleuterus I. Victor Zephyrinus I. Callixtus I. Urbanus Pontianus Anterus Fabianus Cornelius I. Lucius I. Stephenus II. Sixtus Diyonisyus I. Felix Eutychianus Caius Marcellinus I. Marcellus Eusebius Miltiades I. Silvester Markus I. Julius Liberius I. Damasus Siricius I. Anastasius
5–8. yüzyıl Ostrogot Papalığı (493–537) Bizans Papalığı (537–752) Frank Papalığı (756–857)	I. Innocentius Zosimus I. Bonifatius I. Celestinus III. Sixtus I. Leo Hilarius Simplicius III. Felix I. Gelasius II. Anastasius Symmachus Hormisdas I. Ioannes IV. Felix II. Bonifacius II. Ioannes I. Agapetus Silverius Vigilius I. Pelagius III. Ioannes I. Benedictus II. Pelagius I. Gregorius Sabinianus III. Bonifacius IV. Bonifacius I. Adeodatus V. Bonifacius I. Honorius Severinus IV. Ioannes I. Theodorus I. Martinus I. Eugenius Vitalianus II. Adeodatus Domnus Agatho II. Leo II. Benedictus V. Ioannes Konon I. Sergius VI. Ioannes VII. Ioannes Sisinnius Constantinus II. Gregorius III. Gregorius Zacharias II. Stephanus I. Paulus III. Stephanus I. Hadrianus III. Leo
9–12. yüzyıl Saeculum obscurum (904–964) Crescentii Dönemi (974–1012) Tusculum Papalığı (1012–1044/1048) İmparatorluk Dönemi (1048–1257)	IV. Stephanus I. Paschalis II. Eugenius Valentinus IV. Gregorius II. Sergius IV. Leo III. Benedictus I. Nicolaus II. Hadrianus VIII. Ioannes I. Marinus III. Hadrianus V. Stephanus Formosus VI. Bonifacius VI. Stephanus Romanus II. Theodorus IX. Ioannes IV. Benedictus V. Leo III. Sergius III. Anastasius Landus X. Ioannes VI. Leo VII. Stephanus XI. Ioannes VII. Leo VIII. Stephanus II. Marinus II. Agapetus XII. Ioannes V. Benedictus VIII. Leo XIII. Ioannes VI. Benedictus VII. Benedictus XIV. Ioannes XV. Ioannes V. Gregorius II. Silvester XVII. Ioannes XVIII. Ioannes IV. Sergius VIII. Benedictus XIX. Ioannes IX. Benedictus III. Silvester VI. Gregorius II. Clemens II. Damasus IX. Leo II. Victor IX. Stephanus II. Nicholaus II. Alexander VII. Gregorius III. Victor II. Urbanus II. Paschalis II. Gelasius II. Callixtus II. Honorius II. Innocentius II. Caelestinus II. Lucius III. Eugenius IV. Anastasius IV. Hadrianus III. Alexander III. Lucius III. Urbanus VIII. Gregorius III. Clemens III. Celestine III. Innocentius
13–16. yüzyıl Viterbo (1257–1281) Orvieto (1262–1297) Perugia (1228–1304) Avignon Papalığı (1309–1378) Batı Bölünmesi (1378–1417) Rönesans Papalığı (1417–1534) Reform Dönemi (1534–1585) Barok Dönem (1585–1689)	III. Honorius IX. Gregorius IV. Celestinus IV. Innocentius IV. Alexander IV. Urbanus IV. Clemens X. Gregorius V. Innocentius V. Hadrianus XXI. Ioannes III. Nicolaus IV. Martinus IV. Honorius IV. Nicolaus V. Celestinus VIII. Bonifacius XI. Benedictus V. Clemens XXII. Ioannes XII. Benedictus VI. Clemens VI. Innocentius V. Urbanus XI. Gregorius VI. Urbanus IX. Bonifacius VII. Innocentius XII. Gregorius V. Martinus IV. Eugenius V. Nicolaus III. Callixtus II. Pius II. Paulus IV. Sixtus VIII. Innocentius VI. Alexander III. Pius II. Julius X. Leo VI. Hadrianus VII. Clemens III. Paulus III. Julius II. Marcellus IV. Paulus IV. Pius V. Pius XIII. Gregorius V. Sixtus VII. Urbanus XIV. Gregorius IX. Innocentius VIII. Clemens
17–21. yüzyıl Aydınlanma Çağı (y. 1640–1740) Devrim Dönemi (1775–1848) Roma Sorunu (1870–1929) Vatikan (1929–günümüz)	XI. Leo V. Paulus XV. Gregorius VIII. Urbanus X. Innocentius VII. Alexander IX. Clemens X. Clemens XI. Innocentius VIII. Alexander XII. Innocentius XI. Clemens XIII. Innocentius XIII. Benedictus XII. Clemens XIV. Benedictus XIII. Clemens XIV. Clemens VI. Pius VII. Pius XII. Leo VIII. Pius XVI. Gregorius IX. Pius XIII. Leo X. Pius XV. Benedictus XI. Pius XII. Pius XXIII. Ioannes VI. Paulus I. Ioannes Paulus II. Ioannes Paulus XVI. Benedictus Francis