Stress Reduction

Currently screen and light technology can be easily integrated in the architecture and environment. Media façades, digital signage, narrow casting, urban screens are all terms related to the use of screens in the public space. They are mainly used for advertisements, infotainment and art. Mostly content that has a narrative and communicates a direct message. Because of the content, most screens dominate the environment (and that’s mostly the purpose). By designing a different kind of visual content screens can blend more with the environment. Display technology can be utilized to create a dynamic atmosphere that can be perceived more unconsciously. But do dynamic elements within a space have benefits over a completely static environment? What is the emotional and atmospheric impact?

A dynamic luminaire was designed consisting out of multiple colored LEDs that displayed ‘ambient visual’ content.  For the research two conditions where created. In one condition participants were tested in a room with the dynamic luminaire, in the other condition the test was in a room with a static poster. Two experiments were organized. In experiment 1 we had 15 people that participated in the poster condition and 14 participants in the luminaire condition. During the experiment that lasted about 35 minutes, the participants performed different activities.
Their mood was assessed on several moments with the ‘Pick-A-Mood’ tool (Desmet, Vastenburg, Van Bel, & Romero, 2012).
An EEG sensor was applied in order to measure alpha power during waiting and when they were looking at the object.
The participants answered questions about their wait experience and at last they filled in the atmosphere questionnaire (Vogels, 2008).

In Experiment 2 only the atmosphere in the two conditions was assessed with the questionnaire. In the poster condition 28 participants filled in the questionnaire, in the luminaire condition 29 people participated.

Strong evidence was found that the dynamic luminaire in the room relaxes people much more than a static poster in the same room. When looking at the luminaire the relaxing effect is even higher. This conclusion is found by the analysis of the EEG data and analysis of the ‘Pick-A-Mood’ questionnaire data. There were no differences found for both conditions in the atmosphere experience and the wait time perception.

The fact that a dynamic luminaires are relaxing is beneficial for the hotel and wellness sector. The promise of a relaxing and pleasant time is their main product. The healthcare sector needs products that can make the stay and treatments more pleasant. A dynamic luminaire or other ‘ambient visual’ product can help them with this.

Research proposal investigating the legitimacy of common perceptions of caffeine.  Describes a methodology for discovering whether exposure to a comprehensive framework for thinking about caffeine (in the form of an information packet) will affect caffeine consumption, well-being, and/or personality traits.  This is of considerable interest, as caffeine can affect thoughts, feelings, behaviors, and social interactions.  Defining personality as the amalgamation of one's cognitive, behavioral, emotional and social patterns, does the decision to consume or not consume caffeine actually affect who you are?

İçmimari, gerçeğin algı yoluyla illüzyonunu sunar ve gerçek olanı tekrar sorgulatır bireye. Gerçek olarak tanımlanan, kişinin kendi gerçeği ve mekânın ona sunduğu gerçeğin aynı zaman dilimindeki birleşimidir. Bireyin mekânla olan her andaki ilişkisi mekânsal algıyı yönlendirmektedir. Bu bağlamda, ikinci bir kavram olarak ölçek, mekân algısındaki önemini ortaya koymaktadır. Mekâna yaklaşma, mekân içinde dolanım ve mekândan uzaklaşma anlarındaki ölçek değişimi, mekânın varlığıyla farklı biçimlerde biraraya gelmektedir. Mekânın bu algıdaki rolü ise, yaratıcısının istekleriyle ve kullanıcısının beklentileriyle belirlenmektedir. Sonuç olarak, mekân bu iki farklı ölçekteki beklentiyi kendi sosyal, psikolojik ve fiziksel varoluşunda eritmektedir. Algı ve ölçek kavramı, bireyin içinde bulunduğu her farklı mekânda, beklentiler ve mekânın sundukları bağlamında değişim göstermektedir. Örneğin, bireyin kendi yaşadığı konutla olan ilişkisi ya da çalıştığı ofis veya yemek yediği restoranla olan ilişkisi; beklentileri ve beklentilerine verilen cevaplarla orantılıdır. Bu bağlamda çalışmada; farklı sosyo-kültürel deneyimlere sahip bireylerin kendi ve yakınları için tedavi veya ziyaret amaçlı geldikleri hastaneler ele alınmıştır. Hastaneye gelen bireyler, kendilerine yapılacak medikal prosedürün belirsizliğinin yarattığı korku, gündelik hayatlarının dışında kalmanın verdiği gerginlik, tanıdık olmadıkları insanlarla olmanın yarattığı yalnızlık ve benzeri nedenlerle kaygı duymaktadır. Özellikle belirli süreler için hastanede yatmak durumunda kalan hastalar için bu kaygı seviyesi daha da üst düzeye çıkmaktadır. Yatan hastalarda, fiziksel kabiliyetin azalması ve başka birine bağımlı olma durumu, kontrol edilemeyen fiziksel çevre yanısıra sosyal çevrenin getirdiği olumsuzluklar bu kaygıyı büyük oranda strese dönüştürmektedir. Bu noktada tasarımcı, hastanın yaşadığı stresi azaltmak adına, mekânla olan ilişkisini psikolojik, fiziksel ve sosyal bağlamda düzenleyici rol üstlenmelidir. Ülkemizde hizmet vermekte olan devlet hastaneleri incelendiğinde, hasta odalarında oluşturulan mekânsal tasarımın daha çok fiziksel kullanıma yönelik minimum gereksinimleri karşılama düzeyinde olduğu görülmektedir. Hastanın psikolojik ve sosyal beklentilerini sağlamaya yönelik tasarım anlayışı ise geri planda kalmaktadır. Bu duruma neden olan birçok etken gözlemlenmektedir. Bunlar; tasarım sürecine hastaların ve yakınlarının yeterli düzeyde dahil edilmemesi, yerel verilerin göz önüne alınmaması, maliyet ve konforun birlikte yeterli düzeyde düşünülmemesi, konusunda uzman tasarımcıların sürece katkı sağlayamaması vb.dir.
Gözlemlenen bu sorunlar paralelinde, geleceğin içmimar ve mimar adaylarına bu konudaki eksikliği göstermek ve farkındalıklarını arttırmak üzere, 2015-2016 ve 2016- 2017 akademik yıllarında Yaşar Üniversitesi Mimarlık Fakültesi İç Mimarlık ve Çevre Tasarımı Bölümü bünyesinde, INAR 371 koduyla “İç Mekânda Algı” dersi açılmıştır. Ders kapsamında öncelikle algı kuramı, algıyı etkileyen bireysel, mekânsal ve işlevsel etkenler değerlendirilmiş; bireyin mekânla ilişkisinde duyularının ve mekânın verilerinin (zaman, plan ve mobilya yerleşimi, renk ve doku kullanımı, ışık ve gölge, doğa elemanları vb. ) rolü incelenmiştir. Dönem süresince, bu kavramların soyut varlıklarının gücü yanısıra mekâna aktarımlarının değerini görebilmeleri için öğrencilerden belirli okumalar yapmaları istenmiştir. Bu amaçla, “Questions of Perception (Algıdaki Sorular)” isimli kitaptaki bölümler, öğrenciler tarafından analiz edilmiş, ilgili kavramların hissedildiği örnek mekânlar üzerinden eşleştirmeler yapılarak algının farklı ölçeklerdeki ifadeleri sorgulanmıştır. Dönemin ikinci yarısında ise algının sağlık iç mekânlarındaki rolüne değinilmiştir.
Literatürde, hastanelerdeki stres kaynakları ve bu kaynaklara yönelik getirilebilecek mekânsal ve sosyal çözümler bağlamında belirli kavramlar belirtilmiştir. Bunlardan biri, hastanın fiziksel, psikolojik ve sosyal gereksinimlerini analiz etmek ve stresini azaltmak üzere Ulrich tarafından ortaya konan Destekleyici Tasarım Kuramıdır. Öğrenciler bu ve ders içerisinde ele alınan diğer kavramlar doğrultusunda öncelikle yurt içi veya yurt dışından seçtikleri bir hastane hasta odasını incelemiştir. Ardından, İzmir ili içinde kendi belirledikleri bir hastane hasta odası için, yine ders kapsamında konuşulan kavramların belirlediği değişkenler doğrultusunda araştırma formu oluşturmuşlardır. Gruplar halinde derste tartışarak hazırladıkları bu formlarla birlikte seçtikleri hastaneleri ziyaret ederek kendi özgün verilerini elde etmişlerdir. Dönem sonu çalışması olarak öğrencilerden, standart tek kişilik bir hasta odası planı üzerinden dönem boyunca konuşulan kavramlar doğrultusunda bir tasarım oluşturmaları istenmiştir. Bu çalışmanın tesliminde plan, iç mekân görünüşleri, perspektifleri, mobilya, renk, doku ve aydınlatma önerilerini içeren tasarım sunumu yanısıra; seçimlerinin nedenlerini açıklayan bir rapor teslimi de alınmıştır.
Bu çalışma, öncelikle algı, ölçek ve zaman kavramlarını insan- mekân ilişkisi bağlamında irdelemiş, sonrasında bu kavramları ele aldığı hasta odası mekânı üzerinden “İç Mekânda Algı” dersi süreciyle birlikte değerlendirmiştir. Değerlendirmede, hasta algısı ile ilişkili iki ayrı kavram daha sürece dahil edilmiş, öğrencilerden beklenen çıktılar bu doğrultuda analiz edilmiştir. Çalışmanın sonuç kısmında literatürden elde edilen verilere dayalı değerlendirmelerle birlikte, öğrenci çalışmaları paylaşılmıştır.
Sonuç olarak bu çalışma, konu edindiği İç Mekânda Algı dersi amacı paralelinde, farklı ölçeklerdeki insan-mekân kesişimlerinin içmimarlar tarafından oldukça geniş bir perspektifte ve çok boyutlulukta okunması gerekliliğini vurgulamış; içmimarlık eğitimine kültürel, psikolojik ve sosyolojik anlamda katkıda bulunmayı hedeflemiştir.

The purpose of this capstone project was to design a course description on gelotology, the study of laughter, at a XYZ Institute. The course provides a detailed analysis of the background of gelotology, how the course was designed and how to put the course into application at the capstone site. The course was designed using a sample curriculum as a template provided by XYZ Institute.  Four theories were used to support the design of the course on gelotology, the Humor Processing Theory, Kurt Lewin’s theory of unfreezing, changing, and refreezing, the relief theory and the tension release theory. The format of the course proposal used a syllabus as a template provided by XYZ Institute.  The syllabus served as a model to propose an elective course to introduce the concepts of gelotology to medical students. The content learned can help students to reduce their stress by teaching them stress-coping mechanisms to use while in college. One can apply this information in the workplace by training medical professionals how to use laughter to improve their patients’ health. The course description can submitted to college administrators as a recommendation for a new elective course. The human side of caring for patients is often times lost. The course description on gelotology educates participants on using laughter approaches that can bring the human side of caring for patients back into the medical field. The principles learned throughout the course include the growing body of research conducted by Norman Cousins, Lee Berk, Patch Adams, and Madan Kataria. The intent was to submit the course description (GS200) introduction to gelotology to XYZ Institute. The proposal was to add an elective course as part of the curriculum for medical students.

The goal of this research is to integrate Virtual Reality (VR) with the bilateral stimulation used in EMDR as a tool to relieve stress. We created a 15 minutes relaxation training program for adults in a virtual, relaxing environment in form of a walk in the woods. The target platform for the tool is HTC Vive, however it can be easily ported to other VR platforms. An integral part of this tool is a set of sensors, which serves as physiological measures to evaluate the effectiveness of such system. What is more, the system integrate visual (passing sphere), auditory (surround sound) and tactile signals (vibration of controllers). A pilot treatment programme, incorporating the above mentioned VR system, was carried out. Experimental group consisting of 28 healthy adult volunteers (office workers), participated in three different sessions of relaxation training. Before starting, baseline features such as subjectively perceived stress, mood, heart rate, galvanic skin response and muscle response were registered. The monitoring of physiological indicators is continued during the training session and one minute after its completion. Before and after the session, volunteers were asked to refill questionnaires regarding the current stress level and mood. The obtained results were analyzed in terms of variability over time: before, during and after the session.

Currently screen and light technology can be easily integrated in the architecture and environment. Media façades, digital signage, narrow casting, urban screens are all terms related to the use of screens in the public space. They are mainly used for advertisements, infotainment and art. Mostly content that has a narrative and communicates a direct message. Because of the content, most screens dominate the environment (and that's mostly the purpose). By designing a different kind of visual content screens can blend more with the environment. Display technology can be utilized to create a dynamic atmosphere that can be perceived more unconsciously. But do dynamic elements within a space have benefits over a completely static environment? What is the emotional and atmospheric impact? <br>A dynamic luminaire was designed consisting out of multiple colored LEDs that displayed 'ambient visual' content. For the research two conditions where created. In one condition par...

eCALM Trial-eTherapy for cancer appLying mindfulness: online mindfulness-based cancer Method/design: The study includes cancer patients in Alberta, exhibiting moderate distress, who do not have access to F2F MBCR. Participants will be randomized to either online MBCR, or waiting for the next available group. Zernicke et al. BMC Complementary and Alternative Medicine 2013, 13:34

Latina women living in low-income communities frequently report a high prevalence of feeling physically and/or emotionally “unwell.” Formative focus groups were used to design a 3-session stress reduction curriculum called ¡Venga y Relájese! (Come and relax yourself!). Survey data from 5 Milwaukee cohorts and 1 Peruvian cohort revealed statistically significant improvements in general health status, perceived stress status, and confidence to manage future stress among women who completed all sessions (n=54). The pilot ¡Venga y Relájese! stress reduction curriculum yielded benefits for Latina women living in low-income neighborhoods in Milwaukee, Wisconsin and Lima, Peru.

The thesis of this paper is that the human experience of unity is an event in a human being, both evolved in the species and cultivated in the individual, that activates combinations of different types of energy, including the serotonin-1a and-2a receptor systems, to reduce the experience of difference to an experience of unity in order to decrease stress. The experience of unity, in any of its many types, such as cultivated by ancient technologies of drumming, dancing and chanting or breathing and concentration, induced by psychedelic substances both natural and artificial, and induced by combinations of electromagnetic feedback with EFT, protects the living organism from the adverse effects of stress. However, the experience of unity is not necessarily a source of knowledge about anything, it is not a union with the universe, and it is not evidence for the existence of any named or unnamed entities in any particular philosophy, religion, science, practice or cult. It is an adaptation of the human species to the stresses involved in being so physically vulnerable to many kinds of danger and so dependent on direct contact with all elements of the biosphere for its survival including many other human beings. The negative development of this natural capacity, however, has come with the alienation of humans from the lifeways of nomadic hunters, fishers and gatherers and the encapsulation of most living human beings in socioeconomic systems that cut them off from nature and thus from their own natures. This long-intensified and-elaborated alienation has produced many versions of the monoontic project with its dogmatic dualisms, such as divine/human, human/nature, mind/ body, mind/matter, spirit/matter, etc., that are poor representations of natural experience but powerful supporters of the manipulation of the many by the few. In the pre-sedentary natural state, human experience is rhythms of change and transformation with no fixations on names, numbers, or entities of any kind. I have this kind of experience in the Interior Alaska wilderness when I receive guidance from the forest to find chaga, which I use as a tea. However, I am fortunate that my little area of wilderness is far from any kind of agricultural or industrial civilization and that I am, therefore, free of