Postirony

A chapter that offers a typology of four models of postironic literature: Motivated Postmodernism, Credulous Metafiction, the Postironic Bildungsroman, and Relational Art. A few concluding remarks on the relationship of postirony and neoliberalism.

What is 'postirony'? Foremost, it is a response to the ironic zeitgeist. Moreover, it is the key to understanding a specific form of literature. The contemporary reader is familiar with and – unfortunately – used to postmodernism's ironic, self-reflexive metafiction. Authors like David Foster Wallace and Dave Eggers chose a different path: Despite the reign of contemporary irony, they strive to reach the reader on a level beyond, cognitively as well as emotionally – they claim to be sincere and true. Focusing largely on nonfiction by said authors, Lukas Hoffmann explores the means the texts use to achieve something new – namely, a new form of sincerity.

Samimiyetin ve iyi yürekliliğin geçer akçe değerler olarak karşılaşıldığı televizyon dizileri sayıca artış hâlindedir. Dostluk bağları ve dayanışmanın önemi, insani çeşitlilik ve iyimserlik (optimizm) atmosferi bu dizilerde vurgulanır olmuştur. İyimserlik ile kinizmi ustalıklı biçimde harmanlayışları bu dizileri değerlendirmek için farklı kapılar açmaktadır. Karakterler arasındaki iletişimde sıklıkla cereyan eden samimiyet anları insaniyeti tasdik etme yolunda farklı olanaklar sunmaktadır. İronik tutum ile samimiyet arasındaki salınımları vesilesiyle onları daha kapsamlı kültürel eğilimlerle ilişkilendirmek ve böylelikle aralarındaki ortak karakteristik özellikleri vurgulamak mümkün görünmektedir. Bu minvalde, makalede BoJack Horseman, Fleabag ve The Good Place dizileri başta olmak üzere 2010’lu yıllardan seçili televizyon komedileri ‘Yeni Samimiyet’ estetiği bağlamında incelenmiştir. Yeni Samimiyet, postmodernizmin getirdiği nihilizm ve kinizmin ötesine geçmeyi şiar edinen kültürel bir akımdır. Buckland’in (2020) tanımı ile “estetik ve duygulanımsal bir tepki” olan Yeni Samimiyet, “iki karşıt güç olan ironi ve samimiyet arasındaki dinamik gerilime dayanan güncel bir duyarlılıktır” (s. 19). Yeni samimiyet dâhilinde değerlendirilebilecek kültürel ürünlerde ironi ve samimiyet birbirinden ayrıştırılamayacağı gibi biri diğerini dışlamamaktadır. İki nitelik arasında devridaimden ve bir salınımdan bahsetmek mümkündür. Yeni Samimiyet çağdaş kültür ürünlerini yorumlamak için adeta biçilmiş bir kaftandır, zira pek çok güncel televizyon komedisi samimi değerlere ve insancıllığa sırtını yaslamaktadır. Gördükleri büyük ilginin ve takdirin temel nedenleri arasında ‘insani idealizmi’ kerteriz almaları yatmaktadır.

on line: https://wuwr.pl/sf/article/view/1605

Article examines contemporary – XXI century – cinematic strategies that are being chosen in dealing with western as a genre. Further demythologization, restoration of a myth and postirony are discussed based on contemporary examples, but also with reference to classical films and classical Hollywood cinema. Abovementioned strategies were chosen because they represent not only how American filmmakers deal with western as a genre and its mythology established in American culture and tradition, but also because they embody wider tendencies in contemporary culture and pop culture – above all American.

What is 'postirony'? Foremost, it is a response to the ironic zeitgeist. Moreover, it is the key to understanding a specific form of literature. The contemporary reader is familiar with and - unfortunately - used to postmodernism's ironic, self-reflexive metafiction. Authors like David Foster Wallace and Dave Eggers chose a different path: Despite the reign of contemporary irony, they strive to reach the reader on a level beyond, cognitively as well as emotionally - they claim to be sincere and true. Focusing largely on nonfiction by said authors, Lukas Hoffmann explores the means the texts use to achieve something new - namely, a new form of sincerity.