Bakış

Lisans tezi olarak hazırladığım bu çalışmamda Modern Arap Edebiyatının en önemli isimlerinden Necip Mahfuz’u ve Siyasi Konulara Bakışını ele almaya çalıştım. Çalışmamı iki bölüm halinde hazırladım.
İlk bölüm olarak Necip Mahfuz’un eserlerini kaleme aldığı Modern Mısır Hikayeciliği’nden bahsetmek istedim. Çünkü bir kişinin özellikleri hakkında çıkarımda bulunabilmek için öncelikle kişinin yaşadığı dönemi irdelemek gerekir, hele ki bu kişi bir edip ise, eserlerini kaleme aldığı dönem ile ilgili bilgi vermek gerekir. Necip Mahfuz kimdir, kaleme aldığı eserler nelerdir, hangi türde eserler kaleme almıştır, kaç tanedir gibi sorulara cevap vermek istedim.

Öz: Kadavranın yaşam ve ölüm arasındaki anlamsız, tanımsız ve belirsiz konumuna odaklanan bu metin; karşılıklı ilişkiyle belirlenen gündelik yaşamın içindeki ben, öteki, ben-olmayan ilişkisini temel almaktadır. Ölü bedenin bozulma ve çürüme evresi, bir yandan kaçınılan bir iğrençliği açığa çıkarırken diğer yandan da bozulmanın, içte olanın-dışa taşmasının tuhaf çekiciliği kendisiyle karşı karşıya kalan kişinin bakışını avlamaktadır. Toplumda ben ve öteki arasında bir kontrol mekanizması olarak açığa çıkan izler-bakış, kadavra/ben'in yabancısı/canavarımsı olanla olan karşılaşmasında müstehcen-bakışa evrilmektedir. Julia Kristeva'nın, Abject (İğrenç) kavramının ben ve öteki, ben ve ben'i dışlayan kadavra anlayışı üzerinden ilerleyen düşünsel süreç, İvana Bašić'in "Abject Art" çalışmalarından örneklemelerle sürdürülecektir. Bu noktada esas amaç iğrencin yaşamdaki karşılığının ölüm ve sanatla olan ilişkisinin ne denli müstehcenlik yarattığı ve kendine yabancılaşmış olan insanın mevcut sınırları aşmasında benzer etkiyi yarattığının sergilenmesidir. Ölüm ve çürümenin getirdiği donuk metamorfoz hali, Bašić'in çalışmalarındaki kaygan ve sümüksü dokunun insan-canavar arası bir metamorfoz geçişini sergilemesiyle eş hale gelmekte ve tanımsız ve anlamsız olan yaşamın içine tehditkâr biçimde yerleşmektedir. Abstract: This text focuses on the meaningless, undefined, and ambiguous position of the cadaver between life and death. It is based on the self, the other, the non-self relationship in everyday life determined by mutual relationship. The phases of the corruption and decay of the dead body, on the one hand, reveals abominable abjection, while on the other hand, the strange appeal of the

Öz Sosyal beden ve toplum-dışı çıplak beden arasındaki seyir ilişkisini ele alacak olan bu metin, sınır ve eşik hallerini işleyecektir. Özellikle toplumsal örüntülerden arınarak toplum-dışı kalan çıplak bedenin, kendisi karşısında seyirci konumunda kalan sosyal beden üzerindeki egemenliği temsil edilmeye çalışılacaktır. Av edimiyle simgelenen bu alanda, çıplak bedenin kendiliğinden oluşturduğu boş alanda; seyirci konumunda olan sosyal bedenin sahip olduğu zaman ve mekân algısının yıkımı gösterilmeye çalışılacaktır. Özgür bir seçim olarak sosyal bedende kalmak ya da çıplak bedene bürünmek arasındaki ilkel çatışma sergilenecektir. Örtünme ve çıplaklık arasındaki anlam bağlantısı, seyir ve avlanma ilişkisi üzerinden incelenerek metaforik anlamda bedensel seçimlerin kişilere özgü kefaretler içerdiği sergilenecektir.
Anahtar Sözcükler: sosyal beden, çıplak beden, çıplaklık, öteki, seyretme, av
Abstract
This text, which will deal with the relationship that depends on the gaze between the social body and the non-social naked body, will exhibit boundaries and thresholds. In particular, the sovereignty of the non-social and unveiled the naked body on the social body, which seeing as a spectator, will represent. In this empty area created by the naked body, which is symbolized by the act of hunting, the text will show the destruction of the spectator's perception of time and space. The primitive conflict between staying in the social body or being a naked body will be a free choice in the context. By an examination of the meaningful connection between veiling and nudity through the relationship between gaze and hunting will demonstrate bodily tendencies in the metaphoric sense include personal atonement.