Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
Kafkas University Journal of the Institute of Social Sciences
Sonbahar Autumn 2020, Sayı Number 26, 577-614
DOI:10.9775/kausbed.2020.032
Gönderim Tarihi: 31.03.2020
Kabul Tarihi: 07.09.2020
KARS’IN AHŞAP DESTEKLİ KÖY CAMİLERİ1
Village Mosques With Wooden Supports of Kars
Muhammet ARSLAN
Dr. Öğr. Üyesi, Kafkas Üniversitesi
Fen-Edebiyat Fakültesi Sanat Tarihi Bölümü
muhammetarslan25@gmail.com
ORCID ID: 0000-0002-5964-7007
Çalışmanın Türü: Araştırma
Öz
Türkler, taş ve tuğlanın yanı sıra ahşap malzemeyle de yüksek teknik ve estetik özellikler
barındıran eserler vücuda getirmiştir. İlk önceleri Anadolu Selçukluları tarafından inşâ
edilen abidevi eserlerin taşıyıcılarında ve minber gibi mimari unsurlarda kullanılan ahşap
malzeme, Beylikler devrinde kullanımını artırarak devam ettirmiştir. Osmanlı mimarisi ile
Başkent dışına taşınmış ve 18. yüzyıldan itibaren ise kırsal köy camilerinin inşâsında
kullanılmıştır. Bu durum 20. yüzyıl ortalarına kadar süregelmiştir. Bu makalede, 20. yüzyıl
ortalarında Kars merkez ilçesine bağlı köylerde inşâ edilmiş olan ahşap destekli ve ahşap
tavanlı camiler tespit edilerek incelenmiş ve genel bir değerlendirmeyle Türk
mimarisindeki konumları ortaya konmuştur.
Anahtar Kelimeler: Kars, Ahşap, Köy Camileri, Geleneksel Mimari.
Abstract
Turks have created works with high technical and aesthetic features with wood materials
as well as stone and brick. The wooden material used in the carriers of the monumental
works and architectursal elements such as minbar (pulpit), which was built by the
Anatolian Seljuks for the first time, continued to increase its use during the Beyliks period.
It was moved out of the capital city with Ottoman architecture and was used in the
construction of rural village mosques since the eighteenth century. This situation
continued until the middle of the twentieth century. In this article, mosques with wooden
Bu çalışma, Kültür ve Turizm Bakanlığı Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel
Müdürlüğü’nün YA013602 (2018) ve YA013602 (2019) nolu “Ortaçağ’dan
Günümüze Kars ve İlçelerindeki Türk Dönemi” adlı yüzey araştırma sonuçlarının
bir kısmından üretilmiştir. Ayrıca 2018 yılı çalışmaları, 17-21 Haziran 2019
tarihlerinde Diyarbakır’da düzenlenen “41. Uluslararası Kazı, Araştırma ve
Arkeometri Sempozyumu”nda “Ortaçağ’dan Günümüze Kars ve İlçelerindeki Türk
Dönemi (2018 Yılı Çalışmaları)” adlı bildiri ile sunulmuştur.
Araştırmanın 2018-2019 yılı çalışmaları Kafkas Üniversitesi Rektörlüğü Bilimsel
Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü’nün 2018-SB-20 nolu projesi, 2019 yılı
çalışmaları ise Türk Tarih Kurumu Başkanlığı’nın 28.08.2019 tarihli protokolü ile
desteklenmiştir.
Yüzey araştırmasının arazi çalışmalarında görev alan Kafkas Üniversitesi akademik
personellerinden Arş. Gör. Ahmet ŞEN ile Öğr. Gör. Bekir KARACABEY’e ve
Bakanlık temsilcisi olarak çalışmalarımıza eşlik eden Arkeolog Ümit YARICI ve
Arkeolog Yavuz ÇETİN’e teşekkür ederim.
1
Muhammet ARSLAN / KAÜSBED, 2020; 26; 577-614
578
supports and wooden ceilings built in the villages of the central district of Kars in the midtwentieth century were identified and examined, and their position in Turkish architecture
was revealed with a general evaluation.
Keywords: Kars, Wooden, Village Mosques, Traditional Architecture.
1. GİRİŞ
Doğu Anadolu Bölgesi’nin Kuzeydoğu Anadolu Bölümü’nde yer
alan Kars, zengin tarihi ve kültürel mirası ile Anadolu’nun geleneksel
mimarisini devam ettirmiş ve bu mimariyi çevreye has bazı yerel unsurlarla
şekillendirmiştir.
1064 yılındaki Ani şehrinin fethi ile Büyük Selçuklular ve ardından
1071 yılındaki Malazgirt Zaferi’ni müteakip Türk Beyliklerinden
Saltukoğulları tarafından yönetilen kent (Gündüz, 2001, s. 515; Özaydın,
2009, 54), bazı kesintileri saymaz isek o günden bugüne değin Türk-İslâm
veyahut İslâm idarecileri tarafından yönetilmiş ve şehrin mimari geleneği de
bu bağlamda gelişme göstermiştir.
Kars ve çevresindeki Türk mimarlığı, Ani’deki ilk Türk-İslâm
camisi olarak bilinen Ebu Manuçehr Camii (1072-92) ile başlamış ve
Saltukoğulları’nın Kars Kalesi’ndeki imâr faaliyetleriyle ivme kazanmıştır
(Kırzıoğlu, 1953, s. 384-392; Özkan, 2000, s. 53-55; Gündüz, 2001, s. 515;
Özkan, 2002, s. 77; Özkan, 2016, s. 68; Gündoğdu, 2016b, s. 248-252, 269;
Arslan, 2017, s. 618-619). Bu Beyliğin günümüzde Sarıkamış sınırlarında
kalan Zivin Kalesi ile Micingirt Kalesi’nde yaptıkları tamiratlar ile Micingirt
Kümbeti’nin inşâsı da bu faaliyetler arasındadır (Özkan, 2002, s. 75-76;
Çiçek Akçıl, 2009, s. 56-57; Arslan & Altın, 2015; Özkan, 2016, s. 63-67).
Kars’ın yaklaşık 15 km. kadar batısındaki Çağlayan Köyü’nde bulunan
kümbeti de plan ve mimari özellikleriyle bu devrin mimarlık eseri olarak
gösterebiliriz (Arslan, 2019, s. 659).
Kars, Türk-İslâm yönetimleri olarak Saltuklulardan başlayarak 16.
yüzyıl başlarına kadar sırasıyla Ahlatşahlar, Harzemşahlar, Karakoyunlular
ve Akkoyunlular tarafından idare edilmiştir (Gündüz, 2001, s. 515-516). Bu
yönetimlerin şehrin imârına ne gibi katkılar sundukları şimdilik bilinmese
de; tespit edilebilen koç, koyun ve at heykeli formundaki mezar taşları bu
devirlere işaret etmelidir (Arslan, 2015). Burada, 13. yüzyıl ortalarındaki
Moğol vandallığını ise ayrıca zikretmek gerekir (Gündüz, 2001, s. 515).
Nitekim; Erzurum, Erzincan, Sivas ve Kayseri gibi Kars’ın da Moğol
tahribatlarıyla zarar gördüğü bilinmektedir.
Nihayet 1537 yılındaki Osmanlı’nın kesin fethi (Gündüz, 2001, s.
516) ile başlayan büyük imar girişimleri, şehrin halen daha önemli bir
kimliğini oluşturan eserlerle donatılmasını sağlamış ve şehir
Muhammet ARSLAN / KAUJISS, 2020; 26; 577-614
579
şenlendirilmiştir. İç Kale Mescidi, ilk kez 1579 yılında inşâ edilerek 1643
yılında tamamen yenilenen Ulu Camii, maalesef günümüze sadece
minaresiyle özgün olarak ulaşabilmiş 1617 tarihli Evliya Camii (Ebu’l Hasan
Harakanî Camii) ile türbesi, 1646 yılında yaptırılan Vaizoğlu Camii, 166162 tarihli Küçük Abdi Ağa Camii (Hacı Veli Camii), 1664 tarihli Yusuf Paşa
Camii ve 1769 yılına ait Büyük Abdi Ağa Camii; Kars’ın Osmanlı
mimarisiyle tanıştığı eserlerdir (Gündoğdu, 2016a, s. 212-218). Evliya
Çelebi, 16. yüzyıl Kars mimarisini kırk yedi mihraplı olarak tasvir eder
(Evliyâ Çelebi, 1998, s. 159). Ancak 13. yüzyılda Moğol tahribatını yaşayan
şehir, 1604 yılında da Safeviler’den Şah Abbas’ın ağır tahribatı ile
karşılaşmıştır (Gündüz, 2001, s. 516). Birçok eserin bu esnada yıkıldığı
tahmin edilmektedir.
Şehirdeki bu dini yapılanmanın yanı sıra, kentteki ilk Osmanlı
yapılaşmasının başladığı dönemlerde Lala Mustafa Paşa tarafından inşâ
ettirilen Beylerbeyi Sarayı, birbirlerine yakın bir şekilde konumlandırılan
Topçuoğlu (16. yüzyıl sonları), Muradiye (1774) ve Mazlumağa (18. yüzyıl
ikinci yarısı) Hamamları ile köprüler; şehrin kent dokusunu şekillendiren
diğer sivil yapılar olarak karşımıza çıkarlar (Gündoğdu, 2016a, s. 218-221).
19. yüzyıla gelindiğinde, Kars’ın Ruslarla olan imtihanı başlar.
1878-1918 yılları arasındaki kırk yıllık uzun Rus işgali (Kırzıoğlu, 1953, s.
551-552; Gündüz, 2001, s. 516), şehrin başka bir mimari dokuya
bürünmesine neden olmuştur (Gündoğdu, 2007, s. 79, 87). Kars; Osmanlı
mahalleleri dışında oluşan bu yeni kimlikle, Rusya’nın Baltık Denizi’ne
kıyısı olan şehirlere benzetilmeye çalışılmıştır. Kiliseler, kamu binaları, evler
ve ticari yapılarla bambaşka bir etkinin altına girmiştir.
Burada, şehrin erken mimarlık ürünlerini barındırması açısından
Bagratlı Hanedanlığı döneminde üretilen eserlerin varlığını da belirtmek
gerekir. 10. yüzyıldan 11. yüzyılın üçüncü çeyreğine kadar geçen bu süre
(Gündüz, 2001, s. 515), şehir ve çevre dokusunun Hıristiyani örneklerle
yapılandırılması olarak karşımıza çıkar. İl merkezindeki On İki Havariler
Kilisesi başta olmak üzere hem çevredeki hem de Ani’deki Bagratlı
kiliseleri, bu erken inşâ döneminin önemli kültürel değerleridir (Arslan &
Arslan, 2012).
Cumhuriyet devri ile birlikte Kars ve çevresinin yeni imâr
faaliyetlerine tanıklık ettiği görülür. Özellikle okul gibi kamu binalarının
inşâsında ulusal mimarlık akımının etkisi altında inşâ edilmiş eserler vücuda
getirilmiştir. Kars il merkezinde durum böyleyken, kırsal yerleşim alanları
köylerde de günün maddi şartlarına bağlı olarak hem dini hem de sivil
mimarlık örnekleri görülmeye başlanır. Dini mimarinin başlıcaları olan
580
Muhammet ARSLAN / KAÜSBED, 2020; 26; 577-614
camiler, bu örneklerin başında gelir.
2. KATALOG (ALFABETİK SIRAYLA)
2.1. Akdere Köyü Camii
Kars’ın 32 km. güneybatısındaki Akdere Köyü’nde bulunmaktadır.
1957 tarihlidir. Cami; dıştan dışa 9.82 x 9.36 m., içten içe 8.46 x 7.56 m.
boyutlarında yaklaşık kare planlıdır (Çiz.: 1, Foto.: 1). Taş malzemeli beden
duvarları dıştan sıvanıp boyanmıştır.
Harim mekânı kare kesitli iki ahşap ayak tarafından taşınan ahşap
bir tavan ile örtülüdür (Foto.: 2). Tavanın merkezinde kare çerçeveli bir
süsleme panosuna yer verilmiştir (Foto.: 3). Panonun ortasında bir madalyon
bulunur. Madalyon, merkezindeki altı kollu bir çiçek etrafında gelişen ve
palmetlerle dizi oluşturan dairelerden ibarettir. Etrafı ise ay-yıldız, beş kollu
yıldız ve altı kollu çiçek motifleri ile süslenmiştir.
Caminin mihrabı orijinal olup yarım yuvarlak planlı ve kemerlidir
(Foto.: 4). Nişin etrafındaki bordürde beş kollu çiçek motifleri ile ters ve düz
olarak yerleştirilmiş yürek motifleri görülür. Minberi ahşaptandır ve özgün
olduğu düşünülmektedir. Harimin kuzey duvarını kapatan ahşap mahfil
dikdörtgen çıkıntılı bir balkona sahiptir. Caminin özgününe aittir. Kuzeybatı
köşesindeki minare, üzerine kazınan kitabesine göre 1996 yılından kalmadır.
Kesme taş malzemeden; kare kaideli, prizmal pabuçluklu, silindirik gövdeli
ve tek şerefelidir. Caminin kuzeyinde sonradan eklenmiş ön giriş mekânı
bulunur. Camide ayrıca el dokuması halı ve kilimler vardır.
Çiz. 1, Foto. 1-2: Akdere Köyü Camii planı, genel görünüm ve harimi
Foto. 3-4: Akdere Köyü Camii tavan göbeği ve mihrabı
Muhammet ARSLAN / KAUJISS, 2020; 26; 577-614
581
2.2. Alçılı Köyü Camii
Kars’ın 30 km. güneybatısındaki Alçılı Köyü’nde bulunan cami
1950 yılında inşâ edilmiş, yakın yıllarda ise esaslı bir onarım geçirmiştir.
Özgün haliyle ahşap destekli ve ahşap tavanlı olan camiden
günümüze sadece harim mekânındaki kare kesitli ahşap destekleri
ulaşabilmiştir (Foto.: 5-6). Özgününde var olan ahşap tavan kaldırılmış,
yerine betondan bir tavan yapılmıştır. Mihrap ve minberi de değiştirilmiştir.
Kuzeydeki ahşap mahfilinin özgün olduğu düşünülmektedir. Dikdörtgen
şekilli bir balkona sahiptir. Kuzeybatı köşede yükselen kare kaideli, prizmal
pabuçluklu, silindirik gövdeli ve tek şerefeli minaresi de özgün değildir.
Muhtemelen 1990’lı yıllarda camideki esaslı onarımlarla birlikte inşâ
edilmiştir.
Foto. 5-6: Alçılı Köyü Camii genel görünüm ve harimi
2.3. Anı (Ocaklı) Köyü Camii
Kars’ın 42 km. güneydoğusundaki Anı (Ocaklı) Köyü’nde bulunan
cami 1958 tarihlidir.
Kuzey-güney doğrultusunda dikdörtgen planlı olan yapı; dıştan dışa
12.85 x 10.84 m., içten içe 11.15 x 9.04 m. ölçülere sahiptir (Çiz.: 2, Foto.:
7). Dış beden duvarları taş iken açık mavi renge boyanmıştır. Caminin
harimi ahşaptan dört sütun ile kıbleye dikey üç sahınlı bir görünümdedir
(Foto.: 8). Sütunlar ahşap yastıkları, onlar da ahşap kirişleri taşırlar. Tavanı
ahşap olup; orta sahın düz, yan sahınlar ise yana doğru eğimlidir. Mihrap ve
minberi özgün değildir, ahşap lambri ile kaplanmıştır. Kuzeyindeki ahşap
mahfili ise orijinaldir. Mahfil, hem harimin ana taşıyıcıları hem de aralara
atılan ahşap küçük kare şekilli ayaklar tarafından taşınmaktadır. Orta sahna
açılan yarım yuvarlak planlı çıkması vardır. Mahfil korkulukları ile balkonu
baklava dilimi motifleriyle süslenmiştir. Ayrıca balkon yarım yuvarlağının
tam merkezine beş kollu bir yıldız kabartması işlenmiştir. Kuzeybatı köşede
yükselen kare kaideli, prizmal pabuçluklu, silindirik gövdeli ve tek şerefeli
582
Muhammet ARSLAN / KAÜSBED, 2020; 26; 577-614
olan minaresi özgün değildir. 1990’lı yılların eseri olmalıdır. Caminin
kuzeyinde sonradan ilave edilmiş son cemaat yeri mahiyetinde bir ön girişi
vardır.
Çiz. 2, Foto. 7-8: Anı (Ocaklı) Köyü Camii planı, genel görünüm ve harimi
2.4. Arazoğlu Köyü Camii
Kars’ın 42 km. doğusundaki Arazoğlu Köyü’nde bulunan caminin
inşâ tarihi bilinmemektedir. Ancak çevredeki benzer örneklerden hareketle
20. yüzyılın ortalarında inşâ edilmiş olabileceği tahmin edilmektedir.
Çiz. 3, Foto. 9-10: Arazoğlu Köyü Camii planı, genel görünüm ve tavanı
Yaklaşık kare planlı olan cami; dıştan dışa 8.49 x 7.83 m., içten içe
6.89 x 6.23 m. ölçülerindedir (Çiz.: 3, Foto.: 9). Taş malzemelidir, ancak
sıvanıp boyanmıştır. Harim mekânı iki ahşap sütun ile taşınan ahşap bir
tavana sahiptir. Sütunlar ahşap yastıklara oturur ve kıbleye dikey uzanan
ahşap kirişleri taşır. Tavan ortada düz iken, yanlarda iki yana eğimlidir
(Foto.: 10). Mihrap, minber ve mahfili özgünlüğünü yitirmiştir. Kuzeydoğu
köşesindeki minaresi de özgün değildir, 1990’lı yılların eseri olmalıdır. Kare
kaideli, silindirik pabuçluklu, çokgen gövdeli ve tek şerefelidir. Caminin
kuzeyinde özgün olmayan bir ön giriş mekânı bulunur.
2.5. Ayakgedikler Köyü Camii
Kars il merkezinin 45 km. kuzeydoğusundaki Ayakgedikler
Köyü’nde bulunmaktadır. Köyün camisi 1965 tarihlidir. Ancak köyün ileri
gelenlerinden Ahıska göçmeni İsa Toptaş (1934 doğumlu)’ın ifade ettiğine
göre; caminin 1965 yılından önce dört duvar ve üzeri açık halde bulunduğu,
Muhammet ARSLAN / KAUJISS, 2020; 26; 577-614
583
1965 yılında Muhtar Nureddin Gengeç’in Belçika’da gurbetçi olarak
bulunan abisi tarafından gönderilen para ile Sarıkamış’tan çam ağaçları satın
alınarak ahşap destekli ve ahşap tavanlı olarak üzerinin kapatıldığı
anlaşılmaktadır. Aynı kaynak, cami arsasının Seyfullah Toptaş’a ait
olduğunu ifade etmiştir. Ortagedik Köyü’nden Muhtar Akbaba (1952
doğumlu) ise cami ustasının Ahıska Türkü olan “Şirin Usta” olduğunu
belirtmiştir.
Çiz. 4, Foto. 11-12: Ayakgedikler Köyü Camii planı, genel görünüm ve harimi
Yatay eksende dikdörtgen planlı olan Ayakgedikler Köyü Camii;
dıştan dışa 7.47 x 4.7 m., içten içe 6.27 x 3.5 m. ölçülerindedir (Çiz.: 4,
Foto.: 11). Dıştan taş malzeme ile inşâ edilmiştir, ancak sıvanıp yeşil renge
boyandığı için özgün taş dokusu görülememektedir. Pencere kenarları ise
kesme taş malzemeden dışa taşkın olarak yuvarlak kemer formunda
tasarlanmıştır. Camide kullanılan taşların yakındaki Bekler (Mervek)
Köyü’ndeki taş ocağından getirildiği düşünülmektedir. Caminin harimi
ortadaki kare kesitli iki ahşap ayak tarafından taşınan ahşap bir tavana
sahiptir (Foto.: 12). Ayaklar tavan kısmında ahşap yastıklara, yastıklar da
kuzey-güney doğrultusunda atılan yuvarlak kesitli ahşap kirişlere
dayanmaktadır. İki ayak arasında kalan tavan düz, yanlardakiler ise yana
eğimlidirler. Caminin mihrabı orijinal olup basit yuvarlak kemerlidir. İki
yanında kandillikler görülür. Orijinal olduğu düşünülen minberi ahşaptandır.
Minber taçkapısı yuvarlak kemerli olup, aynalık kısmı dikey yönde atılmış
ahşap parçalardan meydana gelir. Köşk ve köşk altı, süslemesiz ahşap
panolardan oluşturulmuştur. Ahşap olan vaaz kürsüsünün de yukarıya doğru
gittikçe genişleyen, çokgen formda olduğu gözlenmiştir. Bunun da özgün
olduğu tahmin edilmektedir. Minaresi yoktur. Caminin kuzeyinde, sonradan
eklenen bir ön giriş mekânı yer alır.
2.6. Azat Köyü Camii
Kars il merkezinin 6 km. güneyindeki Azat Köyü’nde
bulunmaktadır. Kuzeyindeki giriş kapısı kitabesine göre 1965 yılında inşâ
edilmiştir.
584
Muhammet ARSLAN / KAÜSBED, 2020; 26; 577-614
Çiz. 5, Foto. 13: Azat Köyü Camii planı ve genel görünümü
Kuzey-güney doğrultusunda dikdörtgen planlı olan yapı; dıştan dışa
13.02 x 11.08 m., içten içe 11.96 x 9.84 m. ölçülerinde bir iç hacme sahiptir
(Çiz.: 5, Foto.: 13). Dıştan moloz taş malzemelidir. Pencere kenarları ile
beden duvarlarının köşeleri ise düzgün kesme taştandır. Pencereleri basık
yuvarlak kemer formludur. Caminin harimine kuzeydeki profillerle
süslenmiş düz atkı taşlı kapıdan ulaşılır. Harim, dört ahşap sütun tarafından
taşınmaktadır (Foto.: 14). Mihraba dikey üç sahınlı bir görünümdedir. Üzeri
de düz ahşap tavanlıdır. Harimdeki sütunlar dört bir yandan birbirlerine
bağlanarak vurgulanmış ve dikdörtgen şekilli merkezi bir alan meydana
getirmiştir. Bu alanın merkezine bir madalyon yerleştirilmiştir. Madalyonun
içerisinde beş kollu yıldız ve beş yapraklı çiçek motiflerinden oluşan daha
küçük madalyonlarla süsleme yapılmıştır (Foto.: 15). Yarım yuvarlak planlı
mihrap nişi özgün değildir, lambri ile kaplanmıştır. Minberi özgün olup,
ahşaptandır. Sanatsal değeri yoktur. Kuzeydeki ahşap mahfil, orta sahna
bakan dikdörtgen şekilli bir çıkmaya sahiptir. Vaaz kürsüsü orijinaldir, ancak
alt kısımları lambri ile kaplanmıştır. Gövdesi çokgen planlıdır ve üzerinde
baklava dilimi motifleri görülür. Kare kaideli, silindirik gövdeli ve tek
şerefeli olan minaresi özgün değildir. Caminin kuzeyinde sonradan eklenmiş
ön giriş mekânı vardır.
Foto. 14-15: Azat Köyü Camii planı ve genel görünümü
Muhammet ARSLAN / KAUJISS, 2020; 26; 577-614
2.7. Başgedikler Köyü Camii
Kars’ın 43 km. kuzeydoğusundaki
bulunmaktadır. 1967 yılında inşâ edilmiştir.
Başgedikler
585
Köyü’nde
Çiz. 6, Foto. 16-17: Başgedikler Köyü Camii planı, genel görünüm ve harimi
Dıştan dışa 13.35 x 9.86 m., içten içe 11.95 x 8.46 m. ölçülerine
sahiptir (Çiz.: 6, Foto.: 16). Doğu-batı doğrultusunda dikdörtgen bir alan
üzerine oturan caminin taş malzemeden inşâ edildiği, ancak yakın
zamanlarda sıvanarak boyandığı anlaşılmaktadır. Caminin harimi dört adet
yuvarlak gövdeli ahşap direk tarafından taşınmaktadır (Foto.: 17). Direklerin
yakın zamanlarda ahşap lambri ile kaplandığı görülmektedir. Bu direkler
kalın ahşap yastıklara, yastıklar da doğu-batı doğrultusunda atılmış bir bütün
halindeki kalın ahşap kirişler üzerine oturmaktadır. Harimin tavanı da
ahşaptır. Ancak yenilendiği anlaşılmaktadır. Caminin mihrabı özgün
değildir, sanat değeri taşımaz. Son yılların eseridir. Orijinalde basit, yarım
yuvarlak kesitli bir oyuktan ibaret olduğu tahmin edilmektedir. Minberi de
son yılların eseri olup, orijinalde sade ahşap bir mimariye sahip olduğu
düşünülmektedir. Kuzeybatı köşede yükselen minaresi, yörede sıkça
karşımıza çıkan kesme Kevenk taşından olup, 1990’lı yılların eseridir. Kare
kaideli, prizmal pabuçluklu, silindirik gövdeli ve tek şerefelidir. Caminin
kuzeyinde sonradan eklenmiş olan hazırlık mekânı bulunur.
2.8. Bekler Köyü Camii
Kars il merkezine 52 km. uzaklıktaki Bekler Köyü’nde
bulunmaktadır. İmam Hüseyin Camii olarak adlandırılan köyün camisi,
kuzey cephesindeki beş satırlık Osmanlıca kitabesine göre 1368/1948-49
tarihinde inşâ edilmiştir.
Köydeki taş ocağından çıkarılan Mervek taşından, düzgün kesme taş
olarak yapılan caminin özgün plan ve mimarisi bozulmuştur (Foto.: 18).
Orijinalde ahşap destekli ve ahşap tavanlı bir mimariye sahip iken yakın
zamanlarda direk ve tavanı lambri ile kaplanmıştır. Mihrabı ve minberi
özgün değildir. Minaresi de özgün olmayıp sac malzemedendir.
Kitabesi şöyledir (Foto.: 19):
586
Muhammet ARSLAN / KAÜSBED, 2020; 26; 577-614
Yazılışı
بنا امر اتي محير بن
حسين ابن حاجي محمد هللا
حمى على فاطما حسن و
حسين اوستالر ابن فض
۱۳٩٨ هللا
Okunuşu
Bina amere etti Mahir bin
Hüseyin ibn Hacı Mehmed Allah
Hami (?) Ali Fatıma Hasan ve
Hüseyin ustalar ibn faz
Allah 1398
Foto. 18-19: Bekler Köyü Camii ve kitabesi
2.9. Boğazköy Köyü Camii
Kars’ın 15 km. kuzeyindeki Boğazköy Köyü’nde bulunan cami,
Kars Baraj Gölü’nün suları altında kaldığı için kullanılmamaktadır. Özellikle
sonbahar dönemlerinde suların çekilmesiyle gün yüzüne çıkmaktadır. Doğu
cephesindeki sofa giriş kapısına yazılan kitabesine göre 1959 yılında inşâ
edilmiştir.
İki bölüm halinde tasarlanan yapının güneyi cami, kuzeyi ise Kuran
Kursu niteliğindedir. Ortadaki dikdörtgen planlı bir sofa, iki birimi
birbirinden ayırmaktadır. Cami mekânı, dıştan dışa 11.81 x 9.77 m.
ölçülerindedir (Çiz.: 7, Foto.: 20-21). Cumhuriyet devri ulusal mimarlık
akımının izlerini taşıyan dış cephesi taş malzemelidir, ancak sıvanıp
boyanmıştır. Cephe köşeleri ile pencere kenarlarında düzgün kesme taşlar
kullanılmış ve dışa doğru taşırılmıştır. Pencereleri dikdörtgen çerçeve
içerisinde yuvarlak kemer formludur.
Binanın kuzeyine doğru, doğu ve batı cephelerde karşılıklı olarak
açılmış giriş kapılarından sofaya ulaşılır. Sofanın güney duvarı ortasına
açılmış dikdörtgen çerçeveli, düz lentolu kapı ile harime geçilir. Kapının
lentosu üzerinde iki satırlık kitabe yazılıdır (Foto.: 22). Kitabenin ilk
satırında kazıma tekniğinde “( اعوز باهلل من الشيظان الرجيمEuzi billahi mine’şşeytani’r-racim/Kovulmuş şeytanın şerrinden Allah’a sığınırım)”
yazmaktadır. İkinci satır ise bozuk olduğundan okunamamaktadır. Harim
mekânı 10.81 x 8.67 m. boyutlarında, kuzey-güney doğrultusunda
dikdörtgen planlıdır (Foto.: 23). Dört adet ahşap taşıyıcı ile taşınan ahşap üst
Muhammet ARSLAN / KAUJISS, 2020; 26; 577-614
587
örtüye sahiptir. Taşıyıcılardan güneyde olanları kare, kuzeyde olanları ise
yuvarlak gövdelidir. Ayaklar ahşap yastıklara oturmakta ve kıble duvarına
dikey uzanan kirişleri taşımaktadırlar. Mihrap ve minberi özgün değildir.
Mahfili ise ahşaptan olup orta sahna bakan dikdörtgen bir çıkmaya sahiptir.
Kuzeybatı köşedeki minaresi 1990’lı yılların eseri olup kare kaideli, prizmal
pabuçluklu, çokgen gövdeli ve tek şerefelidir.
Çiz. 7, Foto. 20-21: Boğazköy Köyü Camii planı, genel görünüm ve kitabesi
Foto. 22-23: Boğazköy Köyü Camii kitabe ve harimi
2.10. Bozkale Köyü Camii
Kars’ın 8 km. kuzeybatısındaki Bozkale Köyü’nde bulunan cami,
kuzeydeki özgün olmayan ek mekân giriş kapısı üzerindeki kitabesine göre
1961 yılında inşâ edilmiştir.
Dıştan dışa 10.04 x 9.38 m., içten içe 8.98 x 7.98 m. boyutlarında
yaklaşık kare planlı olan caminin dış beden duvarları taş malzemeliyken
sıvanıp boyanmıştır (Çiz.: 8, Foto.: 24). Caminin harimi ahşaptan iki sütun
tarafından taşınan ahşap bir tavanla örtülüdür (Foto.: 25). Orta sahnın
mahfille bitiştiği bölüm ise Bağdadi bir kubbeyle kapatılmıştır (Foto.: 26).
Mihrabı yarım yuvarlak planlıdır ve üzerinde sonradan işlendiği düşünülen
perde motifi vardır. Ahşap minberi özgün olup sade bir görünüme sahiptir.
Harimin kuzeyini kapatan ahşap mahfil ise ortasındaki yarım yuvarlak kesitli
balkonu ile orijinal görünümdedir.
Köy halkı, caminin özgün minaresinin tuğladan silindirik gövdeli
588
Muhammet ARSLAN / KAÜSBED, 2020; 26; 577-614
olduğunu ve 1980’li yıllarda yıkılarak bugünkü minarenin yapıldığını ifade
eder (Foto.: 27). Kuzeybatı köşede yükselen mevcut minaresi kare kaideli,
prizmal pabuçluklu, silindirik gövdeli ve tek şerefelidir.
Çiz. 8, Foto. 24-25: Bozkale Köyü Camii planı, genel görünüm ve harimi
Foto. 26-27: Bozkale Köyü Camii kubbe ve özgün minaresi (İmran Akbabaöz’den)
2.11. Bulanık Köyü Camii
Kars’ın 21 km. doğusundaki Bulanık Köyü’nde bulunan cami, giriş
kapısındaki ay-yıldız işlemeli kitabesine göre 1973 yılında inşâ edilmiştir.
Ancak mihrap nişinin nitelikli oluşu, yapının 20. yüzyıl ortalarında
çevresindeki benzer örnekler gibi ahşap destekli ve ahşap tavanlı olarak inşâ
edildiğini ve 1973 yılında da şekil değiştirdiğini düşündürmektedir.
Dikdörtgen bir çerçeve içerisindeki mihrap nişi, yarım yuvarlak
planlı ve sivri kemerli bir forma sahiptir (Foto.: 28). Dıştan, dış bükey ve
düz silmelerle sınırlanmıştır. Kesme taş malzemelidir.
Muhammet ARSLAN / KAUJISS, 2020; 26; 577-614
589
Foto. 28: Bulanık Köyü Camii mihrabı
2.12. Büyük Boğatepe Köyü Camii
Kars’ın 52 km. kuzeybatısındaki Büyük Boğatepe Köyü’nde
bulunan cami, 1952 yılında inşâ edilmiştir. Cumhuriyet devrinin ulusal
mimarlık akımının izlerini taşıyan dış cephesi taş malzemelidir, ancak
sıvanarak boyanmıştır. Pencere kenarları ile köşe duvarlarında düzgün
kesme taş kullanılmış ve dışa doğru taşırılmıştır. Cephelerde yer alan
pencere açıklıkları basık yuvarlak kemerlidir ve kilit taşlarının vurgulandığı
görülmektedir. Kuzey cephesinde sonradan eklenmiş bir ön mekânı bulunur.
Dıştan dışa 11.97 x 10.33 m., içten içe 10.52 x 8.83 m. ölçülerinde
olan caminin harimine kuzeydeki yuvarlak kemerli taş kapıdan ulaşılır (Çiz.:
9, Foto.: 29). Harim mekânı, kare planlı dört ahşap ayak ile kıble duvarına üç
sahınlı olarak düzenlenmiştir (Foto.: 30). Ayaklar ahşap yastıklara, yastıklar
da dikine uzanan kirişlere oturmaktadır. Üzeri düz ahşap tavan ile örtülüdür.
Merkezinde bir daire içerisine kabartma olarak yerleştirilmiş beş kollu yıldız
motifi vardır. Caminin mihrap ve minberi özgünken 2003 yılında yenilenmiş
ve fayansla kaplanmıştır. Kuzey duvarı kapatan mahfili ahşaptandır ve orta
sahna açılan yarım yuvarlak planlı balkonu bulunur. Kuzeybatı köşede
yükselen minaresi 1994 yılının eseridir. Kare kaideli, yuvarlak pabuçluklu,
silindirik gövdeli ve tek şerefeli bir forma sahiptir. Cami hariminde
duvarlara asılmış iki adet el dokuması halı göze çarpar. Bunlardan Türkiye
haritalı olanı dikkat çekicidir.
Çiz. 9, Foto. 29-30: Büyük Boğatepe Köyü Camii planı, genel görünüm ve harimi
590
Muhammet ARSLAN / KAÜSBED, 2020; 26; 577-614
2.13. Çakmak Köyü Camii: Kars’ın 6 km. kuzeybatısındaki
Çakmak Köyü’nde bulunan cami, 1952 yılında inşâ edilmiştir. Özgün haliyle
çevrede yoğun bir şekilde görülen ahşap destekli ve ahşap tavanlı bir
mimariye sahipken, yakın zamanlarda esaslı bir şekilde onarılmış ve kubbeli
hale dönüştürülmüştür.
Foto. 31: Çakmak Köyü Camii mihrabı
Caminin orijinal mimarisinden günümüze sadece mihrabı
ulaşabilmiştir (Foto.: 31). Taş malzemeli mihrap nişi, dikdörtgen bir çerçeve
içerisinde yarım yuvarlak planlıdır. Kavsarası dilimli kemer formundadır.
Sade bir görünüme sahiptir.
2.14. Çakmak Köyü Doğankaya (Çalkavur) Mahallesi Camii:
Kars’ın 6 km. kuzeybatısındaki Çakmak Köyü’nün yaklaşık 3 km. kadar
kuzeybatısındaki Doğankaya (Çalkavur) Mahallesi’nde bulunmaktadır.
Kesin inşâ tarihi bilinmemektedir. Ancak çevresindeki benzer örneklerden
hareketle 20. yüzyıl ortalarında yaptırıldığı düşünülmektedir.
Dıştan dışa 10.99 x 9.82 m., içten içe 8.99 x 7.82 m. ölçülerinde
yaklaşık kare planlı olan yapı taş malzemelidir (Çiz.: 10, Foto.: 32). Ancak
sıvanarak boyanmıştır. Desteksiz olan harim mekânı, düz ahşap tavanla
örtülüdür (Foto.: 33). Tavanın merkezi büyükçe bir daire içerisindeki
altıgenlerin iç içe geçmesiyle dekore edilmiş ve tam merkezine de
mukarnaslı bir sarkıt yerleştirilmiştir. Mihrabı orijinal olup yarım yuvarlak
planlı ve basık kemerlidir. Özgün minberi de ahşap malzemelidir. Sade bir
görünüme sahiptir. Kuzey duvarı kaplayan ahşap mahfili kare kesitli ayaklar
tarafından taşınmaktadır. Ortasında dikdörtgen planlı çıkması vardır. Bunun
özgün olmadığı düşünülmektedir. Kuzeybatı köşede yükselen minaresi 1998
yılında inşâ edilmiştir. Kare kaideli, prizmal pabuçluklu, silindirik gövdeli
ve tek şerefelidir. Caminin kuzeyinde sonradan eklenmiş bir ön giriş mekânı
bulunur.
Muhammet ARSLAN / KAUJISS, 2020; 26; 577-614
591
Çiz. 10, Foto. 32-33: Çakmak Köyü Doğankaya (Çalkavur) Mahallesi Camii planı,
genel görünüm ve harimi
2.15. Çamurlu Köyü Camii: Kars’ın 23 km. kuzeybatısındaki
Çamurlu Köyü’nde bulunan caminin kesin inşâ tarihi bilinmemektedir.
Çevresindeki benzer plan ve mimari örneklerden hareketle 20. yüzyıl
ortalarında yaptırılmış olabileceği tahmin edilmektedir.
Dıştan dışa 9.09 x 11.01 m., içten içe 7.09 x 9.31 m. boyutlarında
dikdörtgen planlı olan yapı taş malzemelidir (Çiz.: 11, Foto.: 34). Ancak
sıvanarak boyanmıştır. Harim mekânı kare kesitli iki ahşap ayak tarafından
taşınan düz ahşap örtülüdür (Foto.: 35). Ayaklar ahşap yastıklara otururken,
onlar da kıbleye dikey ahşap kirişleri taşırlar. Mihrap ve minberi
yenilenmiştir. Kuzeydeki ahşap mahfil ise harim ana taşıyıcıları tarafından
taşınmaktadır. Dikdörtgen planlı balkonu vardır. Yapının kuzeyinde
sonradan eklenmiş bir ön giriş mekânı ve kuzeybatı köşesinde de 1990’lı
yıllarda yapılmış kare kaideli, yuvarlak pabuçluklu, silindirik gövdeli ve tek
şerefeli taş minaresi bulunur.
Çiz. 11, Foto. 34-35: Çamurlu Köyü Camii planı, genel görünüm ve harimi
2.16. Davulköy Köyü Mustafa Ağa Camii: Kars’ın 22 km.
kuzeybatısındaki Davulköy Köyü’nde bulunan cami 1957 tarihlidir.
Üzerindeki kitabede Mustafa Ağa adında birisi tarafından yaptırıldığı
yazılıdır.
592
Muhammet ARSLAN / KAÜSBED, 2020; 26; 577-614
Çiz. 12, Foto. 36-37: Çamurlu Köyü Camii planı, genel görünüm ve harimi
Dıştan dışa 8.93 x 8.93 m., içten içe 7.63 x 7.63 m. ölçülerinde kare
planlı bir yapıdır (Çiz.: 12, Foto.: 36). Taş malzemeli beden duvarları
sıvanarak boyanmıştır. Harim mekânı, dikdörtgen kesitli iki ahşap ayak
tarafından taşınan düz ahşap tavan ile örtülüdür (Foto.: 37). Ancak tavanın
sonradan yenilendiği anlaşılmaktadır. Mihrap ve minberi bozularak lambri
ile kaplanmıştır. Kuzeyindeki ahşap mahfilin ortasında yarım yuvarlak planlı
çıkıntısı bulunur. Minaresi yoktur. Kuzeyinde sonradan eklenmiş ön giriş
mekânı vardır.
2.17. Dikme Köyü Yukarı Mahalle Camii: Kars’ın 14 km.
güneybatısındaki Dikme Köyü’nde bulunan cami, ilk kez 1938 yılında inşâ
edilmiştir. İlk inşâsında yöredeki geleneksel mimariye uygun olarak ahşap
destekli ve ahşap tavanlı olduğu tahmin edilmektedir. Ancak bugünkü halini
1974 ve daha sonraki yıllara ait onarımlarla almıştır. Mimari kıymeti yoktur.
2.18. Esenkent Köyü Camii: Kars’ın 40 km. güneydoğusundaki
Esenkent Köyü’nde bulunan cami 1957 yılına aittir.
Caminin kuzey cephesinde sonradan eklendiği anlaşılan ön giriş
mekânı vardır. Dıştan dışa 9.76 x 13.26 m., içten içe 7.96 x 11.46 m.
boyutlarında yatay dikdörtgen bir plan şemasında olan caminin harim
mekânı dört ahşap destek tarafından taşınan ahşap bir tavan ile örtülüdür
(Çiz.: 13, Foto.: 38). Bu desteklerden güneyde olanları sekizgen, kuzeyde
olanları ise yuvarlak gövdelidir. Ayaklar ahşap yastıkları ve doğu-batı yönlü
ahşap kirişleri taşırlar. Harimin üstünü kapatan ahşap tavan yakın
zamanlarda kontrplak malzemeyle kapatılmıştır. Mihrap ve minberi orijinal
değilken ahşap mahfilinin de yenilendiği anlaşılmaktadır. Kuzeybatı
köşesindeki kare kaideli, prizmal pabuçluklu, silindirik gövdeli ve tek
şerefeli olan minaresi ise 1990’lı yılların eklentisidir. Ayrıca kuzeyinde
sonradan eklenmiş bir ön giriş mekânı bulunur.
Muhammet ARSLAN / KAUJISS, 2020; 26; 577-614
593
Çiz. 13, Foto. 38: Esenkent Köyü Camii planı ve harimi
2.19. Esenyazı Köyü Camii: Kars’ın yaklaşık 38 km. güneyinde
bulunan Esenyazı Köyü’ndeki cami, üzerindeki levhaya göre 1974-76
tarihlidir. Ancak mimari özellikleri ve geleneksel dokusu bunun 20. yüzyıl
ortalarında inşâ edildiğini, 1974-76 yılında
ise
onarıldığını
düşündürmektedir.
Cami; dıştan dışa 11.49 x 9.42 m., içten içe 10.19 x 8.12 m.
ölçülerinde yaklaşık dikdörtgen planlı olup ortasındaki kare kesitli dört
ahşap ayak tarafından taşınmakta ve ahşap bir tavan ile örtülüdür (Çiz.: 14,
Foto.: 39-40). Dört ayak ile tavanın ortası vurgulanmış, yanlarda kalan
kısımlar ise yana eğimli olarak düzenlenmiştir. Mahfili de ahşaptan olup
balkon şeklinde dışa çıkıntı yapar. Mihrap, minber ve vaaz kürsüsü yenidir.
Kuzeybatı köşesinde 1990’lı yılların eseri olan kare kaideli, prizmal
pabuçluklu, silindirik gövdeli ve tek şerefeli minaresi vardır. Kuzeyinde ise
yine sonradan eklendiği anlaşılan hazırlık mekânı bulunur.
Çiz. 14, Foto. 39-40: Esenyazı Köyü Camii planı, genel görünüm ve harimi
2.20. Gelirli Köyü Camii: Kars’ın 8 km. güneyindeki Gelirli
Köyü’nde bulunan caminin kesin inşâ tarihi bilinmezken plan ve mimari
özelliklerinden hareketle 20. yüzyılın ortalarına tarihlendirilmektedir.
1970’li yıllarda da onarım görmüştür.
594
Muhammet ARSLAN / KAÜSBED, 2020; 26; 577-614
Çiz. 15, Foto. 41-42: Gelirli Köyü Camii planı ve harimi
Dıştan dışa 11.25 x 9.01 m., içten içe 9.75 x 7.60 m. ölçülerindeki
cami kesme taş malzemeden inşâ edilmiş, ancak daha sonradan boyanmıştır
(Çiz.: 15, Foto.: 41). Pencereleri basık sivri kemerlidir ve kilit taşları
vurgulanmıştır. Kuzey cephesindeki son cemaat yeri mahiyetindeki ön giriş
mekânından ulaşılan harimi, dört ahşap sütun tarafından taşınan ahşap bir
tavan ile örtülüdür (Foto.: 42). Ancak tavan bölümü, yakın zamanlarda asma
tavan ile kapatılmıştır. Harimdeki sütunlar ahşap yastıkları taşırlar. En üstte
de doğu-batı yönlü ahşap kirişler uzanır. Mihrap ve minberi özgün değildir.
Mahfili ise orijinal olup ahşap malzemelidir. Ortasında dikdörtgen kesitli
çıkması bulunur. Kuzeybatı köşede konumlanan minaresi 1990’lı yılların
eklentisi olup kare kaideli, yuvarlak pabuçluklu, silindirik gövdeli ve tek
şerefelidir. Caminin kuzeyinde sonradan eklenen ön giriş mekânı yer alır.
2.21. Güdeli Köyü Camii: Kars il merkezinin 14 km.
kuzeybatısındaki Güdeli Köyü’nde bulunmaktadır. 1964 tarihlidir.
Dıştan dışa 12.1 x 10.39 m., içten içe 10.5 x 8.79 m. ölçülerine
sahiptir (Çiz.: 16, Foto.: 43). Caminin dış beden duvarları taş iken
günümüzde sıvalıdır. Harimi, dört ahşap sütun tarafından taşınan ahşap tavan
ile örtülüdür (Foto.: 44). Sütunlar ahşap yastıklara, yastıklar da kıble
yönünde atılmış ahşap kirişler üzerine oturmaktadır. Caminin mihrap ve
minberi orijinal değildir. Ahşap mahfili ise orijinal olup orta kısmında taşıntı
yapan bir balkona sahiptir. Kuzeybatı köşede yükselen minaresi düzgün
kesme taş malzemelidir. Kare kaideli, yuvarlak pabuçluklu, silindirik gövdeli
ve tek şerefelidir. Özgün olmayan minare, 1990’lı yılların eseridir. Caminin
doğu cephesinde sonradan eklenmiş bir ön giriş mekânı bulunur.
Muhammet ARSLAN / KAUJISS, 2020; 26; 577-614
595
Çiz. 16, Foto. 43-44: Güdeli Köyü Camii planı, genel görünüm ve harimi
2.22. Hapanlı Köyü Camii: Kars’ın 14 km. batısındaki Hapanlı
Köyü’nde bulunmaktadır. 1966 tarihlidir.
Dıştan dışa 10.34 x 9.07 m., içten içe 9.04 x 7.77 m. ölçülerindedir
(Çiz.: 17, Foto.: 45). Harimi, ortasındaki kare kesitli dört ahşap tarafından
taşınan ahşap tavan ile örtülüdür. Ayaklar ile harim ortasında kare bir mekân
oluşturulmuş ve göbeğine bir çarkıfelek yerleştirilerek vurgulanmıştır (Foto.:
46). Ayakların belirli bir yüksekliğe kadar lambri ile kaplandığı
görülmektedir. Dış beden duvarları taş iken günümüzde sıvalı durumdadır.
Minare, mihrap ve minberi orijinal değildir. Özgün olan ahşap mahfili ise
lambri ile kaplanmıştır. Kuzeyinde sonradan eklenmiş bir hazırlık mekânı ve
kuzeybatı köşesinde de kare kaideli, prizmal pabuçluklu, silindirik gövdeli
ve tek şerefeli minaresi vardır.
Çiz. 17, Foto. 45-46: Hapanlı Köyü Camii planı, genel görünüm ve harimi
2.23. Karaçoban Köyü Camii (Kilise): Kars’ın 15 km.
kuzeybatısındaki Karaçoban Köyü’nde bulunan cami; bahçesindeki atıl
vaziyette duran kitabesine göre Kars’ın 1878-1918 yılları arasında geçirdiği
Rus işgali esnasında, 1905 yılında kilise olarak inşâ edilmiştir. Ne zaman
camiye dönüştürüldüğü bilinmemekle birlikte, 1954 yılında bugünkü şeklini
aldığı tahmin edilmektedir (Foto.: 47).
596
Muhammet ARSLAN / KAÜSBED, 2020; 26; 577-614
Foto. 47-48: Karaçoban Köyü Camii genel görünüm ve harimi
Harim mekânı iki sıradaki toplamda sekiz adet ahşap taşıyıcı
tarafından taşınmaktadır (Foto.: 48). Bu taşıyıcılardan ikisi doğu ve batıdaki
duvarlara gömülü ve dikdörtgen planlıdır. Ortadaki bağımsız olanları ise
yuvarlak gövdelidir. Üzeri düz ahşap tavan ile örtülüdür. Ayaklar kıbleye
dikey olarak atılan ahşap kirişleri taşırlar. Tavanın merkezi, bir madalyon
içerisindeki yedi kollu yıldız motifi ile süslenmiştir. Dört etrafında baklava
dilimi motiflerine yer verilmiştir. Mihrabı yarım yuvarlak planlı, sivri
kemerlidir. Minber ve mahfili yenidir. Kuzeybatı köşesindeki minaresi
1990’lı yıllarda eklenmiş olmalıdır. Kare kaideli, yuvarlak pabuçluklu,
silindirik gövdeli ve tek şerefelidir. Kuzeyinde de özgün olmayan son
cemaat yeri mahiyetindeki ön giriş bölümü yer alır. Ayrıca, camide el
dokuması halı ve kilimler mevcuttur.
2.24. Karakale Köyü Camii: Kars’ın 17 km. güneyindeki Karakale
Köyü’nde bulunmaktadır. Köyün camisi, üzerindeki Osmanlıca kitabesine
göre 1366/1947-49 tarihlidir (Foto.: 49).
Dıştan dışa 11.36 x 10.52 m., içten içe 10.07 x 9.32 m. ölçülerinde,
ahşap destekli ve ahşap tavanlı geleneksel mimariye sahiptir (Çiz.: 18, Foto.:
50). Kuzeyinde sonradan eklenmiş bir ön giriş mekânı vardır. Buradaki
kesme taş malzemeli yuvarlak kemerli bir kapı ile harime ulaşılır. Harim
mekânı, ortada dört ayak ile kareye ayrılmış ve göbeğine yerleştirilen bir
madalyon ile vurgulanmıştır (Foto.: 51). Madalyon üzerinde altı kollu yıldız
ve lale motifleri dikkati çeker (Foto.: 52). Yapının beden duvarları kesme taş
malzemedendir. Ancak güney cephesi hariç diğer cepheleri sıvanarak
boyanmıştır. Ahşap mahfili orijinal olup orta kısmında üç köşeli bir balkon
ile taşıntı yapmaktadır. Mihrap ve minberi özgün değildir. Kuzeydoğu
köşedeki minaresi yenidir; çokgen kaideli, çokgen pabuçluklu, silindirik
gövdeli ve tek şerefeli bir forma sahiptir.
Muhammet ARSLAN / KAUJISS, 2020; 26; 577-614
597
Çiz. 18, Foto. 49: Karakale Köyü Camii planı ve kitabesi
Foto. 50-51-52: Karakale Köyü Camii genel görünüm ve harimi
2.25. Küçük Boğatepe Köyü Camii: Kars’ın 53 km.
kuzeybatısındaki Küçük Boğatepe Köyü’nde bulunan cami, günümüzdeki
haliyle 2000’li yılların modern kubbeli binalarındandır. Ancak mihrap
nişinin nitelikli olması, caminin çevredeki benzer örneklerde olduğu gibi 20.
yüzyıl ortalarında ahşap destekli ve ahşap tavanlı bir mimari formla inşâ
edildiğini düşündürmektedir. Var olan bir kitabeden ise 1989 yılında onarım
gördüğü söylenebilir.
İlk yapımdan günümüze kadar korunarak ulaştığı anlaşılan özgün
mihrap nişi, kesme taş malzemedendir. Dikdörtgen bir çerçeve içerisinde
yarım yuvarlak planlı ve üç dilimli kemer formuna sahiptir (Foto.: 53).
Kavsarası dikey hatlı taş silmeler ve noktacıklarla süslenmiştir. En üstünde
“Allah” yazılı bir kabartma dikkati çeker. Nişin dış çerçevesi plasterlarla
hareketlendirilmiştir.
Camide ayrıca çok sayıda el dokuması halı, kilim ve seccade örneği
bulunmaktadır.
Muhammet ARSLAN / KAÜSBED, 2020; 26; 577-614
598
Foto. 53: Küçük Boğatepe Köyü Camii mihrabı
2.26. Küçük Yusuf Köyü Camii: Kars’ın yaklaşık 42 km.
güneyindeki Küçük Yusuf Köyü’nde bulunan caminin kitabesi
bulunmadığından kesin inşâ tarihi bilinmez. Ancak plan ve mimari
özelliklerinden hareketle 20. yüzyılın ortalarında yaptırıldığı tahmin
edilmektedir.
Dikdörtgen planlı olan cami; dıştan dışa 10.28 x 8.32 m., içten içe
9.08 x 7.12 m. ölçülerindedir (Çiz.: 19, Foto.: 54). Taş duvarlı olup, içeride
dört ahşap destek tarafından taşınan ahşap tavan ile örtülüdür (Foto.: 55).
Kuzeyinde sonradan eklenen bir ön giriş mekânı bulunur. Buradan ahşap
kanatları olan bir kapıyla harime ulaşılır. Kapı, iki kanatlıdır (Foto.: 56). Her
kanat üç ayrı süsleme panosuna ayrılmıştır. Üstteki ilk panoda koçbaşı,
ikinci panoda papatya ve üçüncü panoda ise yivlerden meydana gelen bir
süsleme vardır. Harimdeki ayaklar ahşap yastıkları ve kıbleye dikey uzanan
ahşap kirişleri taşırlar. Mihrap ve minberi orijinal değildir. Harimin
kuzeyinde yine ahşap malzemeli, balkonlu mahfili bulunur. Kuzeybatı
köşede yükselen minaresi özgün değildir; kare kaideli, prizmal pabuçluklu,
silindirik gövdeli ve tek şerefelidir.
Çiz. 19, Foto. 54-55-56: Küçük Yusuf Köyü Camii planı, genel görünüm, harim ve
ahşap kapısı
2.27.
Maksutcuk
Köyü
Camii:
Kars’ın
20
km.
kadar
Muhammet ARSLAN / KAUJISS, 2020; 26; 577-614
599
güneybatısındaki Maksutcuk Köyü’nde bulunan cami 1951 tarihlidir.
Dıştan dışa 10.15 x 8.42 m., içten içe 8.75 x 7.02 m. ölçülerinde inşâ
edilmiştir (Çiz.: 20, Foto.: 57). Taş malzemeli olan cami, dört ahşap destek
tarafından taşınan ahşap bir tavan ile örtülüdür (Foto.: 58). Ahşap ayaklar
belirli bir yüksekliğe kadar fayans ile kaplanmıştır. Ayaklar ahşap yastıkları
ve kıbleye dikey uzanan ahşap kirişleri taşırlar. Harimin kuzeyinde, yarım
yuvarlak kesitli balkonu bulunan ahşap mahfili vardır. Mihrap ve minberi
özgün değildir. Caminin doğu cephesinde, sıva üstüne sonradan yazıldığı
anlaşılan “Kim Allah için bir mescit inşâ ederse, Allah da ona cennette bir
köşk inşâ eder” mealindeki Arapça hadis yazısı yer alır. Caminin kuzeyinde
özgün olmayan bir ön giriş mekânı ve kuzeybatı köşesinde de 1990’lı yıllara
ait kare kaideli, prizmal pabuçluklu, silindirik gövdeli ve tek şerefeli
minaresi bulunur.
Çiz. 20, Foto. 57-58: Maksutcuk Köyü Camii planı, genel görünüm ve harimi
2.28. Mezra Köyü Camii (Kilise): Kars’ın yaklaşık 15 km.
kuzeyindeki Mezra Köyü’nde bulunmaktadır. Üzerindeki kitabeden
anlaşıldığı kadarıyla, şehrin Rus işgali döneminde 1890 yılında kilise olarak
inşâ edilmiştir. Muhtemelen 20. yüzyıl ortalarında harim mekânındaki
değişikliklerle camiye dönüştürülmüştür (Foto.: 59-60).
Yapının harim mekânı, kiliseye ait doğudaki apsisin önüne duvar
örülerek kapatılmasıyla oluşturulmuştur. Burada toplamda sekiz ahşap
destek görülür. Bunlardan doğu ve batıda olanları duvara bitişik, diğerleri de
bağımsız şekildedir. Ancak ayaklar yakın zamanlarda lambri ile
kapatılmıştır. Aynı şekilde lambri ile kaplanan üst örtüsünün de düz ahşap
tavan olduğu tahmin edilmektedir.
600
Muhammet ARSLAN / KAÜSBED, 2020; 26; 577-614
Foto. 59-60: Mezra Köyü Camii genel görünüm ve harimi
2.29. Ortagedikler Köyü Şehit Asteğmen Yakup Polat Camii:
Kars’ın 45 km. doğusundaki Ortagedikler Köyü’nde bulunmaktadır. Camii,
güney cephesindeki kitabesine )۱٩٦٨ ( (يا هللا يا محمد سنهYa Allah Ya
Muhammed sene 1968) göre 1968 tarihli olup geleneksel dokuyu devam
ettirmektedir. Köy halkından Muhtar Akbaba’nın verdiği bilgilere göre,
Mesim Akbaba (Ölüm Tarihi: 18.10.1976) tarafından yaptırılmıştır.
Çiz. 21, Foto. 61-62: Ortagedik Köyü Camii planı, genel görünüm ve kitabesi
Dıştan dışa 8.02 x 8.01 m., içten içe 6.80 x 6.72 m. ölçülerine
sahiptir (Çiz.: 21, Foto.: 61-62). Harimi iki ahşap destek tarafından taşınan
ahşap bir tavan ile örtülüdür. Ancak yakın yıllarda ahşap destekler ve ahşap
tavan sunta plakalarla kaplanmıştır. Dış beden duvarları da orijinalde taş
iken günümüzde sıvanarak boyanmıştır. Mihrabı yarım yuvarlak planlı ve
sivri kavsaralıdır. Minberi özgün değildir. Kuzeyinde sonradan eklenmiş bir
ön mekân ve güneydoğu köşesinde de özgün olmayan kare kaideli, prizmal
pabuçluklu, çokgen gövdeli ve tek şerefeli minaresi vardır.
2.30. Ölçülü Köyü Camii: Kars’ın 13 km. güneybatısındaki Ölçülü
Köyü’nde bulunmaktadır. İlk kez 1956 yılında yaptırılan cami, 2003 yılında
tamamen yenilenmiştir. Özgün haliyle çevrede yoğun bir şekilde karşımıza
çıkan ahşap destekli ve ahşap tavanlı bir mimariye sahip olduğu tahmin
edilmektedir. Günümüzde betonarme olup kıymeti yoktur.
2.31. Söğütlü (Atayurt) Köyü Camii: Kars’ın 14 km.
kuzeybatısındaki Söğütlü Köyü’nde bulunan cami, 20. yüzyıl ortalarına
tarihlendirilmektedir.
Dıştan dışa 11.34 x 9.94 m., içten içe 9.94 x 8.54 m. ölçülerinde,
ahşap destekli ve ahşap tavanlı geleneksel bir mimariye sahiptir (Çiz.: 22,
Foto.: 63). Yapının beden duvarları taş malzemedendir. Ancak sıvanarak
boyanmıştır. Harim mekânı, ortada dört ayak ile dikdörtgene bölünerek
vurgulanmıştır (Foto.: 64). Ahşap mahfili orijinal olup orta kısmında
dikdörtgen şekilli bir balkon ile taşıntı yapmaktadır. Mihrap ve minberi
özgün değildir. Kesme taş malzemeli olan minaresi kare kaideli, prizmal
pabuçluklu, silindirik gövdeli ve tek şerefelidir. 1990’lı yılların eseridir.
Caminin kuzeyinde sonradan eklenmiş ek birimi bulunur.
Muhammet ARSLAN / KAUJISS, 2020; 26; 577-614
601
Çiz. 22, Foto. 63-64: Söğütlü Köyü Camii planı, genel görünüm ve harimi
2.32. Subatan Köyü Camii: Kars’ın 25 km. doğusundaki Subatan
Köyü’nde bulunan cami, günümüzdeki haliyle son yılların kubbeli modern
binalarındandır. Ancak korunan kesme taş malzemeli taçkapısı üzerinde yer
alan 1971 tarihi, bu kitabenin de buraya sonradan eklendiğini
düşündürmektedir. Böylece ilk kez 20. yüzyıl ortalarında ahşap destekli ve
ahşap tavanlı olarak inşâ edilen caminin 1971 yılında onarıldığı ve yakın
yıllarda da bugünkü şeklini aldığı düşünülmektedir.
İlk camiden günümüze özgün olarak ulaşabilen kuzeydeki taçkapısı,
yuvarlak kemerlidir (Foto.: 65). Düzgün kesme taş malzemeden olup
profillerle desteklenmiştir. Camideki özgün olan bir diğer unsur ise
mihrabıdır. Düzgün kesme taş malzemeli olan mihrap nişi, dikdörtgen
çerçeve içerisinde yarım yuvarlak kesitlidir (Foto.: 66-67). Dış çerçevesi;
zencirekli ve düz silmelerle bordürlere ayrılmıştır. Kavsarası sivridir ve
üzerinde çeşitli süslemeler görülür.
Foto. 65-66-67: Subatan Köyü Camii taçkapı ve mihrabı
2.33. Tekneli Köyü Camii: Kars’ın 17 km. güneydoğusundaki
Tekneli Köyü’nde bulunan cami 1959 yılında inşâ edilmiştir.
602
Muhammet ARSLAN / KAÜSBED, 2020; 26; 577-614
Çiz. 23, Foto. 68-69: Tekneli Köyü Camii planı, genel görünüm ve harimi
Cami, kuzey-güney doğrultusunda dıştan dışa 11.70 x 9.70 m., içten
içe 9.90 x 7.90 m. boyutlarındadır (Çiz.: 23, Foto.: 68). Kuzeyinde, sonradan
eklenmiş olan ön giriş mekânı yer alır. Taş malzemeli beden duvarları
sonradan sıvanarak boyanmıştır. Harim mekânı, dört ahşap sütunun taşıdığı
ahşap bir tavan ile örtülüdür (Foto.: 69). Sütunlar, ortada dikdörtgen bir alan
oluşturacak şekilde kirişlerle birbirlerine bağlanmıştır (Foto.: 70).
Oluşturulan bu alanın merkezinde bir madalyon dikkati çeker. Madalyonun
etrafında atlamalı olarak beş kollu yıldız ve altı kollu çiçek motifleri görülür
(Foto.: 71). Özgün mihrap nişi yarım yuvarlak planlı ve sivri kemerlidir
(Foto.: 72). İki yandan, kum saati şeklinde başlıkları olan burmalı
sütuncelerle sınırlanmıştır. Ahşap minberi de özgün olup sade bir
görünümdedir. Kuzey duvarı kapatan ahşap mahfil ise ortasındaki
dikdörtgen planlı balkonuyla karşımıza çıkar. Kuzeybatı köşedeki
minaresi1990’lı yılların eseridir. Kare kaideli, çokgen pabuçluklu, silindirik
gövdeli ve tek şerefelidir.
Foto. 70-71-72: Tekneli Köyü Camii ahşap tavan ve mihrabı
2.34. Üçbölük Köyü Camii: Kars’ın 50 km. güneydoğusundaki
Üçbölük Köyü’nde bulunmaktadır. 1975 yılına tarihlenmektedir.
Muhammet ARSLAN / KAUJISS, 2020; 26; 577-614
603
Çiz. 24, Foto. 73-74: Üçbölük Köyü Camii planı, genel görünüm ve harimi
Küçük ölçülerde olan cami dıştan dışa 9.07 x 6.71 m., içten içe 7.47
x 5.11 m. boyutlarında dikdörtgen planlıdır (Çiz.: 24, Foto.: 73-74).
Kuzeyinde sonradan eklenmiş ön girişi bulunur. Harim mekânı, kare kesitli
iki ahşap ayak tarafından taşınan ahşap örtüyle kapatılmıştır. Tavanın ortası
düz, yanları ise iki yana eğimlidir. Ayaklar ahşap yastıklara oturur ve kıble
yönünde uzanan iki ahşap kirişi taşırlar. Mihrabı yarım yuvarlak planlı ve
basık yuvarlak kemerlidir. Minberi ahşaptan sadedir. Vaaz kürsüsü ise
yuvarlak gövdeli olup aşağıdan yukarıya doğru genişlemektedir. Korkuluğu
çokgendir. 1990’lı yıllarda eklenen kuzeydoğu köşedeki minaresi; kare
kaideli, prizmal pabuçluklu, çokgen gövdeli ve tek şerefelidir.
2.35. Verimli Köyü Camii: Kars’ın 43 km. güneyindeki Verimli
Köyü’nde bulunan cami 1967 tarihlidir. Köylüler; caminin Kağızmanlı Hacı
Hayreddin, ahşap işlerinin ise Hacı Sait Ayılmazdır adlı bir usta tarafından
yapıldığını ifade ederler.
Cami dikdörtgen planlı olup; dıştan dışa 13.75 x 9.36 m., içten içe
12.35 x 7.96 m. ölçülerinde inşâ edilmiştir (Çiz.: 25, Foto.: 75). Dış beden
duvarları taş malzemeli iken sıvanarak boyanmıştır. Harimi, ahşap destekler
üzerine ahşap tavanlıdır. Kare kesitli dört destek ile dikdörtgen bir alan
oluşturularak vurgulanmıştır (Foto.: 76). Kuzeyinde ahşap mahfili bulunur.
Mahfilin orta bölümü üç köşeli şekilde balkon çıkıntısı yapmaktadır.
Mihrabı ve minberi orijinal değildir. Kuzeybatı köşede yükselen kare kaideli,
prizmal pabuçluklu, silindirik gövdeli ve tek şerefeli minaresi de özgün
olmayıp 1990’lı yıların eseridir.
Çiz. 25, Foto. 75-76: Verimli Köyü Camii planı, genel görünüm ve harimi
604
Muhammet ARSLAN / KAÜSBED, 2020; 26; 577-614
2.36. Yalınkaya Köyü Yahnılar Camii: Kars’ın yaklaşık 16 km.
doğusundaki Yalınkaya Köyü’nde bulunan cami ilk kez 1953 yılında inşâ
edilmiştir. İlk inşâsında yöredeki geleneksel mimariye uygun olarak ahşap
destekli ve ahşap tavanlı olarak inşâ edilmişken son yıllarda yıkılarak
bugünkü betonarme modern bina yapılmıştır.
2.37. Yılanlı Köyü Camii: Kars’ın 58 km. doğusundaki Arpaçay
Baraj Gölü kenarındaki Yılanlı Köyü’nde bulunmaktadır. Köyün camisi, 20.
yüzyıl ortalarında ahşap destekli ve ahşap tavanlı olarak inşâ edilmiş, ancak
köyün baraj suları altında kalması sebebiyle 1991 yılında şimdiki yerine
taşınarak yeniden yapılmıştır. Mevcut hali ile mimari kıymeti yoktur.
2.38. Yücelen Köyü Camii: Kars’ın 17 km. kuzeybatısındaki
Yücelen Köyü’nde bulunan cami 1950 yılında inşâ edilmiştir.
Caminin kuzeyinde sonradan eklenmiş bir ön hazırlık mekânı
bulunmaktadır. Cami, dıştan dışa 10.12 x 8.69 m. ölçülerine sahiptir (Çiz.:
26, Foto.: 77). Dış beden duvarları ince yonu moloz taş malzemelidir. Köşe
duvarları ile pencere alınlıkları ise düzgün kesme taş malzemedendir. Ayrıca
kuzey ve güney cephelerde, yine düzgün kesme taşla yapılmış dikey hatlı
bantlar bulunur. Kuzey cephedeki pencereler yuvarlak kemerlidir ve kilit
taşları dışa doğru taşırılarak vurgulanmıştır. Doğu ve batı cephedeki
pencereler ise dikdörtgen çerçeveli ve düz lentoludur.
Harim mekânı 6.49 x 8.32 m. ölçülerine sahiptir (Foto.: 78). İki
ahşap sütunun taşıdığı ahşap bir tavan ile örtülüdür. Sütunlar ahşap yastıkları
ve onlar da doğu-batı doğrultusunda uzanan ahşap kirişleri taşırlar. Mihrap
ve minberi özgün değildir. Mahfili ise ahşaptan olup yarım yuvarlak planlı
balkonu bulunur. Minaresi kuzeybatı köşede yükselmektedir. 1990’lı yılların
eseri olan kesme taş malzemeli minare; kare kaideli, prizmal pabuçluklu,
silindirik gövdeli ve tek şerefeli bir forma sahiptir.
Çiz. 26, Foto. 77-78: Yücelen Köyü Camii planı, genel görünüm ve harimi
3. DEĞERLENDİRME
Ahşap destekli camilerin hiç şüphesiz en nadide örnekleri Türkler
eliyle Anadolu coğrafyasında verilmiştir. Anadolu’ya varmadan evvel daha
çok tuğlayla mimarlık ürünleri üreten Türkler, Anadolu’ya gelişleri ile taş
Muhammet ARSLAN / KAUJISS, 2020; 26; 577-614
605
malzemeyle tanışmış ve özellikle de taşıyıcı durumdaki elemanların
inşâsında taşı tercih etmiştir. Türklerin Anadolu’da bulduğu bir diğer
malzeme ise ahşap olmuştur. Ormanlık alanların fazlalılığı, maliyet
düşüklüğü ve ahşabın sıcak bir malzeme olması nedeniyle minber gibi
elemanların yapımında sadece ahşap kullanılmıştır. Daha sonra ise ahşabın
taşıyıcı unsur olarak karşımıza çıktığı görülür.
Anadolu’ya varmadan önce İslâm mimarisi içinde Mescid-i
Nebevi’nin hurma ağacı dallarından yapılan gölgeliği (Ayverdi, 1980, s.
376-377), Fustat’taki Amr b. As Camii’nin hurma ağaçlı destekleri
(Creswell, 1958, s. 11) ve Gazneliler döneminden Arus’ül-Felek Camii’nin
ağaç direkleri (Bayhan, 2009, s. 58), bu mimari uygulamanın öncüleri olarak
gösterilir. Ancak, biz bu örneklerin Anadolu’daki uygulamaları etkilediği
kanısında değiliz. Anadolu’ya ilk kez Türkler tarafından getirilen bu mimari
geleneği, belki de çadır mimarisindeki ahşap direklere bağlayabiliriz
(Arslan, 2017, s. 2486). Nitekim halen Türkmen bölgelerindeki ağaç direkli
Yörük çadırlarında cemaatle namaz kılındığı bilinmektedir. Ancak bu fikir
bile, ahşap destekli cami geleneğini açıklamakta tek başına yetersiz
kalmaktadır. Ahşabın Anadolu coğrafyasında yoğun bir şekilde bulunması,
kolay işlenir olması gibi teknik nedenlerin estetik ve ekonomik kaygılarla
birleşmesi sonucu ortaya çıktığı ve yaygınlık kazandığı şimdilik
söylenebilecek en mantıklı çözüm olacaktır (Arslan, 2017, s. 2486).
Anadolu’nun 1071 yılında Selçuklular tarafından fethini müteakip
inşâ edilen ilk ahşap destekli ve ahşap tavanlı camiyi Saltuklular tarafından
inşâ edilen Erzurum Ulu Camii (1179-80) oluşturmaktadır. Bugünkü haliyle
taş ayaklı olan caminin özgün halinin, Evliya Çelebi’nin anlatımlarından
yola çıkarak ahşap destekli ve ahşap tavanlı olduğunu kabul etmeliyiz
(Konyalı, 1960, s. 262; Evliyâ Çelebi, 1998, s. 100; Yurttaş, 2000, s. 80;
Arslan, 2017, s. 2485). Günümüze ulaşamayan Mengücekoğullarından
Kemah’taki Bey Camii’ni (11. yüzyıl sonları-13. yüzyıl başları) de bu tipin
erken örnekleri arasında gösterebiliriz (Yurttaş, Özkan, Köşklü, Kındığılı,
Çınar & Çiğdem, 2013, s. 465).
Foto. 79-80: Erzurum/İspir Tuğrul Şah Camii ve Konya Sahip Ata Camii harimleri
606
Muhammet ARSLAN / KAÜSBED, 2020; 26; 577-614
Ahşap destekli ve ahşap tavanlı camilerin en başarılı örnekleri hiç
şüphesiz Anadolu Selçukluları devrine aittir. Erzurum/İspir’deki Tuğrul Şah
Camii (13. yüzyılın birinci çeyreği), özgün mimarisinden uzaklaşmış olsa da
bu tipin erken örnekleri arasında gösterilebilir (Arslan, 2017, s. 2485) (Foto.:
79). 1258 yılında inşâ edilen Konya Sahip Ata (Lârende) Camii ise özgün
mimarisiyle ahşap destekli ve ahşap tavanlı bir mimariye sahipti. 1871
yılında yeniden ahşap destekli olarak yenilenmiştir (Karamağaralı, 1982, s.
49-75; Arslan, 2017, s. 898) (Foto.: 80). Afyonkarahisar Ulu Camii (127273) kırk (Foto.: 81), Kastamonu Atabey Gazi (Kırk Direkli) Camii (1273-74)
yirmi (Foto.: 82), Eskişehir/Sivrihisar Ulu Camii (1274-75) ise altmış yedi
ağaç sütunu ile (Foto.: 83) hemen hemen aynı tarihlerde inşâ edilen Anadolu
Selçuklu devrinin ahşap destekli diğer eserleridir (Arslan, 2017, s. 2486).
1290 yılında yaptırılan Ankara Arslanhane ( Ahi Şerafeddin) Camii de yirmi
dört ahşap sütunlu harimi ile aynı geleneğin bir diğer temsilcisidir (Ögel,
1956, s. 210; Öney, 1971, s. 23-24; Arslan, 2017, s. 144) (Foto.: 84).
Foto. 81-82: Afyonkarahisar Ulu Camii ve Kastamonu Atabey Gazi Camii harimleri
Foto. 83-84: Eskişehir/Sivrihisar Ulu Camii ve Ankara Arslanhane Camii harimleri
Bu dönemde sadece ahşap destekli ve ahşap tavanlı camiler değil,
çantı olarak tamamen ahşaptan yapılmış eserler de mevcuttur. Özellikle
ahşap malzemenin daha çok bulunduğu Karadeniz Bölgesi’nden
Samsun/Çarşamba’daki Gökçeli (Göğceli) Camii (1206) ile aynı bölgedeki
Yaycılar-Şeyh Habil Köyü Camii (1211), tamamen ahşaptan inşâ
edilmeleriyle önemli örneklerdir (Bayraktar, 2009, s. 89, 94; Arslan, 2017,
1127, 1137).
Muhammet ARSLAN / KAUJISS, 2020; 26; 577-614
607
Anadolu Selçukluları ile başlayan bu geleneğin ikinci dönem
Anadolu Beylikleri devrinde de sevilerek uygulandığı görülmektedir.
Eşrefoğulları’nın Beyşehir’deki camisi (1296-1300), bu devrin en anıtsal
örneğini oluşturur (Foto.: 85). Aynı Beyliğin Konya/Beyşehir’deki Bayındır
Köyü Camii (1365) ile Konya/Hüyük Köyü Acem Nasuh Camii (14. yüzyıl)
ise daha mütevazı örneklerdir (Foto.: 86-87). Ankara Ahi Elvan Camii (14.
yüzyıl), Kastamonu Kasaba Köyü Mahmud Bey Camii (1366) ve
Konya/Meram Tavus Baba Mescidi (1402-19), ikinci dönem Anadolu
Beyliklerinin diğer ahşap destekli ve ahşap tavanlı camilerindedir (Arslan,
2017, s. 2486).
Foto. 85-86-87: Konya/Eşrefoğlu Camii, Bayındır Köyü Camii ve Hüyük Köyü
Acem Nasuh Camii harimleri
Osmanlı devrinde bu mimari geleneğin Başkent dışında devam
ettiği, 18. yüzyıldan sonra ise daha çok kırsal köy camilerinde uygulandığı
söylenebilir. Bu anlamda Kars’a yakın olması hasebiyle, Erzurum ve
Artvin’deki Osmanlı devri ahşap destekli camilerin varlığı önemlidir.
Erzurum’daki Ayas Paşa Camii (1559) (Foto.: 88), Hacı Cuma Camii
(1630), Gürcü Mehmet Paşa Camii (1648), Yeğenağa Camii (1661) (Foto.:
89) ve İhmal (Topçuoğlu) Camii (1715) (Yurttaş vd., 2008; Gündoğdu,
Bayhan & Arslan, 2010) ile Artvin/Şavşat Kocabey Köyü Camii (1902)
(Foto.: 90) bu formun yakın coğrafyadaki temsilcileri olarak karşımıza
çıkarlar.
Foto. 88-89-90: Erzurum Ayas Paşa, Yeğenağa ve Artvin/Şavşat Kocabey Köyü
Camii harimleri
Cumhuriyet devrine gelindiğinde ise ahşap destekli camilerin kırsal
mimaride yoğun bir şekilde devam ettiği görülür. Artvin/Ardanuç Geçitli
608
Muhammet ARSLAN / KAÜSBED, 2020; 26; 577-614
Köyü Camii (1958) ve Erzurum/Tortum Şenyurt Cihanlı Köyü Camii
(1964)’nin mimari dokuları tipik örnekler olarak karşımıza çıkar (Foto.: 9192). Özellikle Erzurum, Artvin, Bayburt, Ardahan, Ağrı ve Iğdır’ın
köylerinde çok sayıda benzer örnekle karşılaşmak mümkündür. Kars’ın diğer
ilçeleri de bu formun uygulandığı camilerle doludur. Akyaka İstasyon
(Müftülük) Camii (1958) (Foto.: 93), Akyaka Kayaköprü Köyü Camii
(1963) (Foto.: 94), Akyaka Boyuntaş Köyü Camii (1966) (Foto.: 95) ve
Akyaka Büyük Durduran Köyü Camii (1966), ahşap destekli ve ahşap
tavanlı mimari formları ile Kars’taki ahşap destekli köy camilerini tekrar
ederler.
Foto. 91-92: Artvin/Ardanuç Geçitli Köyü ve Erzurum/Tortum Şenyurt Cihanlı
Köyü Camii harimleri
Foto. 93-94-95: Akyaka İstasyon, Kayaköprü ve Boyuntaş Köyü Camii harimleri
3.1. Tarihsel Değerlendirme
Kars merkez ilçesine bağlı köylerde toplamda otuz sekiz cami
incelenmiştir. Bu camiler içerisinde kitabeleriyle sabit olan en erken olanı
1938 yılına ait olan Dikme Köyü Yukarı Mahalle Camii’dir. Ancak
onarımlar görerek şekil değiştirmiş ve kıymetli mimarisinden uzaklaşmıştır.
Karakale Köyü Camii ile Bekler Köyü Camii ise 1947-49 yılları arasında
inşâ edilmiş erken tarihli diğer örneklerdir. Bunlardan Bekler Köyü
Camii’nin harim mekânı özgünlüğü yitirmiştir.
İncelenen camilerin büyük bir çoğunluğu 1950’li yıllara aittir. Alçılı
Köyü Camii (1950), Yücelen Köyü Camii (1950), Maksutcuk Köyü Camii
(1951), Büyük Boğatepe Köyü Camii (1952), Çakmak Köyü Camii (1952),
Yalınkaya Köyü Yahnılar Camii (1953), Karaçoban Köyü Camii (Kilise)
(1954), Ölçülü Köyü Camii (1956), Akdere Köyü Camii (1957), Davulköy
Muhammet ARSLAN / KAUJISS, 2020; 26; 577-614
609
Köyü Mustafa Ağa Camii (1957), Esenkent Köyü Camii (1957), Anı
(Ocaklı) Köyü Camii (1958), Boğazköy Köyü Camii (1959) ve Tekneli
Köyü Camii (1959); 1950 yılından 1959 yılına kadar geçen sürede inşâ
edilmişlerdir.
Bozkale Köyü Camii (1961), Güdeli Köyü Camii (1964),
Ayakgedikler Köyü Camii (1965), Azat Köyü Camii (1965), Hapanlı Köyü
Camii (1966), Başgedikler Köyü Camii (1967), Verimli Köyü Camii (1967)
ve Ortagedikler Köyü Şehit Asteğmen Yakup Polat Camii (1968) ise 196168 yıllarının eserleri olarak karşımıza çıkarlar.
İnşâ tarihi bilinmeyen camiler ise plan ve mimari özelliklerinden
dolayı 20. yüzyıl ortalarına tarihlendirilmiştir. Bu eserler şunlardır: Arazoğlu
Köyü Camii, Bulanık Köyü Camii, Çakmak Köyü Doğankaya (Çalkavur)
Mahallesi Camii, Çamurlu Köyü Camii, Esenyazı Köyü Camii, Gelirli Köyü
Camii, Küçük Boğatepe Köyü Camii, Küçük Yusuf Köyü Camii, Mezra
Köyü Camii (Kilise), Söğütlü (Atayurt) Köyü Camii, Subatan Köyü Camii
ve Yılanlı Köyü Camii.
Köy camilerinin 1968 yılından sonra geleneksel mimari ile inşâ
edilmediği, özellikle 1970’lerden itibaren betonarme bina yapımının tercih
edildiği görülmektedir. Bu dönemden sadece 1975 tarihli Üçbölük Köyü
Camii, ahşap destekli ve ahşap tavanlı olarak geleneksel dokuyu devam
ettirmektedir.
3.2. Plan ve Mimari Değerlendirme
Kars merkez ilçesine bağlı köylerde incelenen ahşap destekli ve
ahşap tavanlı camilerin kare ya da dikdörtgen bir plan şemasında inşâ
edildikleri tespit edilmiştir.
Camilerin dış mimarileri moloz taş malzemedendir. Ancak pencere
kenarları ile duvar köşeleri dayanırlık açısından düzgün kesme taşla inşâ
edilmiştir. Ancak birçoğu sonradan sıvanarak boyanmış ve böylelikle özgün
taş dokusu gizlenmiştir. Beden duvarlarında bulunan pencere açıklıkları
çoğu zaman kare ya da dikdörtgen çerçeveli olup düz lentoludur. İçten dışa
doğru daralan mazgal tipindedirler. Bunun yanı sıra basık yuvarlak kemerli
pencereler de görülmektedir. Kemerli pencerelerin kilit taşları dışa doğru
taşırılmıştır. Yapıların giriş kapıları çoğu zaman sadedir. Dikdörtgen
çerçeveli ve düz lentoludurlar.
Küçük boyutlarda, köyün ihtiyacına yetecek kadar ölçülere sahip
olan camiler iki ya da dört ahşap destekle taşınmaktadırlar. Desteklerin bir
kısmı yuvarlak gövdeleri ile sütun görevi görürken, bir kısmı da kare ya da
610
Muhammet ARSLAN / KAÜSBED, 2020; 26; 577-614
dikdörtgen kesitli olarak ayak tipinde ele alınmıştır. Bu taşıyıcılar ahşap
yastıkları ve bunlarda ahşap kirişleri taşırlar. Harim mekânları yatay veya
dikey olarak konumlandırılmıştır. Dikey olanların ahşap kirişleri kıbleye
doğru, yatay olanlar ise doğu-batı doğrultusunda yönlendirilmiştir. Harimin
üzerleri düz ahşap tavanlarla örtülüdür. Bazen iki taşıyıcı arasına denk gelen
tavanın düz, yanlarının ise yana eğimli olduğu görülmektedir. Özellikle dört
taşıyıcıya sahip camilerde ise ahşap kirişler dört ayağı da dolaşmakta ve
böylelikle ortada kare ya da dikdörtgen bir alan oluşturularak
vurgulanmaktadır. Burada, diğerlerinden farklı bir uygulama olarak Bozkale
Köyü Camii (1961)’nin harimini örten Bağdadi kubbeyi de zikretmek gerek.
Mihraplar: İncelenen camilerdeki mihrap nişlerinin büyük
çoğunluğu özgünlüğünü kaybetse de, orijinal olarak günümüze ulaşanlardan
bunların yarım yuvarlak planlı ve basık kemerli basit bir nişten ibaret
oldukları anlaşılmaktadır. Bunun yanında az da olsa nitelikli niş örnekleri de
mevcuttur. Dikdörtgen bir çerçeve içerisinde yarım yuvarlak planlı ve basit
kavsaralı olarak işlenen nişlerin etraflarında silmelerle oluşturulmuş
düzensiz bordürleri vardır. Bulanık Köyü Camii (20. yüzyıl ortaları),
Çakmak Köyü Camii (1952), Küçük Boğatepe Köyü Camii (20. yüzyıl
ortaları) ve Subatan Köyü Camii (20. yüzyıl ortaları)’nin taş mihrapları
böyledir. Tekneli Köyü Camii (1959)’nin mihrabı ise kum saati şekilli
başlıkları olan burmalı sütuncelere sahip olması ile özel bir örnektir.
Minberler: Tamamı ahşap olan minberlerden az sayıda özgün örnek
ulaşabilmiştir. Giriş kapıları, süpürgelik ve korkulukları oldukça sadedir.
Bazen korkuluklarında baklava dilimi gibi geometrik süslemelere yer
verilmiştir.
Mahfiller: Harim mekânlarının kuzey duvarını kapatan mahfillerin
birçoğu özgün durumdadır. Ahşap malzemeli mahfiller, bazen doğrudan
harim taşıyıcıları üzerine oturmaktadırlar. Bazen de hem ana taşıyıcılar hem
de daha küçük boyutlardaki diğer ahşap ayaklar tarafından taşınırlar.
Genelde orta bölümlerinde yarım yuvarlak, çokgen, dikdörtgen veya kare
şeklinde bir balkon çıkıntısı bulunur. Mahfil ve balkon korkuluklarının
bazen süslendiği görülür. Geometrik şekiller yanı sıra yürek motifi, baklava
dilimleri veya beş kollu yıldızlar görülen süslemeler arasındadır.
Vaaz Kürsüleri: İncelenen camiler içerisinde az sayıda özgün vaaz
kürsüsü günümüze ulaşabilmiştir. Ahşap malzemeden üretilen kürsülerin
yukarıya doğru gittikçe daralan gövdeleri ve çokgen şekilli korkuluklara
sahip oldukları görülmektedir.
Minareler: Özgün haliyle günümüze ulaşabilen herhangi bir minare
Muhammet ARSLAN / KAUJISS, 2020; 26; 577-614
611
örneği yoktur. Eski fotoğraflarından anlaşıldığı kadarıyla, sadece Bozkale
Köyü Camii (1961) minaresinin özgün hali bilinmektedir. Bunun tuğladan
silindirik bir gövdeye sahip olduğu anlaşılmaktadır. Mevcut minarelerin
tamamı 1990’lı yıllarda belirli bir usta ekibi tarafından inşâ edilmiştir.
Bunlar kare kaideli, yuvarlak veya prizmal pabuçluklu, silindirik ya da
çokgen gövdeli ve tek şerefelidirler. Tamamı düzgün kesme taş malzemeden
inşâ edilmiştir.
3.3. Süsleme Değerlendirmesi
Köy camilerindeki süslemelerin tavan göbeklerinde yoğunlaştığı
söylenebilir. Bunun dışında, sınırlı sayıda da olsa mihrap, minber ve mahfil
gibi diğer elemanların da süslendiği görülmektedir.
Ahşap tavanlardaki süslemelerin esasını bir madalyon içindeki çiçek
ve yıldız motifleri oluşturmaktadır. Çoğu kabartma tekniğinde işlenen
motifler içerisinde bazen ay-yıldız birlikteliği de görülür.
Karakale Köyü Camii (1947-49)’nin tavan süslemesi, altı kollu
yıldızın görüldüğü ilk yapıdır. Ayrıca lale motifleri ile de tezyin edilmiştir.
Büyük Boğatepe Köyü Camii (1952)’ne beş kollu, Tekneli Köyü Camii
(1959)’ne altı kollu ve Karaçoban Köyü Camii (Kilise) (1954) tavanına ise
farklı olarak yedi kollu yıldız motifi işlenmiştir.
Akdere Köyü Camii (1957)’nin tavan göbeğinde kare çerçeveli bir
süsleme panosu görülür. Ortasında merkezindeki altı yapraklı bir çiçek
etrafında gelişen ve palmetlerle dizi oluşturan bir madalyon bulunur. Etrafı
ise ay-yıldız, beş kollu yıldız ve altı yapraklı çiçek motifleri ile süslenmiştir.
Azat Köyü Camii (1965)’nde madalyonun içerisinde beş kollu yıldız
ve beş yapraklı çiçek motiflerinden oluşan daha küçük madalyonlarla
süsleme yapılmıştır.
Hapanlı Köyü Camii (1966) tavanı ise çarkıfelek motifi ile
benzerlerinden ayrılır.
Tavan göbekleri dışında, Akdere Köyü Camii (1957)’nin mihrabı
beş kollu çiçek motifleri ve ters-düz olarak yerleştirilmiş yürek motifleri ile
süslenmiştir. Anı (Ocaklı) Köyü Camii (1958)’nde ise mahfilinin korkuluk
ve balkonunda bezemeler görülür. Baklava dilimi motifleriyle süslenen
mahfil korkuluğu dışında, balkon yarım yuvarlağının tam merkezine beş
kollu bir yıldız kabartması işlenmiştir.
Küçük Yusuf Köyü Camii (20. yüzyıl ortaları) ise kapı kanatlarıyla
dikkati çeker. Ahşap kapı kanatlarını oluşturan panolarda koçbaşı, papatya
Muhammet ARSLAN / KAÜSBED, 2020; 26; 577-614
612
ve yivli süsler vardır.
4. SONUÇ
Türklerin 1071 yılında Anadolu topraklarını yurt haline getirmesiyle
başlayan Anadolu Türk-İslâm mimarisi, malzeme özelinde sürekli gelişme
göstermiş ve bunu ürettiği yeni eserlere aşılamayı ustalıkla başarabilmiştir.
Hiç şüphesiz ahşap ise bu malzemeler arasında önemli bir yer tutmuştur.
Gerek doğrudan taşıyıcı eleman olarak gerekse minber, mahfil ve vaaz
kürsüsü gibi mimari unsurların inşâsında severek kullanılmıştır. Ahşabın taşa
nazaran sıcak bir malzeme oluşu, düşük maliyetlere sahip olması ve
Anadolu’daki varlığı; ahşabın kullanımını sevk eden etkenler olarak
karşımıza çıkar.
İlk öncelikle Anadolu’daki ulu camilerin harim taşıyıcıları olarak
oldukça güzel örnekleri verilmiş ve Anadolu Selçuklu mimarisi ile ivme
kazanmıştır. İkinci dönem Anadolu Beylikleri devrinde kullanımına devam
edilmiştir. Osmanlı mimarisi ile de daha çok Başkent dışına taşınmış ve 18.
yüzyıldan itibaren de kırsal köy camilerinin inşâsına etki etmiştir. Bu etki
uzunca bir zaman devam ederek 20. yüzyılın ortalarına kadar süregelmiştir.
Kars’taki merkez ilçeye bağlı köylerde inşâ edilen ahşap destekli ve
ahşap tavanlı camilerin, geçmişi 11. yüzyıl sonlarına kadar dayanan köklü
bir gelenekten geldikleri aşikârdır. Birçoğu ek müdahalelerle bozulup
özgünlüğünü yitirse de geleneksel dokuyu devam ettirmeleri bakımından
önemli kültür varlığı niteliği taşıdıkları söylenebilir. Tescilsiz olduğu
anlaşılan bu camilerin bir an önce tescillenerek koruma altına alınması
zorunludur.
5. KAYNAKLAR
Arslan, M. & Arslan, M. (2012). Kağızman’da kilise mimarisi. A. Yüce (Ed.)
Geçmişten Geleceğe Her Yönüyle Kağızman Sempozyumu kitabı içinde (ss.
126-153). Kars: Kafkas Üniversitesi.
Arslan, M. (2015). Kars’ın Selim ilçesinde bulunan koç heykeli formlu bir mezar
taşının düşündürdükleri. A. Balkaya-S. Özyurt (Ed.) Azerbaycanşinaslık:
Geçmişi, Bugünü ve Geleceği Uluslararası Sempozyum kitabı içinde (ss.
799-836). Kars: Kafkas Üniversitesi.
Arslan, M. & Altın, A. (2015). Sarıkamış Micingirt köyü türbesi. Kafkas
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16, 143-162.
Arslan, M. (2017). Anadolu’da Selçuklu çağı cami ve mescit mimarisi (plan-mimarisüsleme). Yayımlanmamış doktora tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
Arslan, M. (2019). Yaşar Erdemir’e armağan sanat tarihi yazıları. O. Kunduracı-A.
Yavuzyılmaz (Ed.) Kars’ta Bilinmeyen Bir Ortaçağ Kümbeti (ss. 655-668).
Konya: Literatürk Academia.
Muhammet ARSLAN / KAUJISS, 2020; 26; 577-614
613
Ayverdi, E. H. (1980). Cami’ mi’mârisi üzerine düşünceler ve Osmanlı câmii.
İstanbul Üniversitesi Birinci Millî Türkoloji Kongresi Tebliğler kitabı
içinde (ss. 376-377). İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
Bayhan, A. A. (2009). Ordu’dan bazı tarihi ahşap (çantı) camiler. Uluslararası
Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2/7, 55-84.
Bayraktar, M. S. (2009). Samsun’da Anadolu Selçuklu ve İlhanlı döneminden kalan
tarihi yapılar. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi-Karadeniz Sosyal
Araştırmaları Özel Sayısı, 2/7, 85-118.
Creswell, K. A. C. (1958). A short account of early Muslim architecture,
Harmondsworth.
Çiçek Akçıl, N. (2009). Saltuklular (mimari). Türkiye Diyanet Vakfı İslâm
Ansiklopedisi, 36, 56-57.
Evliyâ Çelebi b. Derviş Mehemmed Zıllî. (1998). Evliyâ Çelebi seyahatnâmesi II.
Hazırlayanlar: Zekeriya Kurşun-Seyit Ali Kahraman-Yücel Dağlı. İstanbul:
Yapı Kredi Yayınları.
Gündoğdu, H. (2006a). Kars-beyaz uykusuz uzakta. F. Özdem (Ed.) Ani Ören
Yerindeki Kültür Varlıkları (ss. 229-273). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Gündoğdu, H. (2006a). Kars-beyaz uykusuz uzakta. F. Özdem (Ed.) Kars’ın Anıtsal
Yapıları (ss. 195-227). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Gündoğdu, H. (2007). XIX. yüzyıl Kars yapılarına Baltık mimari üslubunun
yansıması. Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Dergisi, 18, 7999.
Gündoğdu, H., Bayhan, A. A. & Arslan, M. (2010). Sanat tarihi açısından Erzurum.
Erzurum: Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Yayınları.
Gündüz, T. (2001). Kars. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, 24, 515-518.
Karamağaralı, H. (1982). Sâhib Atâ Câmii’nin restitüsyonu hakkında bir deneme.
Rölöve ve Restorasyon Dergisi, 3, 49-75.
Kırzıoğlu, M. F. (1953). Kars tarihi I. İstanbul: Işıl Matbaası.
Konyalı, İ. H. (1960). Abideleri ve kitabeleri ile Erzurum Tarihi. İstanbul: Ercan
Matbaası.
Ögel, B. (1956). Selçuk Devri Anadolu ağaç işçiliği hakkında notlar. Ankara
Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Yıllık Araştırmalar Dergisi, I, 199-220.
Öney, G. (1971). Ankara’da Türk devri dini ve sosyal yapıları. Ankara: Ankara
Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Yayınları.
Özaydın, A. (2009). Saltuklular. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi, 36, 5456.
Özkan, H. (2000). XI-XIII. yüzyılda Anadolu Türk mimarisinin oluşumunda Doğu
Anadolu’nun rolü. Yayımlanmamış doktora tezi, Atatürk Üniversitesi,
Erzurum.
Özkan, H. (2002). Saltuklu mimarisi. Türkler, 8, 72-82.
Özkan, H. (2016). Saltuklu mimarisi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayınları.
Yurttaş, H. (2000). Erzurum Ulu Camii’ne ait yeni bir kitabe ve yapı hakkında bazı
düşünceler. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, XXVI, 79-96.
Yurttaş, H., Özkan, H., Köşklü, Z., Tali, Ş., Okuyucu, D., Geyik, G. & Kındığılı, M.
614
Muhammet ARSLAN / KAÜSBED, 2020; 26; 577-614
(2008). Yolların, suların ve sanatın buluştuğu şehir Erzurum, Erzurum:
Atatürk Üniversitesi Yayınları.
Yurttaş, H., Özkan, H., Köşklü, Z., Kındığılı, M. L., Çınar, S., Çiğdem, S. (2013).
Kemah kalesi 2011 yılı kazı çalışmaları. 34. Kazı Sonuçları Toplantısı II
kitabı içinde (ss. 461-472). Çorum: Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel
Müdürlüğü.