External Politics

Dünya siyaseti 2000’li yıllardan bu yana ciddi bir dönüşüm geçirmiştir. Bu sebeple mevcut dış politika parametrelerinin gelecek yıllar için yeterli olmadığı anlaşılmış ve dış politikada kapsamlı reformlar yapılması gerekli hale gelmiştir. İLKE İlim Kültür Eğitim Vakfı olarak Türkiye’nin gelecek vizyonuna katkı sağlamak amacıyla “Geleceğin Türkiyesi” projesini sürdürmekteyiz. Proje kapsamında, ülkemizin geleceği açsından stratejik öneme sahip olan dış politika konusunda nasıl tutarlı ve rasyonel bir vizyon geliştirilebilir sorusu çerçevesinde bu raporu hazırladık. “Geleceğin Türkiyesinde Dış Politika” raporu Türkiye’nin dış politikası için kapsamlı, tutarlı ve uygulanabilir bir analiz çerçevesi oluşturarak, Türk dış politikası için bir gelecek vizyonu sunmayı hedeflemektedir. Çalışmada ele alınacak konuların daha iyi kavranabilmesi için dış politikanın ne olduğu ve nasıl yapıldığına dair bir çerçeve sunulmaktadır. Türk dış politikasının genel görünümü ve Türkiye’nin dünya siyasetinde oynadığı rolün de ele alındığı raporda, 2002 sonrası dış politikanın değişen karakteri ve dış politikada kronikleşen sorunlar incelenmektedir. Türk dış politikasını etkileyen temel parametreler ve çeşitlenen aktörler analiz edilip, dış politika için temel ilkeler, kurumsal ve yapısal değişiklikler önerilmektedir.

El objetivo de este artículo será indicar cuales fueron los cambios a partir de la llegada de MauricioMacrial cargo de Presidente, y ellos éstos se fueron entrelazaron en el pasado reciente, haciendo hincapié enla construcción del Mercosur y la vinculación con Brasil desde una perspectiva panorámica.

RESUMO
Neste trabalho, apresentamos resultado de pesquisa sobre deslizamento de sentido de política externa nos discursos dos governos FHC e Lula. Defendemos a hipótese de que o governo Lula, diferente do governo FHC, assumiu o papel de hegemonia, não só regionalmente, mas também em foros maiores onde o país assumiu uma postura de liderança frente aos países em desenvolvimento. No entanto, há continuidades entre a política externa do governo de Fernando Henrique Cardoso e do governo de Luiz Inácio Lula da Silva.

ABSTRACT
In the work, we present result of research about slippage of sense Brazilian external politics in the discourse the FHC’s government and the Lula’s government. We defend the hypothesis that Lula’s government, differently the FHC’s government, assumed the role of hegemony, not only regionally, but also in larger forums where the country assumed the leadership of the developing countries. However, there is much continuity between the external politics of Fernando Henrique Cardoso and that of Luiz Ina?cio Lula da Silva’s government.