Collective Agreement

Private rule-making is widely discussed as supporting institutional policy making and legislation at EU level. The following argues for a different perspective on private actor rule-making, focusing on the autonomy of social realms within which self-governance may be possible. From this perspective, private actor rule-making is considered as a potential gain in self-determination. Substantive autonomy and enhanced self-determination of all affected are considered as prerequisites for accepting rules made by private actors. Opening the field for discussion, some manifestations of (envisaged) private rule-making at EU level are explored and discussed as to whether they should be accepted as legitimate forms of selfgovernance.

Uprawnienia zakładowej organizacji związkowej w zakresie udziału w tworzeniu zakładowych źródeł prawa pracy stanowią zasadnicze, podstawowe i najdalej idące uprawnienia związku zawodowego. W prokuraturze napotykają one jednak na ograniczenia natury prawnej i praktycznej. Układu zbiorowego pracy dla prokuratorów nie zawiera się, a w stosunku do pozostałych pracowników prokuratury problemy związane z reprezentacją po stronie pracodawcy oraz brakiem autonomii finansowej tego podmiotu zniechęcają do podejmowania negocjacji. Podobnie prokuratorzy nie mogą być objęci regulaminem wynagradzania, a w praktyce regulaminy takie nie są tworzone także dla pozostałych pracowników prokuratury. Warunki wynagradzania tych osób określane są w rozporządzeniach. Możliwe jest jednak ustalenie w regulaminie premiowania lub regulaminie nagród zasad podziału środków przeznaczonych na premie i nagrody dla prokuratorów i pracowników prokuratury tam, gdzie brak innych regulacji. Natomiast w zakresie uzgodnienia treści regulaminu pracy oraz zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, uprawnienia zakładowej organizacji związkowej w prokuraturze są takie same jak w innych zakładach pracy.

This paper aimed to empirically describe the power imbalances issues in setting the minimum wage in Bandung Regency and West Bandung Regency. Formally, Regional Wage Council has been established based on equality. However, several power imbalances have occurred within it. This paper also aimed to figure out the way to balance the power in collective decision making in the case of minimum wage setting. Furthermore, the research method used in this research was based on qualitative approach. Also, informants in this research were members of Regional Wage Council, employers in the industrial sector, and trade unions/labor unions in Bandung Regency and West Bandung Regency. The results of this study showed that power imbalances empirically existed in the setting of minimum wage. These imbalances were due to the issues of representatives, the number of members, information resources, and uncertainty. Moreover, power imbalances in the setting of minimum wage have led to the government’s m...

Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 28 lutego 2019 r., III PK 50/18, Orzecznictwo Sądów Polskich, przyjęte do druku. [dot. wskazania, że pozbawienie (na drodze zawartego przez partnerów społecznych porozumienia) pracowników mających ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy – prawa do świadczenia, które nie jest rekompensatą za utratę pracy, z uzasadnieniem, że posiadają oni inne (niż wynagrodzenie za pracę) źródło dochodu pozwalające im na utrzymanie się w okresie aktywizacji zawodowej, należy uznać za dyskryminację pośrednią tej grupy ze względu na niepełnosprawność (art. 183a § 4 k.p.)].

Las sucesivas reformas de la legislación laboral en Francia desde hace unos cuarenta años parecen ir siempre hacia la misma dirección, la de flexibilizar el empleo y las condiciones de trabajo. Este artículo interroga esta constatación, analizando el significado de las normas jurídicas aplicables desde el punto de vista de los actores sociales, dentro de un mundo laboral específico que es el de la producción cinematográfica en Francia. Esta elección se justifica por el hecho de que esta actividad se caracteriza en el largo plazo por un alto grado de flexibilidad en los contratos de producción: empleo discontinuo, variaciones en la extensión de la jornada laboral, incertidumbre en la remuneración, etc. El análisis se despliega a partir de un hilo conductor que distingue distintos ensayos jurídicos, puntualizados en tres fechas clave -1937, 1950 y 2015, que corresponden a la firma de tres convenios colectivos de referencia. Por último, al examinar las condiciones sociales en las que se firmaron estos acuerdos, será posible dilucidar los criterios de juicio -autonomía, igualdad, mérito- movilizados por los actores para evaluar la conveniencia de la flexibilidad negociada.