THE LAMBADARIO DI CORTONA

Η Αριστερά στη Σύγχρονη Κυπριακή Ιστορία, 2021

Κριτική του βιβλίου "Η Αριστερά στη Σύγχρονη Κυπριακή Ιστορία" του Γιώργου Καμηλάρη, Λευκωσία 2021

Δελτίον Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας, 2011

This is a thorough classification of all antique mentions of mechanical devices similar to the Antikythera mechanism, and of techniques for the calculus of the positions of the planets and of solar and lunar eclipses. Appendices are included with the relevant, original texts. Bibliography revised as of february 2019.

2021

Στην παρούσα εργασία εξετάζεται η πρακτική της κοσμοπλασίας (worldbuilding), η χρήση δηλαδή καλλιτεχνικών μέσων (λογοτεχνία, οπτικές τέχνες κ.α.) για την κατασκευή και παρουσίαση κόσμων. Αρχικά γίνεται μια προσπάθεια να εντοπιστούν οι θεμελιώδεις συνθετικές αρχές που διέπουν την κοσμοπλασία. Οι αρχές αυτές εξετάζονται στο context της fantasy λογοτεχνίας, ως κατεξοχήν πεδίο εφαρμογής και ανάπτυξης της συνθετικής αυτής πρακτικής. Χρησιμοποιώντας παραδείγματα από δύο από τα πιο επηρεαστικά κείμενα αυτής της παράδοσης (το Σιλμαρίλλιον του J. R. R. Tolkien και το έπος της Γαιοθάλασσας της U. K. Le Guin), η εργασία αποσκοπεί να σκιαγραφηθούν εκείνες οι πλευρές που αποδίδουν στα έργα μια συγκεκριμένη «κοσμικότητα» (worldness), καθώς και οι συνθετικές αρχές που τις παράγουν. Στην παρούσα έρευνα υποστηρίζεται πως η κατασκευή κόσμων μπορεί να εννοηθεί ως μια συνθετική πρακτική που εμφυσά σε κατασκευασμένα σύνολα σαφείς εννοιολογικές συσχετίσεις και νοηματοδοτικές σχέσεις, οι οποίες δημιουργούν με το κοινό μια σχέση κατοίκησης. Με την ανάλυση των δύο παραδειγμάτων, επισημαίνεται ότι η κατανόηση αυτών των νοηματοδοτικών πλαισίων εκφράζεται μέσα από συνθετικά σύνολα (θεματικές σχέσεις, χωρικές διαμορφώσεις, μοτίβα αφηγηματικά και μη ...). Η κοσμοπλασία, ιδωμένη ως χτίσιμο ενός περιβάλλοντος βάσει κάποιων ιδεών και επανεξέταση αυτών σύμφωνα με τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την κατοίκηση του εν λόγω περιβάλλοντος, αναδεικνύεται ως ένα χρήσιμο σχεδιαστικό εργαλείο.

In these notes I would like to try and give an introduction to the quantum mechanical theory of the photon. The treatment I give is in the spirit of a treatment you can find in Dirac's quantum mechanics monograph, The Principles of Quantum Mechanics. I believe that Dirac was one of the first (if not the first) person to work out these ideas. Along the way, we will be generalizing the way we use quantum mechanics in a non-trivial way. More precisely, the way we model nature using the rules of quantum mechanics will change significantly, although the rules themselves will not actually change. Let us begin by setting the stage for this generalization. Consider the well-known processes of emission and absorption of photons by atoms. The processes of emission and absorption of photons by atoms cannot, ultimately, be accommodated in the usual quantum mechanical models based on particle mechanics. Instead, one must use a new class of models that go under the heading of quantum field theory. The reasons for this necessity are relatively simple if one focuses on spontaneous emission in atoms. This is where an atom in an excited state will spontaneously decay to a lower energy state (and emit one or more photons). First, we all know that the electron states we use to characterize atoms are the stationary states, which are energy eigenstates. But stationary states have the property that all their observable features are time independent. If an atomic electron occupying an atomic energy level were truly in a stationary state there could never be any spontaneous emission since a stationary state has no time dependent behavior. The only way out of this conundrum is to suppose that atomic energy levels are not really stationary states once you take into account the interaction of photons and electrons. But now consider emission of a photon by an atomic electron. The initial state of the system has an electron. The final state of the system has an electron and a photon. Now, in the usual quantum mechanical formalism for particles the number of particles is always fixed. Indeed, the normalization of the wave function for a particle (or for particles) can be viewed as saying that the particle (or particles) is (or are) always somewhere. Evidently, such a state of affairs will not allow us to treat a particle such as a photon that can appear and disappear. Moreover, it is possible to have atomic transitions in which more than one photon appears/disappears. Clearly we will not be able to describe such processes using the quantum mechanical models developed thus far. If this isn't surprising enough, I remind you that there exist situations in which a photon may " transform " into an electron-positron pair and, conversely, in which an electron-positron can turn into a photon. So even electrons are not immune from the appearance/disappearance phenomenon.

2022

Texto bilingüe comentado del canto 5 de Ilíada, con establecimiento del texto griego, traducción y numerosas notas y comentarios sobre el poema. Todo el material está disponible en forma online en https://www.iliada.com.ar. Los invito a visitar el sitio y suscribirse a nuestro newsletter. El archivo ha sido actualizado en diciembre de 2023, con ampliaciones y correcciones.

2014

2010

2020