karakter
Görünüm
Türkçe
[değiştir]Köken
[değiştir]Söyleniş
[değiştir]Ad
[değiştir]karakter (belirtme hâli karakteri, çoğulu karakterler)
- ayırt edici nitelik
- bir bireyin kendine özgü yapısı, onu başkalarından ayıran temel belirti ve bireyin davranış biçimlerini belirleyen, üstün ana özellik
- Yıldız'ın iyi bir eğitimi, kuvvetli bir karakteri var. — A. Gündüz
- bir kişinin veya bir insan grubunun tutumu, duygulanma ve davranış biçimi
- Pek uysal, tatlı, neşeli karakterine rağmen dostum kavgacıdır. — R. H. Karay
- (bilişim, matematik) belirtev, damga
- (edebiyat) bir eserde duygu, tutku ve düşünce yönlerinden ele alınan kişi
- (felsefe) bireyin kendi kendine egemen olmasını, kendi kendisiyle uyum içinde bulunmasını, düşünüş ve hareketlerinde tutarlı, sağlam kalabilmesini sağlayan özellikler bütünü
- (matbaacılık) basımda harf türü
Çekimleme
[değiştir]karakter adının çekimi
Eş anlamlılar
[değiştir]- (bir bireyi başkalarından ayıran üstün ana özellik): ıra, öz yapı, seciye
- (matbaacılık): yazı karakteri
Alt kavramlar
[değiştir]edebiyat
Türetilmiş kavramlar
[değiştir]- başkarakter, karakterce, karakterci, karaktercik, karakterken, karakterle, karakterli, karakterse karaktersiz
Çeviriler
[değiştir]karakter
|
Kaynakça
[değiştir]- Türk Dil Kurumuna göre "karakter" maddesi
Ek okumalar
[değiştir]- Vikipedi'de karakter