Celem książki jest odpowiedź na pytania na ile celebryci są przedmiotem, a na ile podmiotem władzy (politycznej, symbolicznej i ekonomicznej); dlaczego i w jaki sposób celebryci stają się politykami, a politycy celebrytami; jak media...
moreCelem książki jest odpowiedź na pytania na ile celebryci są przedmiotem, a na ile podmiotem władzy (politycznej, symbolicznej i ekonomicznej); dlaczego i w jaki sposób celebryci stają się politykami, a politycy celebrytami; jak media tworzą, eksploatują i niszczą politycznych celebrytów; skąd narastająca tendencja do samoobnażania i obnażania celebrytów. Odpowiadając na te inne związane z celebrytyzacją pytania wprowadzam pojęcie kapitału paraspołecznego czyli sumę skumulowanej widoczności medialnej celebrytów i zbiorowych inwestycji poznawczych i emocjonalnych w relacje z nimi. Opisuję jak rosnąca rola kapitału paraspołecznego w polu politycznym i medialnym prowadzi do celebrytyzacji polityki, dzięki której celebryci mogą skutecznie konkurować z elitami politycznymi i symbolicznymi o pozycje w systemie politycznym. Analizuję jak kapitał paraspołeczny gromadzony jest dzięki zapośredniczonej medialnie pracy afektywnej celebrytów opartej na budowaniu zdalnych a jednocześnie intymnych więzi. Pokazuję jak sposób wytwarzania kapitału paraspołęcznego i dominująca rola mediów w tym procesie sprawiają, że celebrycka widoczność jest jednocześnie atutem i pułapką, a sami celebryci obiektem eksploatacji i nadzoru. Przyglądam się wreszcie strukturalnemu problemowi nieautenyczności medialnych interakcji i różnym próbom radzenia sobie z nim podejmowanym przez celebrytów politycznych.
Analizy zawarte w pracy opierają się na bogatym materiale empirycznym, do którego należą m.in.: telewizyjne audycje 144 komitetów wyborczych z lat 1993–2019; 3247 wpisy na Facebooku kandydatów w wyborach prezydenckich 2015 rok; zbiór „Pantheon 1.0” obejmujący 11341 zakodowanych biografii znanych osób z Wikipedii, dane na temat relatywnej widoczności 8853 na celebrytów na najstarszym polskim serwisie plotkarskim „Pudelek”, 391 artykułów internetowych serwisów plotkarskich opisujących osoby kandydujące w wyborach prezydenckich w 2015 roku, a także trzy programy talk–show „Kuba Wojewódzki” z udziałem kandydatów na prezydenta z wyborów 2015 roku.
Teoretyczne inspiracje dla koncepcji zawartych w monografii stanowią idee Mertona, Goffmana, Millsa, Bourdieu, Hardta i Negriego, Lamont i wielu innych.
Książka składa się z ośmiu rozdziałów. Pierwszy jest krytyczną analizą podejścia do rozumienia i badania celebrytów we współczesnych celebrity studies. Pokazuję w nim luki i ograniczenia dominującej perspektywy i wyjaśniam jak celebryci znaleźli się na marginesie socjologii a ona sama na peryferiach badań nad celebrytami.
W rozdziale drugim definiuję celebrytów za pomocą pojęcia kapitału paraspołecznego – sumy więzi społecznych wytworzonych przez jednostkę w relacjach zapośredniczonych medialnie i nagromadzonych dzięki medialności afektów, uwagi, widoczności i znaczeń.
Rozdział trzeci traktuje o produkcji, konsumpcji i dystrybucji uwagi i widoczności. Analizuję w nim ekonomię uwagi mediów celebryckich i rozkład uwagi i widoczności zasobu w wybranych zbiorowościach celebrytów.
W rozdziale czwartym opisuję jak celebryci gromadzą kapitał paraspołeczny wykonując pracę afektywną – wytwarzając emocje i więzi na skalę przemysłową.
Rozdział piąty poświęcony jest celebrytyzacji polityki. Przyglądam się w nim przebiegowi i wynikom gier o pozycje w systemie politycznym i przemyśle rozrywkowo-informacyjnym między elitami symbolicznymi i politycznymi a celebrytami i dwukierunkowym migracjom między systemem politycznym a showbiznesem.
Szósty rozdział opisuje transformacje indywidualnych postaci publicznych w celebrytów. Analizuję w nim sposoby nasycania wizerunku znaczeniami politycznymi i celebryckim. Siódmy rozdział podejmuje kwestie eksploatacji i uprzedmiotowienia i nadzorowania celebrytów przez system medialny. Pokazuję w nim nadzorcze działanie mediów celebryckich przez pryzmat języka ich personelu, ale także jego tekstowych i wizualnych produktów.
Rozdział ósmy omawia problem autentyczności medialnie zapośredniczonych interakcji i jego związkom z cynizmem politycznym. Charakteryzuję w nim także rolę mediów celebryckich w w poświadczaniu autentyczności postaci publicznych.
