Frits Nies

Dit jaar hebben we nóg een lustrum te vieren: Zeventig jaar geleden op Palmzondag namelijk zag ik het eerste levenslicht. Enkele dagen later zag ik het eerste levenswáter, boven de hardstenen doopvont (1) in de Martinuskerk (u ziet 'm hier; ja, wie wat bewaart, heeft wat). Dat op zich was niet zo bijzonder, maar weĺ dat mijn doopvader niet de toenmalige pastoor-deken Omloo was, maar de Weertenaar Pierre Heymans (2), aYkomstig van De Klakstért (nu gelegen aan de Maaseikerweg). Hij was een trouwe vriend van mijn vader, Frans Nies. Pierre was in 1946 priester gewijd en toegetreden tot de Mill Hill Missionaries. Deze wereldorde van missionarissen bezat van 1929 tot 1974 ook een seminarie in Kasteel Aldenghoor, in Haelen. Zo had ik dus mijn eerste contact met een van de Wereldse Weertenaren van wie we er hier vanmiddag nog meer gaan tegenkomen. Mijn doopvader Pierre kwam als Mill Hill missionaris na tien jaar Afrikaanse missie in Amerika terecht. Daar schopte hij het in Hartsdale New York tot wereld-overste van de Mill Hill. Helaas rustte er geen lange zegen op zijn wereldbaan, want hij overleed al in 1970 als vijftigjarige aan leukemie.