Academia.edu no longer supports Internet Explorer.
To browse Academia.edu and the wider internet faster and more securely, please take a few seconds to upgrade your browser.
– Graphemes of (dh)mākāra, makara to signify Ganga river basin settlements of blacksmiths -- Graphemes are integral media of dissemination of knowledge systems of smelters, wealth
Petunjuk Teknis Penggunaan Dana BOS Tahun 2019, 2019
Cambridge Review of International Affairs, 2019
This article explores the relationship between political memory, state ontological security, and populist movements after state death. When a state dies, ideological space opens up for new state agents to narrate a different version of the past, one that delegitimizes the ideological underpinning of the old state order and creates ontological insecurity in the new polity. Populism becomes an especially attractive ideology, as it feeds on a sense of insecurity at home and abroad. The argument is illustrated with the case study of transformed Holocaust remembrance after the death of Yugoslavia. Tracing the history of the Yugoslav memorial exhibition at Auschwitz, the article demonstrates ways in which post-Yugoslav Holocaust remembrance has focused on delegitimizing Yugoslavia’s communist past, especially its antifascism. Once antifascism is removed from state political memory, political space opens up for a revival and ideological normalization of populist—and at its most extreme—fascist ideological movements in the present.
Revista PH, 112, 2024
El Consejo Internacional de Monumentos y Sitios (ICOMOS) declaró en 2020 una Emergencia Climática y Ecológica, señalando la necesidad de emprender desde todas las partes implicadas una acción urgente, colectiva y coordinada para salvaguardar el patrimonio cultural y natural de los efectos del cambio climático. Esta declaración se sumaba a otras similares para remarcar que, en esta situación de crisis ambiental, el patrimonio cultural constituye un recurso vulnerable a sus impactos, pero también supone una fuente de conocimientos y experiencias que pueden contribuir al desarrollo de propuestas y estrategias de adaptación y mitigación de sus principales efectos. Esta dualidad ha sido reconocida y expresada reiteradamente en diversos informes y documentos elaborados por las principales organizaciones implicadas en la conservación, salvaguarda y puesta en valor del patrimonio cultural. A partir de esta premisa y en consonancia con la línea de acción 9.2 del Plan Nacional de Adaptación al Cambio Climático 2020-2030, el Instituto Andaluz del Patrimonio Histórico desarrolla desde finales de 2023 el proyecto de investigación “Paisajes culturales, conocimientos tradicionales y cambio climático” (PACTO). Su objetivo principal es identificar, valorar y transmitir los conocimientos, usos y prácticas tradicionales que se desarrollan en los paisajes culturales andaluces, especialmente del medio rural, que comparten valores afines a la sostenibilidad ambiental y son útiles para la adaptación al cambio climático o en la lucha contra sus efectos negativos.
Özet İnsanoğlunun taşla olan ilişkisi milyonlarca yıl öncesine dayanmaktadır. Taştan imal edilmiş işlevsel aletler, insanların temel ihtiyaçlarını karşılarken estetik unsurun da içine girdiği sanatsal objeler ise insan ruhunda yarattıkları hazla etkili olmuştur. Hammadde olarak taşın kullanıldığı eserler; çeşitli takılar, heykeller ve kabartmaların yanında mozaik sanatını da içermektedir. İnsanlık tarihinde köklü bir geçmişe sahip olan doğal taş mozaik sanatı, cazibesini günümüzde de sürdürmektedir. Bin yıllar içerisinde toplumların yaşadıkları olaylar ve kültürlerindeki gelişmeler ile motifler değişikliklere uğramış ve bu sanatın estetik değeri zenginleşerek günümüze kadar ulaşmıştır. Anadolu'da binlerce yıldır çeşitli şekillerde ve çeşitli üsluplarla gelişip şekillenen mozaik sanatının günümüzde de unutulmaması ve gelecek nesillere aktarılarak devam ettirilmesi amacıyla Ahi Evran Üniversitesi Kaman Meslek Yüksekokulu'nda bir mozaik kulübü kurulmuş ve çeşitli uygulamalar yapılmıştır. Mozaik kulübünde Anadolu'nun farklı yörelerinden gelen öğrencilerin bu sanatı tüm teknikleri ile uygulamalı olarak öğrenmeleri ve kendi yörelerine taşımaları, bir kültür mozaiği olan Anadolu'nun doğal taş mozaik sanatının yaygınlaşması ve geleceğe aktarılması noktasında önemli katkılar sağlayacaktır. Bu çalışma ile geçmişte kiliseler, hanlar, hamamlar v.b. gibi insan hayatında önemli bir yere sahip olan alanlarda kullanılan mozaik sanatının ortaya çıkışı, tarihsel gelişimi ve imalat tekniklerinin verilmesi amaçlanmaktadır. Bunun yanı sıra bu sanata gönül veren Kaman Meslek Yüksekokulu öğrencilerine doğal taş mozaik sanatının öğretilerek günümüzde eski popüler değerinin kazandırılması ve gelecek nesillere aktarılması hedeflenmiştir. Çalışmanın bir diğer amacı da arkeolojik kazılar sonucunda ortaya çıkan doğal taş mozaik eserlerin restorasyonunda yetkin elemanların yetiştirilmesine kılavuzluk etmektir.
eds. Michelle Horwood, Kolokesa Uafā Māhina-Tuai, Conal McCarthy and Awhina Tamarapa, The Palgrave Handbook of Inter-Cultural Heritage in Aotearoa New Zealand: Tangata Whenua, Tangata Tiriti (London, Palgrave Macmillan), 2024
This paper, co-authored by Anne Salmond and Manu Caddie from Mana Taiao Tairāwhiti, discusses the history of forests in Aotearoa New Zealand. It explores ancestral Māori understandings of indigenous forests and engagement with them through time; and the impact of colonisation and European ideas about forests and property on indigenous forests in New Zealand. The paper includes a detailed account of the devastating impacts of climate change on local landscapes, waterways and the ocean in Tairāwhiti, the east coast of the North Island of New Zealand, given these shifts in land use and from indigenous to exotic plantation forests.
Convergence, 2018
In an attempt to help make humans into more efficient and effective information processors, the engineers of mobile communication systems and devices have turned to touch as an alternative pathway for the transmission of communicative messages. This article traces the goal of using touch as a way to speed up communication from the 1950s experiments with military systems for haptic communication to the launch of the AppleWatch in 2015. Using these two technological milieus as bookends for analyzing the co-constitutive relationship between tactility and temporality, we argue that the ever-accelerating pace of human communication – as seen in the attempts at reducing the latency between sender and receiver through haptic communication – produces bodies that are always on and attentive. Ultimately, the disciplining of time and touch is aimed at the production of neoliberal bodies and information subjects whose skin is utilized as an open channel for attention, communication, and labor. However, as we show by examining the persistence of phantom vibrations and the stalled development of Immersion Corporation’s Instinctive Alerts Framework for wearables, the repeated failures of users to properly recognize and differentiate between machine generated haptic sensations suggest that this attempted transformation of touch into a communicative sense has persistently fallen short of its disciplining aims.
Loading Preview
Sorry, preview is currently unavailable. You can download the paper by clicking the button above.
Published in the internet: https://numismatik.univie.ac.at/forschung/publikationen/onlineressourcen/, 2020
Docupedia Zeitgeschichte, 2023
"Rechtsräume" Historische und archäologische Annäherungen. , 2020
Journal of Literary Studies, 2006
Journal of Clinical Oncology, 2019
Creative Education, 2012
Technium BioChemMed, 2021
European Urology Supplements, 2017
Quarterly Journal of the Royal Meteorological Society, 2002
Journal of neuropathology and experimental neurology, 2017
Journal of Development Economics, 2004
Avicenna Journal of Nursing and Midwifery Care