Sztuka Polska Lat 90.

Dorota Grubba-Thiede, Nurt figuracji w powojennej rzeźbie polskiej, Figurative tendencies in Polish postwar sculpture, red. naukowy Jerzy Malinowski, red.¬ językowy: Grażyna Raj, Seria Studia i Monografie, tom XXI, Polski Instytut Studiów nad Sztuką Świata w Warszawie, Wydawnictwo Tako, Warszawa Toruń 2016., 603 s. : il. (w tym kolor.) ; 25 cm + dysk optyczny CD-ROM

Niniejszy raport napisałyśmy wraz z Anastasią Nabokiną, został wydany przez Fundację im. H. Boella w Warszawie.  Jest on wynikiem wielu lat badań nad współczesnymi
formami cenzury, nad strategiami ograniczania wolności wypowiedzi, wolności tworzenia i odbioru kultury, sztuki i badań naukowych. Ogranicza się on do obszaru sztuk wizualnych, ponieważ właśnie na tym polu dochodziło w ostatnich latach do największych nadużyć. Analizujemy przykłady z Polski, Rosji, i innych krajów Europy Wschodniej.

Feminist analysis of "An Eye for an Eye" (1998) by Artur Żmijewski raises the question about the role and status of a woman in it. Does her presence only reproduce the patriarchal discourse of exclusion, as suggested by the artist's statements, or does it announce a project of a new symbolic order based not on male "exchange economy"
and on the feminine "gift economy" (Cixous).

Do tworzenia wystawy zaprosiłyśmy wszystkie osoby wkurzone na treść i formę toczonych w Polsce dyskusji o nienormatywnej seksualności. Wystawa jest więc pewnego rodzaju eksperymentem. Składają się na nią różne prace — od fotografii, przez wideo, do utworów muzycznych lub instalacji. Przyświecająim różne idee lokujące przyczyny wyrażanych emocji w różnych przestrzeniach. Różne są także osoby, które przesłały swoje prace i pomysły — od tych, które nie chciały ujawnić swojej tożsamości (np. ze względu na strach przed potencjalną homofobią), po osoby publiczne i znane w całej Polsce.
Tworząc koncepcję wystawy, przyglądałyśmy się historii ruchów społecznych na świecie. Myślałyśmy o działaniach ACT UP [AIDS COALITION TO UNLEASH POWER] w latach 80. i o ruchu wywołanym zamieszkami w barze Stonewall pod koniec lat 60. w Stanach Zjednoczonych. Zauważyłyśmy, że złość w przypadkach tych grup umotywowała zmianę społeczną. Wystawa, mimo że opowiada o złości, pokazuje tak naprawdę jak wiele różnych emocji może pojawić się w odpowiedzi na nienawiść wobec odmienności seksualnej czy genderowej. Te emocje to wkurzenie, smutek czy śmiech. Możemy je przekierować na akcje społeczne, przyczyniając się do zmiany (tak jak zrobili to współtwórcy i współtwórczynie wystawy, wysyłając do nas swoje prace).

We invited anyone and everyone who was angry at the form and content of the current public discussions about queer sexuality in Poland to participate in this exhibition. Therefore, the exhibition is a sort of experiment made up of different works, from photography to video to songs and installations. In each of the works is a different concept of the causes underlying the emotions shown here, locating each of them in a different space. Those people who sent their works and ideas also comprise a diverse group: from those who didn’t want to expose their identity (for example, due to fear of potential homophobia) to public figures known throughout Poland.
In creating this exhibition we reviewed the history of social movements throughout the world. We thought of the work of ACT UP [AIDS COALITION TO UNLEASH POWER] in the 1980s and about the gay liberation movement, which was initiated and inspired by the riots at the Stonewall bar in New York City in 1969. We realized that in the case of these groups anger motivated social change. Even though the exhibition is about anger, in truth it shows how many different emotions can emerge in response to the hatred of different sexualities and/or genders. These emotions, such as frustration, sadness or laughter can be channeled into social action, which can create real change (as the creators of the exhibition have done here in sending us their works).