ACİL DURUM

L'aide médicale urgente est un type de secours monopolisé par les services d’urgence médicale officiels dans la plupart des pays. Pourtant, nous voyons que deux acteurs majeurs sont présents dans le domaine : les services d’aide médicale urgente (le SAMU) et les services de santé et de secours médical (le SSSM). (il existe d’autres acteurs que nous pouvons regrouper sous le titre de « Transports sanitaires privés » mais leur rôle est limité, et ils ne constituent pas l’objet de notre travail.) Tous les deux sont dispersés sur le territoire national, les premiers sont attachés aux directions départementales des affaires sanitaires et sociales (DDASS), les seconds attachés aux services départementaux d’incendie et de secours (SDIS). Pour simplifier, le secours médical aux personnes est assuré par deux groupes d’acteurs : les médecins et les sapeurs- pompiers.

Comme c’est le cas pour tous les groupes professionnels qui partagent le même champ d’action, il s’agit parfois de situations conflictuelles, même si une concurrence ouverte n’est pas présente, entre ces deux groupes. Nous pouvons poser ainsi plusieurs questions : comment les membres des deux groupes se perçoivent-ils ? Est-ce que les médecins qui subissent une formation beaucoup plus difficile et longue que les sapeurs-pompiers sont gênés par l’investissement de ces derniers dans le secours aux personnes ? Y a-t-il une tentative d’éxclusion des médecins du SAMU par le recrutement des médecins-pompiers ? Ou bien, les efforts de réforme aboutissent-ils et les deux équipes travaillent-elles en coopération et en entente mutuelle ?

Emergency medical aid is a type of aid monopolized by the official medical emergency services in most countries. However, we see that two major players are present in the field: emergency medical services (SAMU) and health and medical rescue services (SSSM). (There are other actors that we can group under the title of “Private medical transport” but their role is limited, and they do not constitute the object of our work.) Both are dispersed on the national territory, the first is attached to the departmental directorates of health and social affairs (DDASS), the second attached to the departmental fire and rescue services (SDIS). To put it simply, medical aid to people is provided by two groups of actors: doctors and firefighters.

As is the case for all professional groups which share the same field of action, these sometimes create conflictual situations, even if an open competition is not present, between these two groups. We can ask several questions: How do the members of the two groups perceive themselves? Are doctors who undergo much more difficult and lengthy training than firefighters embarrassed by the latter's investment in helping people? Is there an attempt to exclude doctors from the SAMU by recruiting firefighters? Or are the reform efforts successful and are the two teams working in cooperation and mutual understanding?

Tahkimde tarafların sahip olduğu en önemli avantajlardan biri hakemleri seçebilme özgürlüğüdür. Fakat bu durum hakem kurulunun oluşmasının belli bir zaman alması gibi bazı zorlukları da beraberinde getirmektedir. Bu nedenle kişiler uzun bir dönem hakem kurulu oluşana kadar geçici hukuki koruma talepleri için sadece mahkemeye başvurma imkânına sahipti. Esas iradeleri tahkime gitmek yönünde olan tarafların daha başlangıçta mahkemeye başvurmasının ortak amaçlarına aykırı olacağını düşünen tahkim kurumları ise, bu soruna bir çözüm getirmek amacıyla acil durum hakemliğini içeren kurallar çı-karmaya başladılar. Bu kurallarda esasa ilişkin uyuşmazlığa bakacak hakem kurulunun oluşmasından önce genellikle tek bir acil durum hakemi tarafından geçici hukuki koruma tedbiri taleplerine bakılması öngörülmektedir. Yetkileri ise hakemlerin geçici hukuki ko-ruma yetkisi konusunda sahip olduğu yetkilerle genellikle paralellik göstermektedir. Acil durum hakemlerine ilişkin en büyük tartışma ise verdikleri kararların icra edilebilir nite-likte olup olmadığıdır. Bu sorunun yanıtı özellikle acil durum hakemlerinin hakem sayılıp sayılmamasına göre değişecektir. Yanıtın olumlu olması halinde, verdikleri kararın niteliği veya ulusal hukuklardaki düzenlemelere göre verilen kararın tenfiz edilebilir nitelikte olup olmadığı sorusu yanıtlanabilir. Bununla birlikte uygulamada tarafların zaten sözleşmesel bağlayıcılığı olan bu kararlara genelde uydukları da bilinmektedir. Abstract One of the biggest advantages of arbitration is the freedom to choose the arbitrators. However, it also has several downsides such as the lengthy period of time required for the constitution of the arbitral tribunal. Before, parties could only seek interim measures from local courts until the constitution of the arbitral tribunal. Arbitral institutions opined that the option to apply to a court for interim measures at the commencement of arbitration would be contrary to the parties' common intention for arbitration. Therefore, they created new rules to address this issue, including emergency arbitrators. According to these rules,

ÖZET: Çeşitli şekilleriyle vuku bulan afetler yeryüzünün kaçınılmaz gerçekleridir. Bu manada afetlerle birlikte yaşamayı tüm detayları ile benimse-memiz ve hazırlıklarımızın eksiksiz olması kaçınılmaz olarak gerekmektedir. Planlama ve en iyi yönetim şekli hayati önem taşımaktadır. Afetlerin önce-sinde, anında ve sonrasındaki süreçleri yerleşim yerleri üzerinden ele aldığımız gibi benzer yaklaşımı işyerleri nezdinde de ele almak gerekmektedir. Bu konu-daki çalışmalara halen büyük oranda ihtiyaç duyulmaktadır. Bu ihtiyaca binaen çalışmamızda afetin boyutları, çeşitleri, planlamaları ve iş sahasının potansiyel riskleri yönetimsel bağlamda ele alınmıştır. Dünyadaki bazı uygulamalar, risk değerlendirmeleri, yönetimsel yaklaşımlar ve süreçlerin önemi vurgulanmıştır. İlk etapta işyeri afet ve acil durumu planlarının ülkemizdeki durumu, hassas noktaları, ilgili kuruluşlar olan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı ile Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı nezdindeki yönetimsel durumu or-taya konulmuştur. Bu çalışmaların tüm afet çeşitlerine göre işyeri şartları için tam bir plan halinde yönetilmesi ve geliştirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Anahtar Kelimeler: Afet yönetimi, planlama, işyeri, acil durum planı Importance and Management of Workplace Disaster and Emergency Plans ABSTRACT: Disasters that take place in various ways are the inevitable realities of the earth. In this sense, it is inevitable that we should adopt all the details of living together with disasters and that our preparations are complete. Planning and best management are vital. It is necessary to consider the similar approach in the workplaces as well as we consider the processes before, during and after the disasters through the settlements. There is still a great need for studies on this subject. Due to this need, the dimensions, types, planning of disasters and potential risks of the work area are handled in the administrative context. Some practices in the world, risk assessments, managerial approaches and the importance of processes are emphasized. In the first stage, the situation of the workplace disaster and emergency plans in our country , its sensitive points, the administrative status of the Ministry of Family,